When you Judge..

 

 
 "  Όταν κρίνεις κάποιον βασιζόμενος σε μια διάγνωση προσπερνάς τις ικανότητές του, την ομορφιά του και τη μοναδικότητά του."

 mikroimegaloi.gr

Δυσκολίες διατροφής ενός παιδιού με αυτισμό

Κάνοντας μία βόλτα στο διαδύκτιο βρήκα ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο από τα αγαπημένα μου Ikid Centers, το οποίο αναφέρεται στους λόγους για τους οποίους ένα παιδί με αυτισμό παρουσιάζει δυσκολίες στην διατροφή του, αλλά και προτάσεις ώστε να αντιμετωπιστούν αυτές. 

Ας το διαβάσουμε... 

Οι γονείς παιδιών με αυτισμό συχνά λένε ότι τα παιδιά παρουσιάζουν δυσκολίες στη διατροφή τους. Υποστηρίζουν ότι τα παιδιά τους είναι ευαίσθητα σε συγκεκριμένες τροφές και αρκετά επιλεκτικά με αυτές. Αυτό το άρθρο παραθέτει τρεις λόγους για τους οποίους τα παιδιά με αυτισμό είναι επιλεκτικά με τη διατροφή τους καθώς και προτάσεις έτσι ώστε να βοηθηθούν στο να τρώνε με περισσότερη ευκολία. Φυσικά, κάποια παιδιά μπορεί να παρουσιάζουν δυσκολίες στην αισθητηριακή επεξεργασία, κάτι το οποίο να έχετε στο νου σας όσο διαβάζετε το άρθρο.

Παράγοντας 1ος

Πολλά παιδιά με αυτισμό συνηθίζουν στο να μαθαίνουν μέσα από οπτικά ερεθίσματα. Έτσι εάν το φαγητό φαίνεται διαφορετικό, το παιδί θα νομίζει ότι είναι δεν είναι το ίδιο με άλλη φορά. Ακόμη, πολλά παιδιά εξακολουθούν να τρώνε το ίδιο φαγητό επειδή απολαμβάνουν την ικανοποίηση στο να γνωρίζουν πως το φαγητό είναι το αναμενόμενο, μοιάζει το ίδιο και γευστικά είναι όπως το θυμούνται.

Έχετε πάει ποτέ στο σούπερ μάρκετ για να αγοράσετε τα αγαπημένα μπισκότα του παιδιού σας και να παρατηρήσετε ότι έχει αλλάξει η συσκευασία από αυτά; Υπήρχε διαφορά στην εικόνα στο μπροστινό μέρος της συσκευασίας. Δεν το σκεφτήκατε ιδιαίτερα, όμως, γιατί γνωρίζατε πως γευστικά δε θα υπήρχε διαφορά.

Παρόλα αυτά, όταν επιστρέψατε στο σπίτι, το παιδί σας έψαχνε στις σακούλες του σούπερ μάρκετ για τα αγαπημένα του μπισκότα και δεν κατάφερε να τα βρει. Εσείς βγάλατε έξω το καινούριο κουτί με μπισκότα και είπατε «Εδώ είναι το κουτί με τα μπισκότα σου. Έχει διαφορετική συσκευασία αλλά τα μπισκότα είναι τα ίδια». Το παιδί πέταξε τα μπισκότα στο πάτωμα και ξέσπασε σε κλάματα. Γιατί συνέβη αυτό; Η συσκευασία ήταν διαφορετική και έμοιαζε σαν τα αναμενόμενα μπισκότα μέχρι τότε να είχαν αλλάξει. Το γεγονός αυτό ήταν σαν να προκάλεσε μία πλήρη σύγχυση στον κόσμο του παιδιού.

Έχετε πάει ποτέ έξω για φαγητό σαν οικογένεια σε κάποιο εστιατόριο που να γνωρίζετε ότι έχει την αγαπημένη μακαρονάδα του παιδιού σας; Ξοδέψατε αρκετό χρόνο στο να διαλέξετε το συγκεκριμένο εστιατόριο καθώς θέλατε να είστε σίγουροι πως έχει κάποιο φαγητό που να αρέσει στο παιδί σας. Όμως όταν η μακαρονάδα ήρθε στο τραπέζι, τα μακαρόνια είχαν διαφορετικό από το αναμενόμενο σχήμα και το τυρί μύριζε διαφορετικά. Τότε, το παιδί σας αναστατώθηκε γιατί διαπίστωσε πως η μακαρονάδα που του είχατε υποσχεθεί, δεν έμοιαζε σε τίποτα με αυτό που περίμενε.

Πιθανές λύσεις

Είναι σημαντικό να θυμάστε και να καταλαβαίνετε ότι η ζωή ενός παιδιού με αυτισμό βασίζεται στη ρουτίνα και την προβλεψιμότητα. Ο καλύτερος τρόπος για να βοηθήσετε το παιδί να προετοιμαστεί για κάτι που είναι διαφορετικό είναι να του δίνετε με συνέπεια διαφορετικές τροφές και να εισάγετε νέες τροφές στο διατροφολόγιο σας όλη την ώρα.

Παρόλο που η ρουτίνα και το πρόγραμμα είναι καλά στοιχεία για το παιδί, είναι καλό να δημιουργείτε αλλαγές σε αυτά. Η ρουτίνα είναι ότι τρώτε μεσημεριανό κάθε μέρα την ίδια ώρα, αλλά η αλλαγή είναι ότι μπορείτε να σερβίρετε διαφορετικούς τύπους ζυμαρικών με διαφορετικούς τύπους τυριών. Ακόμη, η ρουτίνα είναι ότι θα αγοράσετε για το παιδί τα αγαπημένα του μπισκότα αλλά η αλλαγή θα είναι όταν επιστρέψετε στο σπίτι να τα τοποθετήσετε σε διαφορετικά μπολάκια. Επίσης, καλό θα ήταν να αγοράσετε και διαφορετικούς τύπους μπισκότων.

Ακόμη μία στρατηγική που μπορείτε να προσπαθήσετε είναι να κάνετε το φαγητό να φαίνεται όλο και πιο διαφορετικό κάθε φορά που το σερβίρετε στο παιδί. Σπάστε το κολατσιό στη μέση, κόψτε το σάντουιτς σε κομμάτια, χωρίστε τα μέρη του φαγητού σε διαφορετικά πιάτα. Μην ξεχνάτε, πως το διατροφολόγιο του παιδιού θα πρέπει να εμπεριέχει και υγιεινά φαγητά.

Παράγοντας 2ος

Η μυρωδιά από τα συνηθισμένα φαγητά είναι αρκετή για να οδηγήσει τα παιδιά σας εκτός ορίων.

Εάν το παιδί μυρίζει ο,τιδήποτε πριν το φάει, αυτό είναι καλή ένδειξη ότι η αίσθηση της μυρωδιάς είναι σημαντικός παράγοντας στη διατροφή του. Πιθανόν να κλείνει τη μύτη του δείχνοντας σας ότι η μυρωδιά είναι ανυπόφορη για εκείνον παρόλο που το φαγητό δείχνει να είναι πεντανόστιμο. Αν πιστεύετε ότι οι μυρωδιές διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην έλλειψη της επιθυμίας του παιδιού σας να μη φάει, παρακάτω παρατίθενται κάποιες λύσεις που μπορείτε να προσπαθήσετε.

Πιθανές λύσεις

Παρακολουθήστε και καταγράψτε όλες εκείνες τις συμπεριφορές του παιδιού σας έτσι ώστε να σκιαγραφήσετε το προφίλ του και για ποιο λόγο συμπεριφέρεται με τους συγκεκριμένους τρόπους μπροστά από κάποιες τροφές. Ίσως παρατηρήσετε μία συγκεκριμένη τακτική. Για παράδειγμα, τα φαγητά που έχουν σκόρδο πιθανόν να φαίνονται αηδιαστικά στο παιδί σας. Αυτό δε σημαίνει απαραίτητα ότι πρέπει να αποβάλλετε το σκόρδο από το φαγητό σας. Σημαίνει ότι θα πρέπει να δουλέψετε λίγο παραπάνω έτσι ώστε να βοηθήσετε να το παιδί σας να αισθανθεί λίγο πιο άνετα με αυτή τη μυρωδιά.

Φυσικά, δεν μπορείτε να κάνετε το παιδί σας να φάει ένα φαγητό που πραγματικά δε του αρέσει. Όλοι έχουμε συγκεκριμένες τροφές που δε μας αρέσουν. Ωστόσο δε θα πανικοβληθούμε αν τα δούμε στο πιάτο μας.

