Τα πολλά παιχνίδια μειώνουν τη δημιουργικότητα και τη χαρά των παιδιών

Όσα περισσότερα παιχνίδια περιβάλλουν ένα παιδί, τόσο περισσότερο κακό του κάνουν, καθώς αδυνατεί να τα εκτιμήσει και να συγκεντρώσει την προσοχή του, με συνέπεια να μειώνεται η δημιουργικότητα και η χαρά του.

Αυτό που υποπτεύονταν πολλοί γονείς, επιβεβαιώνει μια νέα μικρή αμερικανική επιστημονική έρευνα, την οποία θα πρέπει μάλλον να λάβουν σοβαρά υπόψη τους οι μπαμπάδες, οι μαμάδες και οι συγγενείς ενόψει των δώρων των γιορτών.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Τολέντο στο Οχάιο, με επικεφαλής τη δρα Κάρλι Ντάους, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Infant Behaviour and Development", σύμφωνα με τη βρετανική «Τέλεγκραφ», μελέτησαν 36 νήπια, τα οποία κλήθηκαν να παίξουν, επί μισή ώρα, είτε με τέσσερα παιχνίδια είτε με 16.

Διαπιστώθηκε ότι τα παιδάκια ήσαν πολύ πιο δημιουργικά, όταν έπαιζαν με τα λίγα παιχνίδια. Επιπλέον, αυτά τα παιδιά έπαιζαν διπλάσια ώρα με το κάθε παιχνίδι τους, εφεύρισκαν περισσότερους τρόπους για να το χρησιμοποιήσουν στα παιχνίδια τους και γενικά έδειχναν πιο ευχαριστημένα, σε σχέση με όσα παιδιά περιστοιχίζονταν από τα πολλά παιχνίδια.

Οι ερευνητές συμβουλεύουν τους γονείς και τους παιδικούς σταθμούς να απομακρύνουν την πληθώρα των παιχνιδιών από τους χώρους όπου παίζουν τα παιδιά και να τους δίνουν κάθε φορά ένα μικρό αριθμό παιχνιδιών, τα οποία μπορεί να εναλλάσσονται κατά τακτά χρονικά διαστήματα. Έτσι, τα παιδιά θα γίνουν πιο συγκεντρωμένα, επινοητικά και δημιουργικά.

Έρευνες σε ανεπτυγμένες χώρες έχουν δείξει ότι το μέσο παιδάκι κατέχει πάνω από 200 παιχνίδια, αλλά είναι ζήτημα αν παίζει με δέκα από αυτά σε καθημερινή βάση.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
stogiatro
Το χαμομηλάκι

Τα σχολικά θρανία ευθύνονται για τη χρόνια οσφυαλγία

Οι μικρές καρέκλες, τα χαμηλά θρανία και οι υπέρβαρες τσάντες συμβάλλουν στη χρόνια οσφυαλγία, σύμφωνα με μελέτη που πραγματοποίησαν ερευνητές στην Πορτογαλία και πρόκειται να δημοσιευθεί στο International Journal of Human Factors and Ergonomics.

Η Ana Assunção και οι συνεργάτες της στο Εργαστήριο Λειτουργικής Μορφολογίας και Βιομηχανικής (Πανεπιστήμιο της Λισαβόνας) διεξήγαγαν μελέτη σε 138 παιδιά ηλικίας 12-15 ετών, ώστε να ερευνήσουν τις επιπτώσεις της κακής αναλογίας του σχολικού εξοπλισμού με τα ανθρωπομετρικά χαρακτηριστικά των μαθητών.

Διαπίστωσαν ότι περίπου τα 2/3 των μαθητών είχαν συμπτώματα οσφυαλγίας και ότι οι διαφορές μεταξύ του ύψους του θρανίου και του ύψους των αγκώνων σχετίζεται με τον αυξημένο κίνδυνο οσφυαλγίας στους εφήβους. Τα κορίτσια ήταν πιο επιρρεπή να εμφανίσουν προβλήματα λόγω του θρανίου. Τα αποτελέσματα έδειξαν επίσης ότι δεν υπάρχει συσχέτιση μεταξύ του βάρους της τσάντας, του δείκτη μάζας σώματος και της οσφυαλγίας.

Τα ευρήματα της μελέτης υπογραμμίζουν το ρόλο που παίζει το σχολικό περιβάλλον στη σωματική ανάπτυξη του παιδιού. Οι ερευνητές τονίζουν επίσης ότι ο αριθμός των μαθητών που αναφέρει συχνά προβλήματα στη μέση και τον αυχένα έχει αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια. Πλέον αναγνωρίζουν ότι τα άτομα που εμφανίζουν συμπτώματα στην παιδική ηλικία έχουν περισσότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν οσφυαλγία και στην ενήλικη ζωή.

Η οσφυαλγία επηρεάζεται από πολυάριθμους παράγοντες και είναι αποτέλεσμα αλληλεπίδρασης της ηλικίας, της κληρονομικότητας, του φύλου κ.α. Παράγοντες όπως οι διαστάσεις του θρανίου και της καρέκλας μπορεί να επηρεάσουν την πάθηση, δεδομένου ότι οι μαθητές περνούν αρκετές ώρες της ημέρας στο σχολείο.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συνιστά συστηματική άσκηση για τα παιδιά σε καθημερινή βάση ώστε να αντισταθμιστούν οι αρνητικές συνέπειες.

Πηγή  onmed.gr

Γιατί τα παχουλά παιδιά έχουν χαμηλότερες σχολικές επιδόσεις

  Τη συσχέτιση ανάμεσα στην παχυσαρκία και τις μαθητικές επιδόσεις, αναδεικνύει για πρώτη φορά μία γερμανική μελέτη, που πραγματοποίησαν ερευνητές από το «WZB Berlin Social Science Center».

Σύμφωνα με τα συμπεράσματα, το βάρος και η παχυσαρκία επηρεάζει την απόδοση των μαθητών δημοτικού στα μαθηματικά και τη γλώσσα, όπως επίσης και τη μετάβασή τους αργότερα στο Γυμνάσιο.