Έχουμε τη δυνατότητα να βρίσκουμε λύσεις που να εξυπηρετούν τις αισθήσεις μας. Το παιδί με αυτισμό, όμως δεν έχει αυτή τη δυνατότητα. Το παιδί σας χρειάζεται να το βοηθήσετε να βρει λύσεις με τις διατροφικές ευαισθησίες του, τόσο σοβαρά όσο ένας γονιός που το παιδί του έχει αλλεργίες. Παρόλα αυτά, είναι σημαντικό να εξακολουθείτε να εκθέτετε το παιδί σας στις τροφές που δε του αρέσουν, γιατί σε αντίθεση με την αλλεργία, μπορεί κάποια μέρα να του αλλάξετε γνώμη.

Προετοιμάστε το παιδί σας, πριν έρθει η ώρα που θα φτιάξετε ένα φαγητό το οποίο θα εμπεριέχει κάποιο συστατικό που δεν του αρέσει. Ενημερώστε τον ότι πρόκειται να μαγειρέψετε ένα φαγητό με σκόρδο. Επιτρέψτε του να φάει το αγαπημένο του μπισκότο την ώρα που μαγειρεύετε κάτι που για εκείνο δεν είναι επιθυμητό. Βάλτε το φαγητό στο τραπέζι την ώρα του μεσημεριανού, ακόμη και αν δε το περιμένει. Κάποια μέρα μπορεί να δοκιμάσει.

Ακόμη μία τακτική είναι να προσπαθήσετε να συμπεριλάβετε λιγότερη ποσότητα από το μη επιθυμητό φαγητό μέσα στο αγαπημένο του. Αυτό μπορεί να το βοηθήσει να εξοικειωθεί ευκολότερα με τη γεύση που μέχρι τώρα δεν του άρεσε.

Παράγοντας 3ος

Η υφή ορισμένων τροφίμων μπορεί να προκαλέσει αναστάτωση στο παιδί σας

Έχετε παρατηρήσει να αρέσουν στο παιδί σας μόνο οι παχύρευστες τροφές ή μόνο οι τραγανές; Αυτό οφείλεται στις αισθητηριακές ανάγκες του παιδιού. Όταν τα παιδιά δαγκώνουν τραγανά φαγητά δέχονται πιέσεις στις αρθρώσεις του στόματος, κάτι το οποίο μπορεί να είναι ιδιαίτερα ευχάριστο για τις αισθήσεις του παιδιού. Από την άλλη πλευρά, τα παιδιά που είναι ευαίσθητα στην αίσθηση της αφής, αδυνατούν να δοκιμάσουν τραγανές τροφές και προτιμούν τις πιο παχύρευστες τροφές.

Πιθανές λύσεις

Αν αντιμετωπίζετε δυσκολίες, προσπαθώντας να πείσετε το παιδί σας να φάει ένα μήλο επειδή τρώει μόνο μαλακές τροφές, ξεκινήστε με το να του δίνετε αλεσμένο μήλο. Ύστερα από αρκετές εβδομάδες έκθεσης του παιδιού στο αλεσμένο μήλο, δοκιμάστε να του παρουσιάσετε μαλακές φέτες μήλου. Στη συνέχεια, βάλτε στο γεύμα του μικρά κομμάτια μήλου που με την πάροδο των ημερών θα αυξάνεται το μέγεθος και την ποσότητα.

Καλό είναι να εκθέτετε το παιδί σας μονίμως σε νέα τρόφιμα.Τοποθετήστε στο τραπέζι τα φαγητά, ακόμη και αν είστε σίγουροι ότι δε θα τα φάνε. Επίσης προσπαθήστε να βάζετε νέες τροφές στο πιάτο του με το φαγητό που του αρέσει κάθε φορά.

Ανεξάρτητα από τη δυσκολία του παιδιού, καλό είναι να προσπαθείτε ξανά και ξανά. Χρησιμοποιώντας την ίδια στρατηγική, βοηθάτε το παιδί σας να ανακαλύψει καινούριες τροφές πιο εύκολα. Χρειάζεται υπομονή και συνέπεια στις προσπάθειες σας.

Από  το  Ιστολόγιο  Ανάπτυξη  Παιδιού

Ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις πόση μαγεία κρύβει ένα παιδί μέσα του. Σύνδρομο Asperger

Στα δύο του χρόνια, ο Jacob Barnett διαγνώστηκε με Σύνδρομο Asperger. Οι γιατροί είχαν ανακοινώσει ότι δεν θα μπορεί να δέσει ούτε τα κορδόνια των παπουτσιών του μόνος του. Και έπεσαν πέρα για πέρα έξω.

Σήμερα, ο Jacob που διαθέτει δείκτη ευφυΐας υψηλότερο του Αϊνστάιν (170), κάνει το Master του στην Αστροφυσική στο πανεπιστήμιο Indiana University-Purdue University Indianapolis (IUPUI) και είναι ένας από τους πλέον ελπιδοφόρους ερευνητές στον τομέα της κβαντικής φυσικής, σε ηλικία μόλις 14 ετών.

Ο 14χρονος, έχει φτάσει ένα βήμα πριν καταρρίψει τη θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν, ενώ έχει αποκτήσει και έμμισθη θέση ερευνητή στο πανεπιστήμιο που φοιτά.

Σύμφωνα με τον ίδιο, βρίσκεται πλέον μερικές μαθηματικές εξισώσεις μακριά από το να αποδείξει ως λαθεμένη τη θεωρία της σχετικότητας, ενώ πρόκειται να επιχειρήσει να αντικρούσει και τη θεωρία του Big Bang.

“Ακόμα δουλεύω πάνω σε αυτό. Έχω μία ιδέα, αλλά εξακολουθώ να εργάζομαι στις λεπτομέρειες”, δήλωσε ο ίδιος. Ένα επίτευγμα που αν καταφέρει τελικά να το φέρει εις πέρας, αναμένεται να του χαρίσει μια θέση στο πάνθεον της ιστορίας και ενδεχομένως, το βραβείο Νόμπελ.

Καθηγητές από το Institute for Advanced Study in Princeton επιβεβαιώνουν άλλωστε πως βρίσκεται στο σωστό δρόμο.

“Έχω εντυπωσιαστεί από το ενδιαφέρον και τις γνώσεις που κατέχει μέχρι στιγμής”, επισήμανε ο καθηγητής Scott Tremaine, ο οποίος με mail του στην οικογένεια του Barnett, ενημέρωσε τον ίδιο και τους οικείους του πως αν τελικά τα καταφέρει, εκείνος θα στηρίξει την υποψηφιότητα του για το βραβείο.

Το παιδί – θαύμα

Ο 14χρονος μπορούσε λύνει παζλ 5.000 κομματιών από την ηλικία των τριών και στα δέκα του χρόνια εγκατέλειψε το σχολείο για να μπει στο Πανεπιστήμιο.

Σε πρόσφατη ομιλία του στο TEDx Teen, είχε δηλώσει με αφοπλιστική ειλικρίνεια:“Κανονικά δεν θα έπρεπε να βρίσκομαι εδώ τώρα. Οι ειδικοί είχαν πει πως δεν θα κατάφερνα καν να μιλήσω. Προφανώς κάποιοι τραβάνε τα μαλλιά τους τώρα”.

Η μητέρα του, Kristine Barnett έχει γράψει βιβλίο για την μέχρι σήμερα ιστορία του μικρού, το οποίο κυκλοφορεί στην Ελλάδα από τις εκδόσεις “Ψυχογιός”. Η οικογένεια του μικρού, έχει ιδρύσει και λειτουργεί υπό την επιμέλεια της, το ίδρυμα Jacob’s Place για αυτιστικά παιδιά. Η μητέρα του, με το βιβλίο της αλλά και τη συνολική της δράση, έχει σαν στόχο της να ευαισθητοποιήσει την κοινή γνώμη για τα παιδιά που παρουσιάζουν αυτισμό.

Η ίδια δήλωσε πρόσφατα: “Ο Jacob παλεύει με το πρόβλημα του κάθε μέρα και μας έχει στο πλάι του, όπως πρέπει να κάνει κάθε γονιός για το παιδί του. Έχει συνειδητοποιήσει τα προβλήματα του και τα πολεμάει με δύναμη ψυχής”.

Τι είναι το Σύνδρομο Asperger

Το όνομα Σύνδρομο Asperger (Asperger’s Syndrome) καθιερώθηκε από το 1981 όταν η Δρ. Λόρνα Γουίνγκ (Lorna Wing), μια Αγγλίδα ψυχίατρος, δημοσίευσε ένα ακαδημαϊκό έγγραφο που λεγόταν Asperger’s Syndrome: a Clinical Account, το οποίο ξανάφερε στο φως την έρευνα που είχε κάνει ο Hans Asperger και καθιέρωσε έτσι την επωνυμία Asperger’s Syndrome για να περιγράψει μία πάθηση που ανήκει στις Διαταραχές του Αυτιστικού Φάσματος (Αutistic Spectrum Disorder).

Το Σύνδρομο Asperger θεωρείται πάθηση που ανήκει στις Διαταραχές του Αυτιστικού Φάσματος, διότι όπως και ο κλασσικός Αυτισμός, είναι μια αναπτυξιακή διαταραχή που επηρεάζει τον τρόπο επικοινωνίας και τις σχέσεις ενός ατόμου με το περιβάλλον του.

Συχνά θεωρείται ότι όλοι όσοι έχουν Αυτισμό και έχουν υψηλές επιδόσεις, φέρουν το Σύνδρομο Asperger. Ωστόσο, είναι γνωστό σήμερα ότι υπάρχουν αρκετές άλλες μορφές Αυτισμού, αυτές του αποκαλούμενου ως “Λειτουργικού Αυτισμού”, όπου τα άτομα αποδίδουν με υψηλές επιδόσεις χωρίς να εμφανίζουν αυτά καθαυτά τα συμπτώματα του Συνδρόμου Asperger.

Είτε έχουν Σύνδρομο Asperger (ΣΑ), είτε Υψηλής Λειτουργικότητας Αυτισμό (ΥΛΑ), τα παιδιά και οι ενήλικες βιώνουν δυσκολίες στις καθημερινές κοινωνικές τους αλληλεπιδράσεις. Η ικανότητά τους για ανάπτυξη φιλικών σχέσεων είναι γενικά περιορισμένη, όπως είναι και η ικανότητά τους να καταλάβουν τη συναισθηματική έκφραση των άλλων ανθρώπων. Σε πολλές περιπτώσεις, οι παθήσεις αυτές συνδέονται και με μαθησιακές δυσκολίες.

Στην πραγματικότητα όμως, όλοι οι άνθρωποι, παιδιά και ενήλικες παράλληλα με ΣA και ΥΛΑ μοιράζονται την ίδια δυσκολία στην κατανόηση του κόσμου που τους περιβάλλει. Τα άτομα με ΣΑ και ΥΛΑ έχουν συνήθως φυσιολογική ή ανώτερη νοημοσύνη και επιθυμούν την επαφή και τη σχέση με άλλους ανθρώπους, αλλά δε γνωρίζουν τον τρόπο προσέγγισης, με αποτέλεσμα να πλησιάζουν τους άλλους με ακατάλληλο και ιδιόρρυθμο τρόπο.

Με πληροφορίες από: Huffington Post, aspergerhellas.org

πηγή: news247.gr

 Από  το  Ιστολόγιο  theologos.gr

Κήπος και αυτισμός

Τα αυτιστικά παιδιά μπορεί να έχουν πολλά αισθητηριακά προβλήματα.
 Μερικά παιδιά αντιδρούν αρνητικά σε δυνατούς ήχους, μυρωδιές, και άλλες οπτικές και ακουστικές θέματα υπερφόρτωσης.
Ο στόχος του ειδικού θεραπευτικού κήπου για ένα αυτιστικό παιδί είναι να παρέχει έναν ασφαλή χώρο με στοιχεία για να βοηθήσουν το παιδί να διατηρεί μια βάση της διέγερσης, αλλά να αποφύγει αισθητηριακή υπερφόρτωση. Μπορείτε να διαμορφώσετε μια «μικρή γωνιά», στον κήπο για το παιδί σας, όπου μπορεί κάθε τόσο να ξεφύγει από τις απαιτήσεις του κόσμου γύρω του.

Από  την  σελίδα  στο  f acebook   Sensory  Garden

Βιβλιοπαρουσίαση : " Δεν ντρέπομαι πια " - Αυτισμός

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ            
ΕΛΕΝΑ ΑΡΤΖΑΝΙΔΟΥ


Ο Φώτης ντρέπεται για τον αδερφό του τον Κέκο γιατί φωνάζει και δε μιλά, περπατά νευρικά και βγάζει περίεργους ήχους, και τα άλλα παιδιά τους κοιτούν παράξενα όταν περπατούν μαζί στην πλατεία. Όμως όταν μια μέρα ο Κέκος εξαφανίζεται, ο Φώτης στενοχωριέται και ντρέπεται για όσα ένιωθε για τον αδερφό του, γιατί ο Κέκος ξέρει να κάνει πολλά πράγματα καλύτερα από τον ίδιο και από τους άλλους: να τρέχει γρηγορότερα από όλους, να σκαρφαλώνει εκεί που κανένας δεν μπορεί, να έχει μνήμη ελέφαντα…

Έτσι, όταν βρίσκουν τον Κέκο, ο Φώτης νιώθει χαρούμενος, περήφανος και δεν ντρέπεται πια που ο αδερφός του έχει αυτισμό.

Διατροφή και αυτισμός

Ποιες τροφές να προσθέσετε στη διατροφή των παιδιών και ποιες να αφαιρέσετε; 

Ο αυτισμός είναι μια διαταραχή ανάπτυξης του νευρικού συστήματος, που χαρακτηρίζεται από μειωμένη κοινωνική αλληλεπίδραση και επικοινωνία, καθώς και από την περιορισμένη και επαναλαμβανόμενη συμπεριφορά. Όλες αυτές οι ενδείξεις ξεκινούν πριν το παιδί γίνει τριών ετών.

Στατιστικά, ο αυτισμός εμφανίζεται σε περίπου 1 ή 2 ανά 1.000 άτομα. Περιλαμβάνει πολλά μέρη του εγκεφάλου, το πώς όμως συμβαίνει αυτό δεν μας είναι απόλυτα κατανοητό. Τελευταία, υπάρχει η άποψη ότι αφορά ολόκληρο το σώμα, ότι δηλ. ο εγκέφαλος επηρεάζεται από διάφορες βιοχημικές διαταραχές που λαμβάνουν χώρα στο σώμα.

Υπ’ αυτό το σκεπτικό, κάποιες αλλαγές στη δίαιτα μπορούν να επηρεάσουν τις διαδικασίες και να συμβάλουν στη βελτίωση των συμπτωμάτων. Παρακάτω θα δούμε πώς επιδρούν στον εγκέφαλο διάφορες διαδικασίες. Όταν υπάρχει υπερανάπτυξη ζυμών στο σώμα, διάφορες τοξίνες εισβάλλουν στο αίμα και από εκεί στον εγκέφαλο, προκαλώντας συμπτώματα όπως θολή σκέψη και συμπεριφορά μεθυσμένου. Ακόμη, όταν η βιοχημεία της μεθυλίωσης δεν πραγματοποιείται σωστά, οι νευροδιαβιβαστές δεν μπορούν να μεθυλιωθούν, αυξάνοντας την πιθανότητα για άγχος, κατάθλιψη και διαταραχές ύπνου. Φλεγμονή στο έντερο και τον εγκέφαλο μπορεί να προκληθεί από τοξίνες, ευαισθησία σε τροφές, βακτήρια ή ζύμες στο έντερο.

Αυτό μπορεί να προκαλέσει πόνο που επηρεάζει τη συμπεριφορά: αυτοτραυματιστική συμπεριφορά, σκύψιμο πάνω σε έπιπλα και χτύπημα του κεφαλιού. Όταν η αποτοξίνωση είναι φτωχή, οι τοξίνες από τις τροφές και το περιβάλλον συσσωρεύονται στον εγκέφαλο και δρουν σαν φάρμακα, προκαλώντας ευερεθιστότητα, επιθετικότητα και ζημιά στα κύτταρα. Όταν η πέψη είναι φτωχή και το έντερο διαπερατό, τα θρεπτικά συστατικά δεν απορροφώνται σωστά. Αυτό οδηγεί σε ελλείψεις θρεπτικών, που μπορεί να επηρεάσουν τις λειτουργίες των κυττάρων, συμπεριλαμβανομένων και των εγκεφαλικών. Ανεπαρκής διάσπαση της γλουτένης, της καζεΐνης και της σόγιας μπορεί να προκαλέσει υπερέκκριση οπιούχων, με συνεπακόλουθα τη θολή σκέψη, την αντοχή στον πόνο, την εξάρτηση, την τάση απομόνωσης και την ευερεθιστότητα.

Η βελτίωση της πέψης και η μείωση της φλεγμονής είναι σημαντικά βήματα για την υγεία, στους ασθενείς με αυτισμό. Η συμπεριφορά, η γλώσσα και τα δερματικά εξανθήματα βελτιώνονται.

Αφαιρέστε από τη διατροφή του αυτιστικού τις τροφές που πυροδοτούν την φλεγμονή. Η γλουτένη, η καζεΐνη, η σόγια, το καλαμπόκι και τα αυγά θεωρούνται παράγοντες που συχνά προκαλούν φλεγμονή στο έντερο. Πιο δημοφιλείς και αποτελεσματικές είναι οι δίαιτες ελεύθερες γλουτένης ή καζεΐνης. Η δίαιτα ελεύθερη γλουτένης αποκλείει οτιδήποτε περιέχει σιτάρι, βρώμη, κριθάρι και σίκαλη. Η καζεΐνη περιέχεται στο γάλα. Επιπλέον, η ζάχαρη και τα επεξεργασμένα λίπη συμβάλλουν στη φλεγμονή, γι’ αυτό συστήνεται η αποφυγή τους.