Οι ερευνητές διευκρινίζουν ότι τα παχύσαρκα παιδιά δεν έχουν χειρότερη επίδοση από τα παιδιά με φυσιολογικό βάρος, αλλά είναι λιγότερο συχνή η επιβράβευσή τους με υψηλή βαθμολογία και μάλιστα σε ποσοστό μόλις 10-11%.
Πηγή Διακόνημα


Τόσο τα αγόρια όσο και τα κορίτσια παρουσιάζουν πρόβλημα αυτοπεποίθησης με το παρουσιαστικό τους, ωστόσο φαίνεται ότι στα κορίτσια το πρόβλημα είναι ακόμη πιο έντονο.

Τα υπέρβαρα παιδιά υπάρχει μία τάση να μην συνεχίζουν στην επόμενη βαθμίδα της εκπαίδευσης, είτε γιατί οι δάσκαλοί τους δεν το συνιστούν είτε γιατί οι γονείς τους δεν τα παροτρύνουν.

Ωστόσο, οι ερευνητές δεν έχουν αποσαφηνίσει ποιοι άλλοι παράγοντες συμβάλλουν σε αυτό.

 Πηγή: .onmed.gr 

Από  το  Ιστολόγιο       Το  περιβολάκι  της  Παναγίας 

Η ακαταστασία στο σπίτι βλάπτει τα παιδιά

«Τα παιδιά έχουν την ανάγκη να υπάρχει τάξη στη ζωή τους. Όταν στο σπίτι επικρατούν συνθήκες χάους και η καθημερινότητά τους δεν είναι σταθερή, το άγχος αυξάνεται και η υγεία των παιδιών γίνεται εύθραυστη».

Το απαιτητικό πρόγραμμα εργασίας της μητέρας επηρεάζει την υγεία των παιδιών

Η ακαταστασία στο σπίτι και το απαιτητικό πρόγραμμα εργασίας της μητέρας φαίνεται πως επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό την υγεία των παιδιών, λένε οι επιστήμονες.

Για τις ανάγκες της έρευνας εξετάστηκαν στοιχεία που είχαν δοθεί σε προηγούμενη μελέτη για τις συναισθηματικά ευάλωτες οικογένειες και τον βαθμό ευτυχίας των παιδιών που ζούσαν σε αυτές. Τα στοιχεία αφορούσαν πληροφορίες που έδωσαν 3.288 μητέρες, οι περισσότερες από τις οποίες ήταν ανύπαντρες και με χαμηλά εισοδήματα. Οι μητέρες υποχρεώθηκαν να ενημερώσουν τους ειδικούς για την κατάσταση που επικρατούσε στο σπίτι σε δύο χρονικές στιγμές: όταν το παιδί τους ήταν 3 και 5 ετών.

Οι περισσότερες από τις οικογένειες αυτές ζούσαν σε χαοτικές συνθήκες. Οι παράμετροι που λήφθηκαν υπόψη ήταν πολλές.
Για παράδειγμα, οι μητέρες ρωτήθηκαν πόσα άτομα ζούσαν στο σπίτι, αν η τηλεόραση έπαιζε καθημερινά για περισσότερες από 5 ώρες, αν το παιδί είχε συγκεκριμένη ώρα για τον βραδινό ύπνο, αν το σπίτι ήταν βρώμικο και ασυμμάζευτο, κ.λπ. Επίσης, οι ερευνητές έλαβαν υπόψη τους και τις εργασιακές υποχρεώσεις της μητέρας. Αν, δηλαδή, μπορούσε να λείψει από την εργασία της για να φροντίσει η ίδια το παιδί σε περίπτωση ανάγκης ή αν είχε την ευελιξία και την ευχέρεια να τακτοποιήσει όλες τις οικογενειακές υποχρεώσεις. Στο τέλος, με βάση τα κριτήρια αυτά, οι μητέρες έπρεπε να βαθμολογήσουν την κατάσταση στο σπίτι ως άριστη, πολύ καλή, καλή, μέτρια ή κακή.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα υψηλότερα επίπεδα ακαταστασίας και χάους στο σπίτι είχαν παρατηρηθεί, όταν τα παιδιά ήταν 3 ετών, γεγονός που επηρέαζε σε σημαντικό βαθμό την υγεία τους δύο χρόνια αργότερα. Μάλιστα, οι επιστήμονες, για να είναι απόλυτα σίγουροι για τα αποτελέσματα, εξέτασαν και το αντίστροφο, δηλαδή αν και κατά πόσο η κακή υγεία των παιδιών έκανε περισσότερο χαοτική την κατάσταση στο σπίτι, ωστόσο κάτι τέτοιο δεν αποδείχθηκε

Η Claire Kamp Dush, επικεφαλής της έρευνας και αναπληρώτρια καθηγήτρια στο τμήμα Ανθρωπιστικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Οχάιο, δήλωσε: «Τα παιδιά έχουν την ανάγκη να υπάρχει τάξη στη ζωή τους. Όταν στο σπίτι επικρατούν συνθήκες χάους και η καθημερινότητά τους δεν είναι σταθερή, το άγχος αυξάνεται και η υγεία των παιδιών γίνεται εύθραυστη».

Τα ευρήματα της έρευνας δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό «Social Science & Medicine».

Πηγή: vita.gr

parakato.gr

 Από  το  Ιστολόγιο  To hamomilaki

Έρευνα : Η επίδραση του ελληνικού αλφαβήτου στον εγκέφαλο

 

Κάντε  κλικ  πάνω  στην εικόνα  

για  να  οδηγηθείτε  στο  Ιστολόγιο  Έλλην  Ούρανόπαις
 και  στην  σχετική  έρευνα  .

 .

" Γονείς, στρώστε συχνά το οικογενειακό τραπέζι…. ! "

Γράφει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος

Περνάμε, αναμφίβολα, δύσκολες οικονομικά εποχές με τριάντα σχεδόν τοις εκατό ανέργους άνδρες και γυναίκες και διπλάσιο ποσοστό νεολαίας…

Περνάμε, αυτό μετράει διαχρονικά ακόμη περισσότερο κατά την ταπεινή μου γνώμη, δύσκολες ψυχολογικά εποχές που θα στιγματίσουν βαθειά τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας.

Κατέθεσα τις προάλλες εδώ μερικές σκέψεις μου με το τίτλο «εμείς TV και καναπέ, η νεολαία ανεργία και φραπέ!…»

Διαπιστώνω, όπως όλοι μας, ότι χάθηκε η συνοχή στον κοινωνικό μας ιστό, λιγόστεψαν οι παρέες και οι βεγγέρες, μηδενίζεται καθημερινά η όρεξή μας για σχέσεις κοινωνικές…

Ακόμη πιο πικρή η διαπίστωση ότι και μέσα στην σύγχρονη ελληνική οικογένεια οι ‘συμβολικές ψυχοκοινωνικές και συναισθηματικές’ αποστάσεις διευρύνονται καθημερινά καθώς ανεργία και ανέχεια μας ταλανίζουν!..

Και πριν αυτές οι πολύ σημαντικές ‘αποστάσεις’ ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας προκάνουν να γίνουν ‘άβυσσος’ φέρνω σήμερα στην προσοχή σας μια σπουδαία ερευνητική διαπίστωση.

Ποιός σύγχρονος γονιός, μέσα σε αυτόν τον κυκλώνα της οικονομικής, ηθικής, πολιτισμικής και πολιτικής μας ένδειας θα μπορούσε να πιστέψει ότι το ‘οικογενειακό τραπέζι’ αποτελεί βοήθημα στον αγώνα των σύγχρονων γονιών για ομαλή ένταξη των παιδιών μας στο ευρύτερο κοινωνικό σύστημα;

Και όμως!…

Έρευνες συναδέλφων στην Αμερική επιβεβαιώνουν το γεγονός ότι οι έφηβοι και τα νέα παιδιά που τρώνε τουλάχιστον 5 γεύματα την εβδομάδα στο ‘οικογενειακό τραπέζι’ έχουν χαμηλότερους δείκτες αντικοινωνικής συμπεριφοράς και ψηλότερους δείκτες ομαλής κοινωνικής προσαρμογής’ από εκείνα που στερούνται παρόμοιες εμπειρίες!…Συνεστιάσεις. όμως, σε ταβέρνες ‘μετράνε’ λιγότερο…

Ένας εύστοχα περιγραφικός όρος της εφηβείας, ήταν και θα συνεχίσει να είναι, όσο και αν αυτό ακούγεται σχεδόν οξύμωρο, η αλλαγή! Αναμφίβολα κάθε στάδιο της ανθρώπινης ζωής χαρακτηρίζεται από αλλαγές, αλλά και σε κάθε φάση της εξελικτικής μας πορείας υπάρχουν κάποια λιγότερο ρευστά πλαίσια αναφοράς, υπάρχει κάποια αίσθηση σταθερότητας. Για τους εφήβους, όμως, αγόρια και κορίτσια αυτή η αναπτυξιακή περίοδος της ζωής τους αποτελείται από μια διαδοχική εναλλαγή ψυχοσωματικών, ψυχοκοινωνικών και ψυχοσεξουαλικών μεταλλαγών, αναζητήσεων και προσπαθειών για την εδραίωση της ατομικής, της υπαρξιακής τους ταυτότητας.

Η ορθή αντιμετώπιση αυτής της δυναμικής έννοιας της ‘αλλαγής’ απαιτεί από τους γονείς του εφήβου μια γενναία δόση χιούμορ με ταυτόχρονη παρουσία προσοχής και ευαισθησίας. Τα ειρωνικά, ξεκάρφωτα σχόλια και μπορούν και συχνά πληγώνουν τα παιδιά μας που ήδη διακατέχονται από ανάμικτα και παράξενα υποκειμενικά συναισθήματα και ένας κακός δικός μας χειρισμός μπορεί να δημιουργήσει το υπόστρωμα για μελλοντικές εμφανίσεις συμπλεγμάτων κατωτερότητας, υπερευαισθησίας ακόμη και νευρώσεων ή διαστροφών χαρακτήρα που θα σημαδέψουν τη συμπεριφορά του αυριανού ενήλικα άνδρα ή της ώριμης γυναίκας.

Προφανώς στη διάρκεια του ‘οικογενειακού γεύματος’ τα παιδιά γνωρίζουν καλύτερα τους γονείς τους, ακούν ιστορίες για το παρελθόν της οικογένειας, εκφράζουν τους δικούς τους προβληματισμούς, με άλλα λόγια αναπτύσσεται γόνιμος και επιμορφωτικός διάλογος.

Τα αποτελέσματα είναι εμφανέστατα στα παιδιά που έχουν 5 γεύματα με την οικογένεια την εβδομάδα- λιγότερη κατάθλιψη, καλύτερες επιδόσεις στο σχολείο, κοινωνική προσαρμογή, καλές ανθρώπινες σχέσεις…

Είπαμε, είναι δύσκολες και οικονομικά και ηθικά και πολιτισμικά οι εποχές και είναι ήδη βεβαρυμμένες οι ψυχικές αντοχές των Ελλήνων γονέων αλλά όπως κάποτε το ‘κουτούκι’ ήταν για εμάς η καλύτερη γραμμή αντίστασης στην ραγδαία επερχόμενη μοναξιά και αλλοτρίωση πιστεύω ότι η επιστροφή στο οικογενειακό τραπέζι, και ας είναι και λιτό για εύλογους λόγους οικονομικών συνθηκών θα βοηθήσει την οικογένεια να αμυνθεί στη λαίλαπα που βιώνουν γονείς και παιδιά..

Η συμβουλή μου στους σύγχρονους Έλληνες γονείς;

"  Στρώστε όσο πιο συχνά μπορείτε το ‘πατροπαράδοτο οικογενειακό τραπέζι!…"

olympia.gr

Από  το  Ιστολόγιο  Πατερικός

Γιατί δεν πρέπει να δίνουμε ζάχαρη στα παιδιά.;

Παν μέτρον άριστον έλεγαν η αρχαίοι και κάτι ήξεραν!

Ακολουθεί ένα άρθρο για ποιο λόγο δεν κάνει τα παιδιά να καταναλώνουν μεγάλη ποσότητα ζάχαρης καθημερινά.

Η ζάχαρη ανεβάζει τα επίπεδα του σακχάρου πολύ ψηλά, με αποτέλεσμα τα παιδιά να έχουν «υπερκινητικά» συμπτώματα όπως σε ένα πάρτι γενεθλίων ή μετά από μεγάλη κατανάλωση γλυκών. 