Προσθέστε τροφές που θεραπεύουν το έντερο. Τροφές όπως το τζίντζερ και ο κουρκουμάς, μειώνουν σημαντικά την φλεγμονή. Τα ιχθυέλαια και τα καρύδια περιέχουν τα πολύτιμα ω-3 που έχουν αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες. Ακόμη, οι τροφές που έχουν υποστεί ζύμωση βοηθούν στη θεραπεία του εντέρου.

Επιλέξτε τροφές που περιέχουν ωφέλιμα βακτήρια. Τροφές που έχουν υποστεί ζύμωση, όπως το γιαούρτι, το κεφίρ και το λάχανο τουρσί, μειώνουν την φλεγμονή και διαμορφώνουν ένα θεραπευτικό περιβάλλον.

Προσθέστε τροφές που αυξάνουν τα ωφέλιμα βακτήρια. Τα προβιοτικά είναι τροφές συχνά υψηλές σε διαλυτές ίνες, που ευνοούν την ανάπτυξη των ωφέλιμων βακτηρίων στο έντερο. Τέτοιες τροφές είναι τα σπαράγγια, οι μπανάνες, τα όσπρια, η ρίζα πικραλίδας, το σκόρδο, το μέλι, το κεφίρ/ το γιαούρτι, το κρεμμύδι, ο αρακάς και το πράσο. Το βουτυρικό οξύ είναι ένα λιπαρό οξύ μικρής αλύσου, που υπάρχει στο βούτυρο και βοηθά στη θρέψη της εσωτερικής επιφάνειας του εντέρου.

Για την πρόληψη των διατροφικών ελλείψεων που παρατηρούνται στα παιδιά με αυτισμό, αυτά θα πρέπει να ακολουθούν ένα ισορροπημένο διαιτολόγιο με ποικιλία τροφών για την κάλυψη των θρεπτικών αναγκών τους. Σε περίπτωση που το διαιτολόγιο δεν είναι ισορροπημένο, προτείνεται η συμπληρωματική χορήγηση βιταμινών, μετάλλων, λιπαρών οξέων και αμινοξέων.

Οι ζύμες είναι παθογόνοι οργανισμοί που μπορούν να επηρεάσουν τα επίπεδα ενέργειας, την καθαρότητα της σκέψης και την εντερική λειτουργία. Υπερανάπτυξη ζυμών μπορεί να πυροδοτηθεί από τη λήψη αντιβιοτικών. Τρόφιμα που τρέφουν τις ζύμες και θα πρέπει να αποφεύγονται, είναι τα σάκχαρα, δηλ. τα γλυκά, τα μπισκότα, οι χυμοί φρούτων και τα αποξηραμένα φρούτα, τα προϊόντα ζύμωσης όπως το ψωμί, τα σταφύλια, τα δαμάσκηνα, το ωριμασμένο κρέας, τα τυριά και τα ξύδια. Τα αμυλούχα, όπως οι πατάτες, το καλαμπόκι και τα δημητριακά ελεύθερα γλουτένης μπορούν επίσης, να θρέψουν τις ζύμες.

Αντίθετα, συστήνεται η κατανάλωση τροφών πλούσιων σε προβιοτικά, οι οποίες περιέχουν ωφέλιμα βακτήρια και υποστηρίζουν την διαμόρφωση ενός υγιούς περιβάλλοντος στο έντερο.

Όταν η αντιοξείδωση δεν λειτουργήσει σωστά ή υπερλειτουργήσει, εξαιτίας τοξινών, η αποφυγή τοξινών από τις τροφές είναι σημαντική. Οι τοξίνες μπορεί να επηρεάσουν τον εγκέφαλο, προκαλώντας υπερδραστηριότητα, επιθετικότητα, ευερεθιστότητα και αυτοτραυματιστική συμπεριφορά.

Αποφεύγετε τα πρόσθετα τροφίμων. Τα συντηρητικά, τα ενισχυτικά γεύσης και τα λοιπά χημικά πρόσθετα δεν μπορεί να τα επεξεργαστεί εύκολα ο οργανισμός.

Αποφύγετε τις τοξίνες που σχηματίζονται κατά την προετοιμασία των γευμάτων. Μη χρησιμοποιείτε αλουμίνιο και πλαστικό στο μαγείρεμα. Αποφύγετε τα κονσερβοποιημένα τρόφιμα, τα τηγάνια αλουμινίου, το αλουμινόχαρτο και τη χρήση πλαστικών κατά τη θέρμανση στο φούρνο μικροκυμάτων.

Να επιλέγετε βιολογικά προϊόντα. Ακολουθήστε δίαιτα πλούσια σε αντιοξειδωτικά (β-καροτένιο: καρότα, βερίκοκα, κολοκυθάκια, λάχανο, σπανάκι, μπρόκολο, συκώτι, αυγό// βιταμίνη C: κολοκυθάκια, μπρόκολο, φυλλώδη λαχανικά, εσπεριδοειδή // βιταμίνη Ε: ελαιόλαδο, ηλιέλαιο, ηλιόσποροι, αμύγδαλα, φουντούκια, πράσινα φυλλώδη λαχανικά, αβοκάντο // βιταμίνη Β6: ηλιόσποροι, φιστίκια, καρύδια, φακές, φασόλια, ολικής αλέσεως δημητριακά // βιταμίνη Β12: συκώτι, αυγά, ψάρια, αρνί, μοσχάρι //Φυλλικό οξύ: φασόλια, πράσινα φυλλώδη λαχανικά, μπανάνα, συκώτι // ω-3 λιπαρά οξέα: ιχθυέλαια, λιπαρά ψάρια, καρύδια // γλουταθειόνη: σπαράγγια, καρπούζι, μπρόκολο, παπάγια, αβοκάντο)

Η μεθυλίωση είναι βιοχημικό μονοπάτι, που δεν λειτουργεί σωστά σε πολλά παιδιά με αυτισμό. Μπορεί να παρακαμφθεί, αποφεύγοντας ουσίες και παρέχοντας τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά.

Ο περιορισμός φαινολών και σαλικυλικών είναι σημαντικός. Αυτά περιέχονται σε πρόσθετα, ενισχυτικά γεύσης, συντηρητικά, χρωστικές. Μπορεί ακόμη να υπάρχουν σε φρούτα, όπως το σταφύλι, τα μήλα, τα αμύγδαλα, το μέλι και άλλα.

Η βιταμίνη B12, B6, το φυλλικό οξύ, το μαγνήσιο και ο ψευδάργυρος μπορεί να βελτιώσουν τη διαδικασία της μεθυλίωσης. Πηγές B12, B6, φυλλικού οξέος αναφέρθηκαν πιο πάνω. Μαγνήσιο βρίσκεται σε κολοκυθάκια, μπρόκολο, πράσινα φυλλώδη λαχανικά, προϊόντα ολικής αλέσεως, ξηρούς καρπούς και όσπρια. Καλές πηγές ψευδαργύρου είναι οι σπόροι και οι ξηροί καρποί, τα όσπρια, η βρώμη.

 mednutrition.gr/

Αυτισμός : Πως να αναγνωρίσετε τα πρόωρα σημάδια (βίντεο)

Το video έχει παραχθεί από την Howcast.com και έχει μεταφραστεί από την κα Άννα Μπροκάκη λογοθεραπεύτρια  ikid. www.ikid.gr.
Το βίντεο που ακολουθεί αναφέρεται στις δυσκολίες που παρουσιάζουν τα παιδιά με αυτισμό σε πολύ μικρή ηλικία. Είναι κάποια σημάδια που καλό θα ήταν να έχουν υπόψη οι γονείς για . Προσοχή, αυτό δε σημαίνει ότι αν το παιδί έχει κάποιο από αυτά τα χαρακτηριστικά, ότι βρίσκεται στο φάσμα του αυτισμού!

Καλό θα ήταν να μην είστε υπερβολικοί κατά την παρατήρηση του παιδιού και καταλήξετε σε λάθος συμπεράσματα. Η διάγνωση του αυτισμού πραγματοποιείται μόνο από ειδικούς.

www.ikid.gr

Το παραμύθι «βάλσαμο» για τα αυτιστικά παιδιά

TΗΣ ΑΡΓΥΡΩΣ ΛΥΤΡΑ

Είναι έξυπνα και ικανά. Πολύ συχνά όμως γνωρίζουν την απόρριψη επειδή δεν ξέρουν πώς να επικοινωνήσουν και δεν κατανοούν τη διαφορετική άποψη. Με όχημα τη μαγεία του παραμυθιού και τη βιωματική θεατρική αναπαράσταση μπορούν ωστόσο να ταξιδέψουν σε έναν κόσμο που δεν αντιλαμβάνονται πού βρίσκεται και πώς μπορούν να πάνε: τον κόσμο της πραγματικότητας των άλλων...