Μετά τη δραματική άνοδο, ακολουθεί μία δραματική πτώση που προκαλεί διάφορα συμπτώματα όπως δάκρυα, κόπωση, νευράκια και έλλειψη συγκέντρωσης… Αυτή η άνοδος και η πτώση μπορεί να κάνουν θραύση στην οικογένεια και δεν είναι καθόλου καλό τα παιδιά να είναι έρμαια αυτών των συναισθημάτων!

Οι πιο συνηθισμένες τροφές –ιδίως εκείνες που απευθύνονται κατευθείαν στα παιδιά– περιέχουν μία σημαντική ποσότητα ζάχαρης, που μπορεί να έχει δραματική επίδραση στην υγεία τους και αυτό γιατί η ζάχαρη επιφέρει δυνατή κατάπτωση στο ανοσοποιητικό σύστημα. Σύμφωνα μάλιστα με μία μελέτη του 1997, 6 κουταλάκια του γλυκού την ημέρα μπορούν να μειώσουν το ανοσοποιητικό σύστημα κατά 25%!

Τροφές με υψηλό ποσοστό ζάχαρης περιέχουν πολύ υψηλά κορεσμένα λίπη (μπισκότα, γκοφρέτες, κέικ, γλυκά), τα οποία προσθέτουν επιπλέον κιλά, προκαλώντας καρδιοπάθεια ή και διαβήτη.

Ένας από τους λόγους που η ζάχαρη προσθέτει κιλά είναι το γεγονός ότι οι υπερβολικές ποσότητες μετατρέπονται σε λίπος. Μια διατροφή με πολλά σάκχαρα έχει συνδεθεί με την παχυσαρκία, τις καρδιαγγειακές παθήσεις και το διαβήτη τύπου 2.

Το πιο σπουδαίο όμως είναι ότι οι επιπλέον θερμίδες από τη ζάχαρη εκτοπίζουν τα περισσότερα θρεπτικά συστατικά από τη διατροφή. Οι διατροφές που περιέχουν πολλή ζάχαρη, περιέχουν και πολλά λιπαρά, αλλά ελάχιστες ίνες.

Η ζάχαρη εκτός από θερμίδες δεν προσφέρει τίποτε άλλο, με αποτέλεσμα να καταστρέφει το σμάλτο των δοντιών και αυτά να σαπίζουν.

Αν το παιδί σας καταναλώνει πολλή ζάχαρη, κινδυνεύει να έχει έλλειψη σε βιταμίνες και μέταλλα, με αποτέλεσμα να έχει σοβαρά προβλήματα με το βάρος του.

Γράφει η: Γεωργία Κατσογριδάκη Διαιτολόγος-Διατροφολόγος, Βιοτεχνολόγος τροφίμων M.Sc,

Υπ. Διδάκτωρ Ιατρικής Σχ. Παν. Θεσσαλίας | http://katsogridaki.gr

 Από  το  Ιστολόγιο  Παιδαγωγικό υλικό  για  την  προσχολική  ηλικία

Πολλά βιβλία στα 4, γερό μυαλό στα 18

Τα βιβλία μπορούν να γίνουν ο καλύτερος σύντροφος των παιδιών από τη μικρή τους ηλικία. Από τη στιγμή που έχουν τη δυνατότητα να διαβάσουν κάτι περισσότερο από το σχολικό τους βιβλίο είναι καλό να τους δωρίζετε και κάποιο βιβλίο. 

Ο πλούτος γνωσιακών ερεθισμάτων στα πρώτα χρόνια βελτιώνει τη δομή του εγκεφάλου.

Τα βιβλία, τα εκπαιδευτικά παιχνίδια και ο πλούτος πνευματικών ερεθισμάτων από τα πρώτα χρόνια επηρεάζουν την ανάπτυξη του εγκεφάλου ενός παιδιού.

Νέα Ορλεάνη
Θέλετε το παιδί σας όταν μεγαλώσει να γίνει εξυπνότερο και να μπορεί να χειρίζεται καλύτερα τις καταστάσεις και τον κόσμο γύρω του; Αν ναι, δώστε του φυσικά αγάπη και στοργή αλλά κυρίως… διαβάστε του βιβλία, από τα πρώτα του κιόλας χρόνια. Μελέτη διαπίστωσε ότι όσο περισσότερα πνευματικά ερεθίσματα έχει ένα παιδί στην ηλικία των 4 ετών τόσο καλύτερα ανεπτυγμένος είναι ο εγκέφαλός του στα 18, χαρίζοντάς του υψηλότερη νοημοσύνη και καλύτερες γνωσιακές λειτουργίες.

Τα ευρήματα έρχονται να υπογραμμίσουν, σφραγίζοντας με τη «βούλα» της εγκεφαλικής τομογραφίας, την τεράστια σημασία που έχουν οι εμπειρίες της πρώτης παιδικής ηλικίας αργότερα στη ζωή. Η επικεφαλής της μελέτης, Μάρθα Φάρα, διευθύντρια του Κέντρου Νευροεπιστημών και Κοινωνίας του Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια, θεωρεί ότι υποδηλώνουν την ύπαρξη μιας περιόδου, στα πρώτα στάδια της ζωής μας, η οποία καθορίζει τη βέλτιστη ανάπτυξη του εγκεφάλου μας. «Πραγματικά υποστηρίζουν την ιδέα ότι αυτά τα πρώτα χρόνια έχουν ιδιαίτερη επιρροή» τόνισε.

Μελέτη σε βάθος χρόνου
Η μελέτη παρακολούθησε 64 παιδιά από την ηλικία των τεσσάρων ετών ως την ηλικία των περίπου 20 ετών. Στην αρχή της οι επιστήμονες επισκέφθηκαν τα σπίτια των τετράχρονων καταγράφοντας μια σειρά από λεπτομέρειες ώστε να μετρήσουν τα πνευματικά ερεθίσματα που δέχονταν  π.χ. πόσα παιδικά βιβλία είχαν, αν είχαν εκπαιδευτικά παιχνίδια που τους μάθαιναν τα χρώματα, τους αριθμούς και τα γράμματα ή αν έπαιζαν με μουσικά όργανα, αληθινά ή παιχνίδια.

Επίσης αξιολόγησαν τη «γονική γαλούχηση» – πόση ζεστασιά, φροντίδα και υποστήριξη είχαν τα παιδιά από τους γονείς. Οι ίδιοι έλεγχοι επαναλήφθηκαν όταν τα παιδιά ήταν οκτώ ετών. Ύστερα από περίπου μια δεκαετία, όταν οι συμμετέχοντες ήταν μεταξύ 17 και 19 ετών, οι ειδικοί εξέτασαν τον εγκέφαλό τους στον τομογράφο.

Η ανάλυση των δεδομένων έδειξε ότι ο εγκέφαλος των παιδιών που είχαν περισσότερα γνωσιακά ερεθίσματα στην ηλικία των τεσσάρων ετών ήταν καλύτερα ανεπτυγμένος.  Όλοι οι άλλοι παράγοντες που εξέτασαν οι επιστήμονες – μεταξύ των οποίων ο δείκτης νοημοσύνης των γονιών, η γονική γαλούχηση σε όλες τις ηλικίες ή η ενίσχυση των γνωσιακών ερεθισμάτων στην ηλικία των οκτώ ετών – δεν φάνηκαν να έχουν καμία επιρροή.

Λεπτότερος φλοιός, υψηλότερο IQ
Συγκεκριμένα οι ειδικοί είδαν ότι ο εγκέφαλος των παιδιών που είχαν περισσότερα πνευματικά ερεθίσματα στα τέσσερα είχε λεπτότερο φλοιό – χαρακτηριστικό το οποίο αποτελεί δείγμα μεγαλύτερης ανάπτυξης. Όταν γεννιόμαστε ο φλοιός του εγκεφάλου μας – το εξωτερικό του στρώμα δηλαδή – είναι πιο χονδρός, Καθώς όμως αναπτυσσόμαστε, περνώντας στην παιδική ηλικία και στην εφηβεία, σιγά σιγά αρχίζουμε να αποβάλλουμε τα κύτταρα που μας είναι άχρηστα, «εξειδικεύοντας» περισσότερο αυτά που απομένουν, με αποτέλεσμα ο φλοιός να λεπταίνει.

«Πρέπει πραγματικά να λεπτύνει και να εκπαιδευθεί για να ανταποκριθεί στο περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνουμε» εξήγησε ο Μπράιαν Αβαντς, επίκουρος καθηγητής Ακτινολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια και κύριος συγγραφέας της μελέτης.«Όσο περισσότερο διεγείρονται κάποια τμήματα του εγκεφάλου τόσο πιο λεπτά γίνονται, Χρησιμοποιούνται περισσότερο και εξειδικεύονται σε συγκεκριμένα καθήκοντα » υπογράμμισε ο ερευνητής, προσθέτοντας ότι τα άτομα με λεπτότερο φλοιό τείνουν να έχουν υψηλότερο δείκτη IQ.

«Φαίνεται σχεδόν, όποια και αν είναι η φυσιολογική αναπτυξιακή διαδικασία, σαν αυτή να επιταχύνθηκε ή να προχώρησε στα παιδιά με τα περισσότερα γνωσιακά ερεθίσματα», σχολίασε από την πλευρά της η κυρία Φάρα.  Η περιοχή που φάνηκε να έχει επηρεαστεί περισσότερο, όπως ανέφεραν οι ερευνητές παρουσιάζοντας τη μελέτη τους στο ετήσιο συνέδριο της Εταιρείας Νευροεπιστημών στη Νέα Ορλεάνη, ήταν ο αριστερός έξω κροταφικός φλοιός. Η περιοχή αυτή, η οποία βρίσκεται περίπου πίσω από το αφτί, σχετίζεται με την εννοιολογική μνήμη, την επεξεργασία του νοήματος των λέξεων και τη γενική γνώση μας για τον κόσμο.

Από  το  Ιστολόγιο   Έλλην  Ουρανόπαις

O πιο διασκεδαστικός τρόπος να αντιμετωπιστεί η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής

«... η μουσική παιδεία μπορεί να είναι μια μη φαρμακευτική μέθοδος για την αντιμετώπιση προβλημάτων όπως η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής».

Μια νέα έρευνα δείχνει πώς η Τέχνη μπορεί να αξιοποιηθεί για να βοηθήσει τα παιδιά με διάσπαση προσοχής. 


                                                     

                                           Music Could Treat Attention Deficit Disorders

μαθαίνοντας να μετρά το ρυθμό ...είναι πιθανό να βελτιώνεται 

η ικανότητα του παιδιού να εστιάζει την προσοχή του.

   

Από: Ελένη Καραγιάννη

Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Σαν Ντιέγκο στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ υποστηρίζουν ότι μαθαίνοντας να παίζουν κάποιο μουσικό όργανο, τα παιδιά καταφέρνουν να εστιάζουν ευκολότερα την προσοχή τους και επιπλέον βελτιώνουν την ικανότητά τους να αλληλεπιδρούν με το περιβάλλον τους.

Για τις ανάγκες της έρευνάς τους οι επιστήμονες παρατηρούσαν επί ένα χρόνο 85 παιδιά τα οποία μάθαιναν να παίζουν παραδοσιακά κρουστά όργανα της Ινδονησίας. Μετρήσεις από ειδικά όργανα που είχαν συνδεθεί με τα όργανα χρησιμοποιήθηκαν για να προσδιοριστεί η ικανότητα του παιδιού να ακολουθεί πιστά το ρυθμό. Στη συνέχεια, οι ερευνητές συνέκριναν τις μετρήσεις αυτές με τα αποτελέσματα που είχαν τα ίδια παιδιά σε γνωστικά και συμπεριφοριστικά τεστ, αλλά και με τη εκτίμηση που είχαν για τη συμπεριφορά τους οι δάσκαλοι και οι γονείς τους. .
«Διαπιστώσαμε ότι υπάρχει μια σχέση ανάμεσα στο πόσο καταφέρνει το παιδί να ακολουθεί το ρυθμό και την απόδοσή του στα τεστ», λέει ο Αλεξάντερ Καλίλ, επικεφαλής της έρευνας. «Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι μαθαίνοντας να μετρά το ρυθμό και να συγχρονίζεσαι με μια μελωδία, είναι πιθανό να βελτιώνει την ικανότητα του παιδιού να εστιάζει την προσοχή του. Εκτιμούμε, λοιπόν, ότι η μουσική παιδεία μπορεί να είναι μια μη φαρμακευτική μέθοδος για την αντιμετώπιση προβλημάτων όπως η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής».
.
πηγές: 
imommy
tdlc