Ένα πρωτοποριακό εκπαιδευτικό πρόγραμμα για παιδιά με αυτισμό υψηλής λειτουργικότητας και σύνδρομο Asperger, που παντρεύει την καλλιτεχνική ευαισθησία και την επιστημονική κατάρτιση γεννήθηκε από Ελληνίδα και φιλοδοξεί να διαδοθεί σε όλο τον κόσμο.

Το «Γνωστικό Συμπεριφορικό Δράμα» (Cognitive Behaviour Drama) αποτελεί το αντικείμενο της διδακτορικής διατριβής της Χάρις Καρνέζη και είναι μια πρωτότυπη προέκταση του αναγνωρισμένου εκπαιδευτικού μοντέλου «θέατρο στην εκπαίδευση»,που μελέτησε η ίδια σε μεταπτυχιακό επίπεδο στην Ιρλανδία, έχοντας ξεκινήσει τις σπουδές της από υποκριτική στην Ελλάδα.

«Μέσα από το μεταπτυχιακό μου, διαπίστωσα τη δύναμη που έχει το θέατρο ως εκπαιδευτικό εργαλείο. Εφαρμόζοντας τη μέθοδο σε παιδιά με αυτισμό και σύνδρομο Asperger, είδα πόσο μαγεύονταν από το θέατρο, πώς το παραμύθι μπορεί να γίνει γι’ αυτά κίνητρο επικοινωνίας» λέει η Δρ Καρνέζη και εξηγεί: «Το μοντέλο στηρίζεται στην ιδέα ότι τα παιδιά αποκτούν έναν στόχο μέσα από το παραμύθι. Για παράδειγμα, πώς θα βρουν τους φίλους τους που έχουν εξαφανιστεί, πώς θα κάνουν το μαγικό χαλί να πετάξει, πώς θα κάνουν να λειτουργήσει το εργοστάσιο σοκολάτας. Το παραμύθι τους δίνει το λόγο να ξεπεράσουν τις δυσκολίες τους αναπτύσσοντας παράλληλα την αυτοπεποίθησή τους. Η διαφορά με τις παραδοσιακές μεθόδους εκπαιδευτικής παρέμβασης είναι ότι το παιδί δεν παπαγαλίζει μια δεξιότητα με ψυχαναγκαστικό τρόπο, ανακαλύπτει το δικό του λόγο να λέει για παράδειγμα “καλημέρα”».

Η Δρ Καρνέζη εφάρμοσε το πρόγραμμά με επιτυχία επί 5,5 χρόνια στην Ιρλανδία. Στη συνέχεια παρουσίασε τη δουλειά της σε επιστημονικό συνέδριο στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας και η αναγνώριση που κέρδισε οδήγησε στη σύναψη συνεργασίας με εκπαιδευτικό οργανισμό στη Μελβούρνη, όπου σήμερα εφαρμόζει το μοντέλο σε παιδιά ενώ το διδάσκει σε επαγγελματίες ειδικής αγωγής. Στόχος της να διαδοθεί όσο το δυνατόν περισσότερο και να μην είναι η μόνη που το κατέχει.

Ο ΔΡΑΚΟΣ ΜΕ ΤΟ ΣΑΠΟΥΝΙ

   Η εφαρμογή της πρακτικής της Δρ Καρνέζη, έχει αποδείξει ότι τα ευεργετικά αποτελέσματά της μπορεί να είναι μόνιμα. Αποκαλυπτικό είναι το περιστατικό που αφηγείται για το πώς κατάφερε να βοηθήσει ένα 11χρονο παιδί να ξεπεράσει τη φοβία του για τα στεγνωτήρια χεριών:

«Εξαιτίας του φόβου του, δεν μπορούσε να πάει στην τουαλέτα του σχολείου. Μέχρι τότε, δεν το είχε βοηθήσει καμιά από τις παραδοσιακές μεθόδους. Το ζητούμενο είναι να γίνει επιλογή του ίδιου του παιδιού να ξεπεράσει τη φοβία του. Έφτιαξα, λοιπόν, μια ιστορία, όπου το παιδάκι ήταν ντετέκτιβ και έπρεπε να κάνει ένα μεγάλο ταξίδι για να βρει τους φίλους του που είχαν εξαφανιστεί. Στο δρόμο βρήκε ένα τεράστιο αποτύπωμα ποδιού που ανήκε σε ένα δράκο. Αυτός ήταν ο μόνος που μπορούσε να τον βοηθήσει να βρει τους φίλους του. Εγώ τον ρώτησα αν είναι σίγουρος ότι μπορεί να συναντήσει το δράκο, αφού είναι πολύ επικίνδυνος και βγάζει ζεστό αέρα από το στόμα. Ο στόχος του, όμως, ήταν πολύ σημαντικός κι έτσι μέσα από μια σειρά δοκιμασιών που πέρασε με επιτυχία κατόρθωσε να φτάσει μπροστά στο στεγνωτήριο χεριών, το μεταμφιεσμένο σε δράκο. Εκεί πήρε οδηγίες για το πώς θα πρέπει να του φερθεί ώστε να μην τον προσβάλει.

Έπρεπε να απλώσει στα χέρια του το μαγικό ροζ υγρό, δηλαδή το σαπούνι, και μετά να τα πλύνει με νερό, να μείνει κάτω από το στόμα του δράκου για 10 δευτερόλεπτα. Κι ο δράκος του είπε ότι αυτός ήταν ο πρώτος που δεν τον φοβήθηκε και ότι στο εξής μπορεί να τον συναντά οπουδήποτε. Από τότε το παιδί δεν φοβήθηκε ποτέ ξανά τα στεγνωτήρια χεριών και μπορούσε να επισκέπτεται την τουαλέτα κανονικά. Πριν βρεθεί μπροστά στο δράκο είπε:«δεν το πιστεύω ότι θα μιλήσω με έναν αληθινό δράκο».Όταν το κατάφερε όμως ένιωσε ότι αφού μπορεί να κάνει αυτό, μπορεί να κάνει τα πάντα».

neoscosmos

Οι γονείς του παιδιού με αυτισμό - Κωτσόπουλος

Οι γονείς που αποκτούν παιδί που δεν επικοινωνεί και δεν αναπτύσσει λόγο μπαίνουν σε μια περίοδο αβεβαιότητας και άγχους για το ανεξήγητο πρόβλημα του παιδιού τους. Η αναζήτηση έγκυρης διάγνωσης και συμβουλής για την κατάσταση του παιδιού και ‘τι μπορεί να γίνει γι’ αυτό’ γίνεται μια επώδυνη και τραυματική εμπειρία για τον ένα ή και τους δυο γονείς. Η εμπειρία αυτή γίνεται τόσο πιο επώδυνη όσο λιγότερη βοήθεια υπάρχει διαθέσιμη γι’ αυτούς στα πλαίσια της κοινότητας π.χ. ανυπαρξία υπηρεσιών ή ελλιπής ενημέρωση των ειδικών στα προβλήματα των αναπτυξιακών διαταραχών. Η ανυπαρξία επαρκούς βοήθειας προς την οικογένεια και η μακρά περίοδος αβεβαιότητας και απραξίας στη νηπιακή και προσχο-λική ηλικία του παιδιού αποτελούν χρόνο χαμένο για μια πρώιμη παρέμβαση τότε που υπάρχουν οι καλύ-τερες δυνατότητες για θετικά αποτελέσματα στο παιδί (Rogers & Vismara , 2008).  Το κοινωνικό πρόβλημα είναι σημαντικό από την ύπαρξη μεγάλου αριθμού οικογενειών με παιδί με αυτισμό δεδομένου ότι η διάγνωση των περιπτώσεων διαταραχής στο φάσμα του αυτισμού γίνονται σήμερα πολύ συχνότερα από ότι στο παρελθόν (Chakrabarti &  Fombonne, 2005).

Η απόκτηση παιδιού με αυτισμό αποτελεί, πρώτον, ματαίωση ελπίδων για ένα φυσιολογικό παιδί η οποία οδηγεί πολλούς γονείς σε ψυχολογική διαδικασία πένθους χωρίς τέλος, και δεύτερον, πηγή διαρκούς στρες που προκύπτει από τη φροντίδα γι’ αυτό στα πλαίσια της οικογένειας. Το παιδί που δεν επικοινωνεί και δεν συναλλάσσεται με τα άλλα μέλη της οικογένειας αδυνατεί να ενταχθεί στο ιστό της οικογένειας. Αντίθετα με την πάροδο του χρόνου τα μέλη της οικογένειας θα πρέπει να προσαρμοσθούν στην πραγματικότητα που δημιουργεί το παιδί αυτό ιδιαίτερα αν η συμπεριφορά του είναι διαταρακτική. Το στρες τότε μπορεί να είναι υψηλό όχι μόνον για γονείς αλλά και για αδέλφια. Κάτω από αυτές τις συνθήκες δυσαρμονίας στην οικογένεια το παιδί με αυτισμό αντιδρά και αυτό με έντονο άγχος και άλλες ψυχιατρικές εκδηλώσεις (de Bruin et al. 2007, White et al. 2009).

Η ψυχολογική και σωματική αντοχή των γονέων μπορεί να καμφθεί με σοβαρές συνέπειες αν δεν υπάρξει ουσιαστική βοήθεια προς αυτούς και το παιδί από υπηρεσίες ψυχικής υγείας και κοινωνικής συμπαρά-στασης. Το δράμα είναι μεγάλο της ελληνικής οικογένειας που μόνη αναζητεί βοήθεια και συμβουλή χωρίς ανταπόκριση, όπως συχνά συμβαίνει ειδικότερα στην επαρχία.  Η ελληνική πραγματικότητα είναι δυστυχώς περισσότερο δύσκολη σε σχέση με αυτήν άλλων χωρών για τους γονείς και όλη την οικογένεια προπάντων αν αυτή αδυνατεί να ‘αγοράσει’ υπηρεσίες από την ελεύθερη αγορά.

Το στρες σε πολλές περιπτώσεις καταλήγει σε αποχώρηση του ενός γονέα, συνήθως του πατέρα, και ανάληψη της πλήρους ευθύνης από τον άλλον, συνήθως τη μητέρα που λειτουργεί με την πάροδο του χρόνου σαν συμπλήρωμα στο παιδί. Κάτω από αυτές τις συνθήκες δεν είναι σπάνιο ότι κάποιοι γονείς αναπτύσσουν σοβαρό μετατραυματικό σύνδρομο στρες που χωρίς θεραπεία και φροντίδα γίνεται και αυτό μέρος του καθημερινού τους βίου.

Μια άλλη ιδιαιτερότητα της ελληνικής οικογένειας με παιδί με σοβαρή αναπτυξιακή διαταραχή αποτελεί η μόνιμη ανησυχία των γονέων για περίθαλψη του παιδιού στο μέλλον, μετά το δικό τους θάνατο, αφού προηγουμένως έχουν συνειδητοποιήσει ότι αυτό ποτέ δεν θα μπορέσει να ζήσει αυτόνομα. Αν τα οικονομικά της οικογένειας είναι επαρκή οι γονείς προσπαθούν να δημιουργήσουν περιουσιακά στοιχεία που θα στηρίξουν το παιδί στο μέλλον ή φροντίζουν για ικανοποιητική σύνταξη ή προσπαθούν να περάσουν την ευθύνη για τα ανάπηρο παιδί στα αδέλφια του.

Εργασία στην οικογένεια με επίκεντρο το παιδί

Γονείς ήδη σε σύγχυση για το πρόβλημα του παιδιού τους και κάτω από συνθήκες στρες χρειάζονται άμεσα έγκυρη ενημέρωση για το πρόβλημα του παιδιού τους και συμβουλή για την αναζήτηση πηγών βοήθειας.  Έχουν επίσης ανάγκη για ψυχοθεραπευτική στήριξη.

Πέρα από την διάγνωση και την ενημέρωση των γονέων η σύγχρονη θεραπευτική αντίληψη προσπαθεί να καταστήσει τους γονείς μέτοχους στη θεραπευτική προσπάθεια. Στην έναρξη της προσπάθειας η θεραπευτική ομάδα συχνά βρίσκει τον ένα ή και τους δυο γονείς αποστασιοποιημένους από το παιδί. Η αποστασιοποίηση είναι αποτέλεσμα της αδυναμίας του παιδιού να ανταποκριθεί στην προσπάθεια του γονέα να επικοινωνήσει μαζί του. Ο γονέας αυτός τείνει με το χρόνο να γίνει θεατής του παιδιού χωρίς όμως να παραλείπει να προσφέρει την αναγκαία φροντίδα που αυτό χρειάζεται, όπως επιτάσσει το καθήκον. Άλλοτε ένας γονέας αντιμετωπίζοντας το κενό στη μέριμνα για το παιδί με αυτισμό γίνεται υπερπροστατευ-τικός προς το παιδί. Η κατάσταση αυτή μπορεί να ενεργεί σαν παράγοντας ανασταλτικός στην ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων στο παιδί. Οι δυσκολίες αυτές στην ελληνική οικογένεια αποτελούν πρώτο στόχο της θεραπευτικής παρέμβασης.

Τα σύγχρονα συμπεριφοριακά – γνωσιακά  θεραπευτικά σχήματα που χρησιμοποιούνται για το παιδί προσχολικής ηλικίας με διαταραχή στο φάσμα του αυτισμού επιζητούν συμμετοχή των γονέων (Γενά 2002). Οι γονείς συμμετέχουν με καθοδήγηση και εποπτεία από μέλη της θεραπευτικής ομάδας. Ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται ώστε η γονεϊκή συμμετοχή να μην δημιουργεί ή αυξάνει τις συνθήκες στρες στην οικογένεια και στο παιδί. Τα θεραπευτικά σχήματα που καταγράφουν θετικά αποτελέσματα και προσφέρονται από ειδικά οργανωμένα προγράμματα απαιτούν θεραπευτική αγωγή του παιδιού τουλάχιστον 25 ώρες την εβδομάδα ή 4-5 ώρες την ημέρα. Ο χρόνος αυτός μπορεί να περιλαμβάνει χρόνο αγωγής που προσφέρουν οι γονείς στο παιδί τους. Το θεραπευτικό σκέλος του προγράμματος στο σπίτι αποτελεί ουσιαστικά συνέχεια της θερα-πείας που προσφέρεται στο ειδικό πρόγραμμα από την ειδική παιδαγωγό, τη λογοπεδικό, την εργοθερα-πεύτρια και άλλους που έχουν ειδικευθεί στην εργασία. Συνοπτικά, στόχος της σύγχρονης θεραπευτικής είναι η ανάπτυξη δεξιοτήτων στους γονείς που θα τους αναθέσει θεραπευτικές δραστηριότητες για το παιδί τους μέσα στο σπίτι τους. Πρέπει εντούτοις να σημειωθεί ότι η αν και η συμμετοχή της οικογένειας στη θεραπευτική προσπάθεια θεωρείται απαραίτητη η αποτελεσματικότητά της δεν έχει επαρκώς τεκμηριωθεί (Diggle et al. 2003, Francis 2005, Rickards et al.2007).

Δεδομένου ότι προγράμματα εκπαίδευσης των γονέων ή οδηγοί για γονείς στην ελληνική γλώσσα βρίσκονται ακόμη σε αρχικά στάδια ανάπτυξης οι θεραπευτές είναι απαραίτητο οι ίδιοι να θεωρούν μέρος της ευθύνης τους την καθοδήγηση των γονέων για τις δραστηριότητες που μπορούν να συμπληρώνουν τη θεραπευτική προσπάθεια στο σπίτι. Η ανυπαρξία οδηγών για βοήθεια στους γονείς υποχρεώνει τους θεραπευτές να είναι οι ίδιοι ενήμεροι για τις μεθόδους εργασίας με τους γονείς. Ενδεικτικά να σημειωθεί ότι δραστηριότητες μπορούν να έχουν σαν αντικείμενο την από κοινού παρατήρηση π.χ. επιτραπέζια παιχνίδια – κατασκευές,  μίμηση δραστηριοτήτων μητέρας στο σπίτι (π.χ. σκούπισμα, πλύσιμο πιάτων, πότισμα λουλουδιών), προσπάθεια με ενισχυτές (επιβράβευση) για την εκμάθηση συμπεριφορών αυτοεξυπηρέτησης (π.χ. καθαριότητα, ντύσιμο, φαγητό, τουαλέτα) και κοινωνικών δεξιοτήτων. Παρόμοια και με απλά βήματα μπορεί να είναι η προσπάθεια επικοινωνίας με την ανάπτυξη λόγου και ομιλίας (π.χ. μονοσύλλαβα, δισύλ-λαβα λεκτικά μηνύματα). Χρήσιμη είναι η συμμετοχή του γονέα σε παιδικά τραγουδάκια και κίνηση-χορό, επανάληψη διαφημίσεων από την τηλεόραση, που συχνά ελκύουν την προσοχή του παιδιού κ. α.