Από  το  Ιστολόγιο   Χαμομηλάκι 

Παιδική κηπουρική

Τα παιδιά είναι γεννημένοι κηπουροί: είναι περίεργα, τους αρέσει να μαθαίνουν μέσα από την πράξη και θέλουν να λερώνονται ! Καλλιεργώντας τον κήπο το παιδί έχει την ικανοποίηση να φροντίζει κάτι δικό του για καιρό και παρατηρεί από πρώτο χέρι τον κύκλο της φύσης. Και βέβαια η κηπουρική είναι ένας ωραίος τρόπος για να αποκτήσει το παιδί περιβαλλοντική συνείδηση, εξερευνώντας τη λειτουργία της φύσης. Αν αγαπήσει τον κήπο και τα φυτά από μικρό, θα διατηρηθεί αυτό για όλη τη ζωή του. Μπορεί ακόμη και να αρχίσει να τρώει κάποια λαχανικά που τώρα μισεί !!!

 Δεν είναι απαραίτητο να ζει κανείς στην εξοχή, ούτε να έχει μεγάλη έκταση για να δημιουργήσει ένα παιδικό κήπο. Ακόμη και σε μερικές γλάστρες στο μπαλκόνι το παιδί μπορεί να καλλιεργήσει πολλών ειδών λαχανικά και λουλούδια. Αν μπορείτε, συνεννοηθείτε με άλλους ενοίκους της πολυκατοικίας για να καλλιεργήσετε τα φυτά στην ταράτσα. Mπορείτε ακόμη να συζητήσετε τη δυνατότητα να δημιουργήσει το σχολείο ή νηπιαγωγείο του παιδιού σας ένα σχολικό κήπο.
Τι να φυτέψετε; Τα 10 πιό εύκολα λαχανικά για παιδιά.

Η αυτοπεποίθηση του μικρού κηπουρού μεγαλώνει όταν οι προσπάθειές του αποδίδουν καρπούς. Επιλέγουμε λοιπόν φυτά που είναι κατάλληλα για παιδιά. Αυτά που προτείνουμε ως τα 10 καλύτερα μεγαλώνουν εύκολα, γρήγορα, και είναι διασκεδαστική η συγκομιδή, ακόμη κι αν η γεύση τους δεν τους πολυαρέσει στην αρχή.

Ηλιοτρόπια Απαραίτητα για κάθε παιδικό κήπο. Φυτέψτε Μάρτη - Απρίλη μόνον 1-2 γιατί πιάνουν πολύ χώρο. Οι σπόροι βλασταίνουν σε μια εβδομάδα, τα φυντάνια μεγαλώνουν σε δύο εβδομάδες και μέσα σε ένα μήνα ξεπερνούν το μισό μέτρο ύψος. Σε 8 εβδομάδες τα μπουμπούκια ανθίζουν αποκαλύπτοντας εκατοντάδες σπόρους. Φυτέψτε τους σπόρους που χρησιμοποιούνται για φαγητό (όχι βέβαια ψημένους και αλατισμένους). Τα ηλιοτρόπια ξεραίνονται το φθινόπωρο. Οι σπόροι είναι πλούσιοι σε πρωτεϊνες και σίδηρο. Αφού κρατήσετε μερικούς για την επόμενη σπορά, ψήστε τους υπόλοιπους και σερβίρετέ τους σαν σνακ.

Μαρούλια Ενας καλός τρόπος να κινήσετε το ενδιαφέρον των παιδιών για τη σαλάτα, γρήγορη και εύκολη σοδειά. Φυτέψτε Σεπτέμβρη - Φλεβάρη σε απόσταση περίπου 25 εκατοστά . Διατηρείστε το έδαφος υγρό, ιδιαίτερα τις δύο πρώτες εβδομάδες. Oι σπόροι βλασταίνουν σε 7-10 μέρες. Η περίοδος ανάπτυξης είναι 40-50 μέρες.

Ραπανάκια Επίσης γρήγορα αποτελέσματα για το νεαρό  κηπουρό. Οι σπόροι φυτρώνουν σε 3-10 μέρες και μεγαλώνουν πολύ γρήγορα, περίπου σε ένα μήνα. Μπορούν να φυτευτούν πυκνά, σε απόσταση 10- 15 εκατοστών . Φυτέψτε τα απ' ευθείας στο παρτέρι από Σεπτέμβρη ως Μάρτη.

Μπιζέλια Τα μπιζέλια μεγαλώνουν γρήγορα και είναι διασκεδαστικά γιατί τρώγονται απ' ευθείας από το φυτό. Οι σπόροι φυτρώνουν σε 10 μέρες και ωριμάζουν σε 2 μήνες. Φυτέψτε Σεπτέμβρη - Νοέμβρη (στα ψυχρά μέρη Μάρτη - Απρίλη) σε δροσερά μέρη του κήπου προστατευμένα από τον ήλιο και πολύ πυκνά, ανά 3 εκατοστά . Μπορείτε να διαλέξετε αναρριχητικές ποικιλίες ή νάνους.

Ντοματάκια Απολύτως αναγκαία. Είναι τα πιο  διασκεδαστικά φυτά για παιδιά, μετά τις φράουλες. Προτιμούμε τα έτοιμα φυντάνια παρά να μεγαλώσουμε από σπόρο. Φυτεύουμε σε ηλιόλουστη θέση Μάρτη - Μάη. Δίπλα σε κάθε φυντάνι στερεώνουμε πάσσαλο 60 εκατοστών και καθώς μεγαλώνουν τα φυτά, τα δένουμε χαλαρά. Ρίχνουμε μπόλικη κοπριά και ποτίζουμε στο χώμα, διατηρώντας τα φύλλα στεγνά. Η περίοδος ανάπτυξης είναι 50-75 μέρες. Τα ντοματάκια μεγαλώνουν πολύ καλά και σε γλάστρες. Καπουτσίνοι Λουλούδια περισσότερο παρά λαχανικά, μεγαλώνουν πολύ εύκολα και γρήγορα και ενθαρρύνουν τη νεαρή κηπουρό. Τα κίτρινα, πορτοκαλί και κόκκινα άνθη εμφανίζονται 50 περίπου μέρες μετά από τη φύτευση. Προτιμούν ηλιόλουστα σημεία, όχι πολύ υγρό χώμα και με λίγη κοπριά εξαπλώνονται απίστευτα. Τα φύλλα έχουν μια πιπεράτη γεύση που δίνει ενδιαφέρον στις σαλάτες, αλλά και τα εδώδιμα άνθη προστίθενται στις σαλάτες για χρώμα. Μάλιστα τα μπουμπούκια χρησιμοποιούνται σαν υποκατάστατα της κάπαρης, συντηρημένα σε άλμη. Δοκιμάστε, όπως και τα ντοματάκια, να τα μεγαλώσετε και σε κρεμαστές γλάστρες.