Η επιβράβευση του παιδιού πρέπει να μην ξεχνιέται σε κάθε περίπτωση και να είναι άμεση. Γενικά θεραπευτική αξία αποκτά κάθε γνωστική και κινητική κατάκτηση όπως και κάθε συμπεριφορά που φέρνει το παιδί με διαταραχή στο φάσμα του αυτισμού κοντά στις συνήθειες και συμπεριφορές του φυσιολογικού παιδιού μικρότερης πάντα ηλικίας με το οποίο μπορεί να συγκρίνεται. Το παιχνίδι με τα αδέλφια αποτελεί βασική πηγή εμπειριών και ευχαρίστησης για το παιδί με αυτιστική διαταραχή. Τέλος γονείς και θεραπευτές δεν πρέπει να ξεχνούν πως και το παιδί αυτό πέρα από τις θεραπευτικές παρεμβάσεις έχει ανάγκη από την αυθόρμητη αποδοχή, ζεστασιά, φροντίδα και αγάπη όπως κάθε μικρό παιδάκι στην οικογένεια. Ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται ώστε η γονεϊκή φροντίδα να μην γίνεται πηγή άγχους για το παιδί που είναι ευάλωτο στο στρες το οποίο και το ίδιο δοκιμάζει στον κόσμο που ελάχιστα κατανοεί (White et al. 2009).    

Συμπεράσματα

Οι γονείς του παιδιού με αυτισμό, στο ελληνικό κοινωνικό περιβάλλον όπου οι υπηρεσίες ουσιαστικής βοήθειας για το παιδί με αυτιστική διαταραχή και στήριξης και καθοδήγησης της οικογένειας είναι από ελάχιστες έως ανύπαρκτες, αντιμετωπίζουν σοβαρές δυσκολίες στην προσπάθεια τους να διαχειρισθούν δημιουργικά το έλλειμμα του παιδιού. Η θεραπευτική ομάδα στην αγωνία των γονιών έχει χρέος να δώσει δημιουργική διέξοδο με την ενημέρωση, την στήριξη και την καθοδήγηση για θετική εργασία δίπλα στο παιδί στην προσπάθεια ώστε αυτό να αναπτύξει ικανότητες στην επικοινωνία και σε κοινωνικές δεξιότητες. Η παρέμβαση των υπηρεσιών κοντά στους γονείς πρέπει να είναι διαρκής από τότε που καταγράφεται η υποψία του αυτισμού, στην διάγνωση και σε όλη τη διάρκεια της θεραπευτικής παρέμβασης αρχίζοντας στη νηπιακή ηλικία.    

Δρ. Σωτήρης Ι. Κωτσόπουλος

Ψυχίατρος –Παιδοψυχίατρος

Κέντρο Ημέρας για Παιδιά με Αναπτυξιακές Διαταραχές, Μεσολόγγι

ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟΣ  ΦΑΡΟΣ

Τα 10 θετικά των Aspergers

 της Ελιζιάννας Χριστοδούλου, 

Παιδιατρική Εργοθεραπεύτρια SIT.

Δυστυχώς, η σημερινή κοινωνία στιγματίζει όσους δεν καταλαβαίνει. Ο περισσότερος κόσμος δεν γνωρίζει τι σημαίνει να έχει κάποιος το σύνδρομο Άσπεργκερ, ωστόσο όσοι το έχουν είναι -σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό- στιγματισμένοι. Επειδή αυτό είναι κάτι που μας ενοχλεί, γι' αυτό και θέλουμε να "διορθώσουμε" αυτή την αδικία συγκεντρώνοντας τα 10 θετικότερα χαρακτηριστικά των ατόμων με σύνδρομο Άσπεργκερ.

10. Ειλικρίνεια
Δε λένε σχεδόν ποτέ ψέμματα. Ακόμα και όταν το κάνουν όμως, τους παίρνει είδηση ο καθένας. Επίσης, ποτέ δε λένε κάτι το οποίο δεν πιστεύουν.






9. Εμμονές
Οι εμμονές τους ως παιδιά μπορεί κάποια μέρα να καταλήξουν σε επιτυχημένες καριέρες.

8. Επίλυση προβλημάτων
Τα άτομα με Άσπεργκερ είναι ιδανικά για την επίλυση προβλημάτων επειδή έχουν την ικανότητα να σκέφτονται με διαφορετικό τρόπο από όλους τους άλλους .Ένα δισεπίλυτο πρόβλημα για εμάς, είναι "παιχνιδάκι" για κάποιον που είναι διατεθειμένος να σκεφτεί πιο ελεύθερα.

7. Πίστη
Το "φίλοι για πάντα" είναι κυριολεκτικό όταν το λέει κάποιος με άσπεργκερ.


6. Αντικειμενικότητα
Είναι τα κατάλληλα (ή τα πλέον ακατάλληλα, ανάλογα πώς το βλέπει κανείς) άτομα για την επίλυση μιας διένεξης: θα πάρουν την απόφασή τους με βάση το τι θεωρούν σωστό, αφήνοντας στην άκρη οποιοδήποτε συναισθηματικό εμπόδιο θα επηρρέαζε την κρίση κάποιου άλλου. Αν έχετε δίκιο, θα σας υποστηρίξει ακόμα κι αν έτσι αποδεικνύει λάθος τους γονείς του, Εάν έχετε άδικο, δεν θα καταφέρετε με τίποτα να επηρεάσετε την κρίση και την απόφασή τους.

5. Αποδοχή
Λόγω του χαρακτήρα τους, είναι πιο εύκολο να σε αποδεχτούν, ακόμα και όταν δε σε γνωρίζουν καλά.

4. Γνώσεις
Λόγω των εμμονών που προαναφέραμε, ασχολούνται με λίγα πράγματα. Με ότι όμως ασχολούνται το γνωρίζουν σε βάθος και καλύτερα από τον οποιοδήποτε άλλο.



3. Όραμα
Βλέπουν την πλήρη εικόνα ενός θέματος ή προβλήματος, το προσεγγίζουν σφαιρικά, δίνουν σημασία ακόμα και στην παραμικρή λεπτομέρεια και γνωρίζουν ότι θα τα καταφέρουν.

2. Ολιγάρκεια
Δεν τους απασχολούν τόσο τα υλικά αγαθά. Εάν νιώθουν άνετα, τότε όλα είναι καλά. Δεν έχουν ανάγκη την τελευταία λέξη της μόδας ή της τεχνολογίας.

1. Ευθύτητα
Ότι λένε ή κάνουν είναι ακριβώς αυτό: δεν υπάρχουν κρυφά μηνύματα, διπλές ερμηνείες ή "υπόγεια" προσπάθεια επηρεασμού των άλλων.

ΠΗΓΗ

Τι θα μας έλεγε ένα παιδί με αυτισμό...

Αναρτήθηκε από Όλγα Καμπιώτη, Παιδιατρική Εργοθεραπεύτρια

Πόσες φορές άραγε έχουμε αναρωτηθεί πως να αισθάνονται τα πιτσιρίκια με αυτισμό?
Τι σκέφτονται άραγε?
Τι θα ήθελαν να μας πουν?
Τι θα ήθελαν να μάθουμε?

Βρήκα ένα post, το οποίο το έχουν κάνει video και πραγματικά αξίζει να το δείτε!!

Ένας πατέρας 3 παιδιών με αυτισμό μας λέει "10 πράγματα που θα ήθελαν τα αυτιστικά παιδιά του να ξέραμε".

1.                  Προσαρμόζομαι δύσκολα, αλλά δεν είμαι κακομαθημένο παιδί. Είμαι τόσο μικρότερος εσωτερικά απ'ότι είμαι εξωτερικά.

2.                  Γίνομαι εύκολα υπερβολικός, επειδή βλέπω και ακούω τα πάντα. Ακούω το βουητό από τα φώτα και τον ελαφρύ ρυθμικό κτύπο του ρολογιού. Όλα είναι τόσο δυνατα που το κεφάλι μου πονάει όλη την ώρα και τα μάτια μου πληγώνονται από όλα τα λαμπερά φώτα.

3.                  Δεν είμαι χαζός, είμαι πραγματικά πολύ έξυπνος. Απλά δεν μπορώ να μάθω με τον τρόπο που θέλετε. Σας παρακαλώ ενημερωθείτε σχετικά με τον αυτισμό, έτσι ώστε να γνωρίζετε πως μπορείτε να με βοηθήσετε να κατανοήσω καλύτερα αυτά που προσπαθείτε να με διδάξετε.

4.                  Σας παρακαλώ μην θυμώνετε με την μαμά και τον μπαμπά, επειδή δεν σας επισκέπτονται σε γιορτές και γενέθλια. Θέλουν πραγματικά να έρθουν, αλλά εγώ δεν τα καταφέρνω καλά σε ξένα σπίτια. Είναι υπερβολικό για μένα και το γνωρίζουν. Δεν πηγαίνουν γιατί με αγαπάνε, και ΟΧΙ  επειδή δεν σας συμπαθούν.

5.                  Σας παρακαλώ να έχετε υπομονή μαζί μου. Προσπαθώ πραγματικά σκληρά να πάρω τις σωστές αποφάσεις, αλλά μερικές φορές είμαι πολύ παρορμητικός.

6.                  Ναι, έχω αυτισμό αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είμαι ένας ελλειματικός άνθρωπος. Αντιθέτως, αν είμαι κάτι, είμαι κάτι πιο ανθρώπινο από αυτό που νομίζετε.

7.                  Το σπίτι μου μπορεί να είναι ακατάστατο μερικές φορές. Αυτό συμβαίνει, επειδή η μαμά μου και ο μπαμπάς μου διαθέτουν όλο τους τον χρόνο προσπαθώντας να βρουν νέους τρόπους για να με βοηθήσουν ή να μάθουν τον αδελφό μου να μιλάει.

8.                  Επειδή δεν μπορώ να μιλήσω, δεν σημαίνει ότι δεν καταλαβαίνω τι λέτε. Τα συναισθήματά μου μπορεί να πληγωθούν, όπως και τα δικά σας.

9.                  Εύχομαι η μαμά μου και ο μπαμπάς να ήξεραν πόσο τους αγαπάω. Αντιμετωπίζω πραγματικά δυσκολίες με τα συναισθήματά μου και δεν θέλω πάντα να με αγγίζουν. Αλλά τους αγαπώ περισσοτέρο απ'οτιδήποτε στον κόσμο, ακόμη περισσότερο και από τα Lego μου.

10.              Ξέρω ότι μπορεί να σας απογοητεύσω, αλλά μην μου λέτε ότι δεν σημαίνω τίποτα επειδή έχω αυτισμό. Αν με αγαπάτε και με υποστηρίζετε, θα μπορέσω να κάνω σπουδαία πράγματα στη ζωή μου, παρά τις προκλήσεις που αντιμετωπίζω.

Πηγή: Lost and Tired, My reality Autism

Και να θυμάστε, η συνεχής ενημέρωση και εκπαίδευση βοηθούν τα παιδιά με αυτισμό να εξελιχθούν και να επιτύχουν το μέγιστο των δυνατοτήτων τους. Ας μην τους το στερήσουμε.

8 μύθοι για τον αυτισμό

Σήμερα  τυχαία βρήκα ένα αξιόλογο μπλογκ , στο οποίο επαγγελματίες εργοθεραπευτές ενημερώνουν τον κόσμο για σημαντικά θέματα όπως ο αυτισμός, το σύνδρομο asperger, η  ανάπτυξη του παιδιού κἀ . Εδώ σας αναδημοσιεύω άρθρο της κ. Ελιζιάννας Χριστοδούλου, Παιδιατρικής Εργοθεραπεύτριας SIT,   σχετικά με μύθους και αλήθειες όσον αφορά τον αυτισμό, που τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει μεγάλη  αύξηση.

"Είμαι βέβαιη ότι όλοι έχετε ακούσει πολλά για τον αυτισμό και πως κατά πάσα πιθανότητα να έχετε ήδη διαμορφώσει κάποια άποψη για το θέμα. Δυστυχώς άποψη εκφράζουν όλοι, ειδικοί και άσχετοι. Γι’ αυτό και πολλές φορές είναι πιθανό να οδηγηθούμε σε λάθος συμπεράσματα. 

Προκειμένου να ελαχιστοποιήσουμε αυτή την πιθανότητα, συνέταξα μία λίστα με τη βοήθεια του μη κερδοσκοπικού οργανισμού autismspeaks.org με ορισμένους μύθους σχετικά με τον αυτισμό. Ο αυτισμός δεν είναι κάτι που αφορά τους “άλλους”. 

Το ποσοστό των αυτιστικών ατόμων έχει αυξηθεί κατά 600% τα τελευταία 20 χρόνια. Το 1975, 1/1.500 άτομα ανήκαν στο φάσμα του αυτισμού. Το 2009, το ποσοστό αυτό αυξήθηκε στο 1/110.

1.Μύθος: Τα άτομα με αυτισμό δεν επιθυμούν να έχουν φίλους.

Αλήθεια: Εάν κάποιο παιδί στην τάξη είναι αυτιστικό, είναι πολύ πιθανό να δυσκολεύεται με τις κοινωνικές σχέσεις, γεγονός που δεν του επιτρέπει να συναναστραφεί με τα υπόλοιπα παιδιά. Μπορεί να δείχνει ντροπαλό ή μη φιλικό, ωστόσο αυτό δεν ισχύει. Απλά δεν μπορεί να επικοινωνήσει τη θέλησή του για συναναστροφή με τον ίδιο τρόπο που την επικοινωνούν τα άλλα παιδιά.

2.Μύθος: Τα άτομα με αυτισμό δεν είναι σε θέση να νιώσουν ή να εκφράσουν κανένα συναίσθημα – χαρά ή λύπη.

Αλήθεια: Ο αυτισμός  δεν καθιστά κανένα άτομο ανίκανο να νιώσει τα ίδια συναισθήματα με τους υπόλοιπους. Απλά διαφέρει ο τρόπος με τον οποίο επικοινωνεί τα συναισθήματά του και αντιλαμβάνεται τα συναισθήματα των άλλων.

3.Μύθος: Τα άτομα με αυτισμό δεν κατανοούν τα συναισθήματα των άλλων.

Αλήθεια: Ο αυτισμός επηρεάζει την ικανότητα του ατόμου να κατανοήσει τα συναισθήματα που εκφράζονται έμμεσα. Γι’ αυτό και ένα άτομο με αυτισμό δυσκολεύεται να κατανοήσει τη λύπη που εκφράζεται μέσω της γλώσσας του σώματος ή την ειρωνεία στον τόνο της φωνής ή οτιδήποτε άλλο δεν εκφράζεται σαφώς με λέξεις. Όταν όμως εκφράσουμε άμεσα και με σαφήνεια τα συναισθήματά μας, αυτά θα γίνουν κατανοητά από τα άτομα με αυτισμό.

4.Μύθος: Τα άτομα με αυτισμό είναι νοητικά καθυστερημένα.

Αλήθεια: Ο αυτισμός “συνοδεύεται” συχνά από ορισμένες ξεχωριστές δεξιότητες, αλλά και περιορισμούς. Πολλά άτομα με αυτισμό έχουν φυσιολογικό προς υψηλό δείκτη νοημοσύνης και διακρίνονται στα μαθηματικά, τη μουσική ή σε άλλους τομείς.

5.Μύθος: Τα άτομα με αυτισμό είναι σαν τον χαρακτήρα που ενσάρκωσε ο Dustin Hoffman στην ταινία Rain Man.

Αλήθεια: Ο αυτισμός περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα διαταραχών, γεγονός που σημαίνει ότι τα χαρακτηριστικά του ποικίλλουν σημαντικά από άτομο σε άτομο. Το να γνωρίζει κανείς ένα άτομο με αυτισμό σημαίνει απλώς αυτό: ότι γνωρίζει ένα μόνο άτομο με αυτισμό. Οι δυνατότητες και οι περιορισμοί του συγκεκριμένου ατόμου δεν αποτελούν ασφαλή ένδειξη για τις αντίστοιχες δεξιότητες ενός άλλου ατόμου.

6.Μύθος: Τα άτομα που παρουσιάζουν χαρακτηριστικά πλεονεκτήματα που συνδέονται με τον αυτισμό είναι απλά “ιδιαίτερα” και μεγαλώνοντας θα τα ξεπεράσουν.

Αλήθεια: Ο αυτισμός οφείλεται μεταξύ άλλων και σε βιολογικά αίτια που επηρεάζουν την εξέλιξη του εγκεφάλου, γι’ αυτό και είναι μια δια βίου κατάσταση. Ωστόσο, στην περίπτωση της έγκαιρης διάγνωσης, ένα παιδί το οποίο θα δεχτεί πρώιμη πρέμβαση θα βελτιώσει πολλές νησίδες δεξιοτήτων.

7.Μύθος: Ο αυτισμός είναι απλά μία διαταραχή του εγκεφάλου.

Αλήθεια: Τα αποτελέσματα αρκετών ερευνών δείχνουν ότι τα άτομα με αυτισμό συχνά πάσχουν από γαστρεντερικές διαταραχές, ευαισθησία στις τροφές και αρκετές αλλεργίες.

8.Μύθος: Ο αυτισμός οφείλεται στην κακή ανατροφή των παιδιών.

Αλήθεια: Στη δεκαετία του ’50, η λεγόμενη θεωρία της “υπόθεσης μητέρας ψυγείου” υποδήλωνε ότι ο αυτισμός οφείλεται στις μητέρες που στερούνταν συναισθηματικής ζεστασιάς. Αυτή η θεωρία έχει διαψευστεί προ πολλούΤο ποσοστό των αυτιστικών ατόμων έχει αυξηθεί κατά 600% τα τελευταία 20 χρόνια. Το 1975, 1/1.500 άτομα ανήκε στο φάσμα του αυτισμού. Το 2009, το ποσοστό αυτό αυξήθηκα στο 1/110."

της Ελιζιάννας Χριστοδούλου, Παιδιατρική Εργοθεραπεύτρια SIT

ΠΗΓΗ:  Παιδί και Εργοθεραπεία