Φασόλια Εύκολη, γρήγορη και διασκεδαστική συγκομιδή. Οι σπόροι φυτρώνουν σε 4-8 μέρες και ωριμάζουν σε 2 μήνες. Φυτεύουμε από Μάρτιο ως αρχές Ιούνη (για όψιμα Αύγουστο), σε μικρή απόσταση, ανά 10 εκατοστά . Χρειάζονται ηλιόλουστη θέση, υγρό χώμα και κοπριά. Επιλέγουμε αναρριχητικές ή έρπουσες ποικιλίες. Δεν βρέχουμε τα φύλλα στο πότισμα.

Καρότα Οι σπόροι του καρότου φυτεύονται απ' ευθείας στο έδαφος. Αργούν να φυτρώσουν, πρέπει λοιπόν να κάνετε υπομονή. Ωριμάζουν σε 2 μήνες. Το χώμα πρέπει να είναι αφράτο, χωρίς πέτρες, για να αναπτυχθεί προς τα κάτω το καρότο. Ποτίζετε καλά και αραιώστε τα φυντάνια όταν φυτρώσουν, γιατί η πυκνή φύτευση δίνει φύλλα χωρίς ρίζες. Προτιμήστε τις μικρές ποικιλίες για παιδιά, γιατί μεγαλώνουν πιό γρήγορα και τρώγονται πιό ευχάριστα. Φυτεύουμε Σεπτέμβρη - Οκτώβρη ή Φλεβάρη - Απρίλη.

 Πατάτες Δεν αποτυγχάνουν ποτέ. Οι κόκκινες ποικιλίες μεγαλώνουν πιο  γρήγορα από τις άσπρες και τα παιδιά μάλλον τις προτιμούν. Κόβουμε την πατάτα σε κομμάτια με 2 τουλάχιστον "μάτια" το καθένα και φυτεύουμε Γενάρη - Φλεβάρη ή μέσα Ιουλίου - τέλος Αυγούστου σε αυλάκια, ανά 30- 40 εκατοστά , με τα μάτια προς τα πάνω. Καθώς μεγαλώνει το φυτό, σωρεύστε το χώμα γύρω του ώστε να υπάρχει χώρος για τους κονδύλους. Όταν το φυτό μαραθεί ανοίγουμε τα λοφάκια και ψάχνουμε για τη σοδειά.

Κολοκύθα Αν έχετε χώρο, είναι ιδανικό λαχανικό για παιδικό κήπο. Φυτεύουμε τους σπόρους σε λοφάκι, Απρίλη - Μάη (για όψιμα, σπέρνουμε Ιούλιο). Ανοίγουμε τρείς τρύπες και παραχώνουμε από ένα σπόρο στην κάθε τρύπα. Βλασταίνουν σε μια εβδομάδα, μετά από μερικές μέρες σχηματίζονται τα φύλλα και τα φυτά αρχίζουν να έρπουν στο χώμα. Αφού σχηματιστούν τρείς κολοκύθες σε κάθε φυτό, κόβουμε όποια άνθη εμφανιστούν. Οι κολοκύθες ωριμάζουν σε 80-120 μέρες, όταν είναι σκληρές στο εξωτερικό και ακούγονται κούφιες. Η συγκομιδή γίνεται με κλαδευτήρι και χρειάζεται να επιβλέπει ή να την κάνει ενήλικος. Η σάρκα της κολοκύθας γίνεται πίτα. Τον φλοιό αν τον έχετε κρατήσει ολόκληρο μπορείτε με μερικές τρύπες να τον κάνετε φωτιστικό κήπου. Οι σπόροι αφού πλυθούν, ψήνονται με αλάτι και τρώγονται. Μην ξεχάσετε να κρατήσετε μερικούς για να φυτέψετε του χρόνου.
Και μερικές άλλες καλές επιλογές: Καλαμπόκι (εύκολο, χρειάζεται πολύ κοπριά και πότισμα), πιπεριές, κρεμμυδάκια (εύκολα), κολοκυθάκια, φράουλες, καρπούζια (παρόμοια με τις κολοκύθες).

Μαθήματα διατροφής στον... κήπο ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Μάνος Χαραλαμπάκης
Τα παιδιά που καλλιεργούν λαχανικά είναι πρόθυμα και να τα δοκιμάσουν

Η 13χρονη μαθήτρια της Γ΄ Γυμνασίου Κατερίνα Σαλταούρα σε μικρότερη ηλικία απεχθανόταν πολλά από τα λαχανικά, όπως δηλαδή συμβαίνει με τα περισσότερα παιδιά. Κι αυτό παρ΄ όλο που οι γονείς της προσπαθούσαν να την πείσουν για τα θετικά των ζαρζαβατικών. Εδώ και μερικά χρόνια όμως, όπως λέει , έχει αρχίσει να λατρεύει τα μπρόκολα ή τις πιπεριές και να συνειδητοποιεί πόσο ωφέλιμα είναι για την υγεία. «Όλα άλλαξαν όταν ξεκίνησα να ασχολούμαι η ίδια με τη φροντίδα των λαχανικών, όταν ξεκίνησα να τα καλλιεργώ». Τα φυτεύει και τα φροντίζει στην ταράτσα και το μπαλκόνι του σπιτιού της στον Άλιμο, έχοντας και τη συνδρομή του πατέρα της που ασχολείται επαγγελματικά με την κηπουρική. Και μπορεί φέτος που είναι στην Γ΄ Γυμνασίου, να μην έχει πολύ ελεύθερο χρόνο, «όποτε βρίσκω όμως, ασχολούμαι. Ξέρω ότι δεν έχουν φυτοφάρμακα. Και βέβαια πλέον μπορώ να καταλάβω πόσο διαφορετική γεύση έχουν τα λαχανικά που φυτεύω και φροντίζω σε σύγκριση με αυτά του εμπορίου. Ο πατέρας της, ο κ. Νώντας Σαλταούρας, δεν μπορεί να απαντήσει σε ποιο βαθμό η ενασχόληση της κόρης του με τον μίνι λαχανόκηπο έχει επηρεάσει τις διατροφικές της συνήθειες. «Σίγουρα όμως την έκανε να φάει λαχανικά. Ποιο παιδί σήμερα τρώει μπρόκολο;», λέει.
Παρόμοια είναι η άποψη που διατυπώνει και ο συνταξιούχος δάσκαλος κ. Γιώργος Ρόκκας, ο οποίος εδώ και περίπου 15 χρόνια επισκέπτεται σχολεία και πραγματοποιεί προγράμματα προσομοίωσης αγροτικών δραστηριοτήτων («Μικροί γεωργοί στην πόλη»). Μαθαίνει στα παιδιά δηλαδή πώς να φροντίζουν και να καλλιεργούν έναν λαχανόκηπο. «Τα παιδιά, ασχολούμενα με αυτή τη διαδικασία, αποκτούν οικολογική συνείδηση με βιωματικό τρόπο και σίγουρα αυτή η εμπειρία μπορεί να επηρεάσει τις διατροφικές τους συνήθειες. Τα βλέπω με τι ενθουσιασμό δοκιμάζουν καρπούς, λαχανικά, αφού πρώτα έχουν μάθει πώς παράγονται», αναφέρει. Η διατροφολόγος συμβουλεύει τους γονείς να φυτεύουν στους μικρούς κήπους που έχουν στις αυλές τους ή στις γλάστρες των μπαλκονιών, εκτός από καλλωπιστικά φυτά και λαχανικά. «Μ΄ αυτό τον τρόπο θα βάζουν τα παιδιά στη διαδικασία να τα μάθουν καλύτερα. Θα πρέπει όμως ταυτόχρονα με το... παιχνίδι της κηπουρικής, να τους δίνουν και κάποιες διατροφικές πληροφορίες. Δηλαδή να τους λένε τι περιέχουν τα λαχανικά. Και εφόσον βγουν οι καρποί, καλό είναι να βάλουν τα παιδιά και στη διαδικασία του μαγειρέματος».
Διάφορα χρώματα Μια καλή ιδέα που θα προσελκύσει το ενδιαφέρον των παιδιών είναι να φυτευτούν λαχανικά με διαφορετικά χρώματα, αναφέρει η γεωπόνος κ. Αντωνία Μουτάφη. «Οι γονείς δηλαδή μπορούν να αγοράσουν μαρούλια, και πράσινα και κόκκινα». Προσθέτει ακόμη ότι εάν σε ένα παρτέρι έχουν δίπλα δίπλα μαρούλι, ξερό και χλωρό κρεμμυδάκι, όταν τα μαζέψουν όλα μαζί «θα έχουν έτοιμα τα υλικά για μία σαλάτα».
Εξοικείωση με τις φακές! «ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ επηρεάζονται θετικά σε ό,τι αφορά τις διατροφικές τους συνήθειες ασχολούμενα με τους κήπους. Δεν είναι τυχαίο ότι η πλειονότητα των παιδιών αγαπούν απ΄ όλα τα όσπρια περισσότερο τις φακές. Αυτό συμβαίνει διότι στο σχολείο τις φυτεύουν μέσα σε κεσεδάκια γιαουρτιών», τονίζει στα «ΝΕΑ» η διατροφολόγος κ. Κωσταλένια Καλλιανιώτη. Και συνεχίζει: «Όσο περισσότερα πράγματα γνωρίζουν τα παιδιά για ένα τρόφιμο τόσο πιο φιλικά γίνονται απέναντι σ΄ αυτό. Ειδικά μάλιστα όταν αυτή τη γνώση την έχουν κατακτήσει και μέσα από μία διαδικασία παιχνιδιού». Συμπληρώνει ότι «όταν ένα παιδί μπαίνει στον κήπο και ασχολείται, βλέπει σιγά σιγά το λαχανικό να εξελίσσεται. Και είναι επόμενο να θέλει και να το δοκιμάσει». 
Οι μικροί κηπουροί καταναλώνουν περισσότερα φρούτα. ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ επιστημονικές έρευνες το τελευταίο διάστημα καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι οι μικροί κηπουροί διατρέφονται και πιο σωστά. Δηλαδή ότι τα παιδιά που ασχολούνται με τη φροντίδα των κήπων είτε στο σχολείο τους είτε στο σπίτι τους τείνουν σιγά σιγά να καταναλώνουν περισσότερα φρούτα και λαχανικά. Μία από τις πιο πρόσφατες έρευνες πραγματοποιήθηκε από το αμερικανικό Πανεπιστήμιο Όμπερν στην Αλαμπάμα. Και έδειξε πως τα παιδιά που συμμετείχαν σε ένα σχολικό διατροφικό πρόγραμμα το οποίο περιελάμβανε και δραστηριότητες σε κήπο παρουσίασαν βελτίωση στις διατροφικές τους γνώσεις σε σύγκριση με άλλους συμμαθητές τους που απείχαν από την κηπουρική. Μάλιστα, οι ερευνητές της μελέτης τόνισαν πως τέτοια διατροφικά σχολικά προγράμματα μπορούν να αλλάξουν τις διατροφικές συμπεριφορές των παιδιών. Και γι΄ αυτό οι δάσκαλοι θα πρέπει να εντάξουν την κηπουρική στο σχολικό πρόγραμμα ως μία διαδικασία που μπορεί να συμβάλλει στις διατροφικές συνήθειες των μαθητών. Παρόμοια αποτελέσματα που αποδεικνύουν τη συμβολή που έχει η κηπουρική στη διατροφή των παιδιών έδειξε και μία άλλη έρευνα από το Τμήμα Ενδοκρινολογίας της Μάγιο Κλίνικ. Οι ερευνητές έφτιαξαν ένα καλοκαιρινό πρόγραμμα 12 εβδομάδων στο οποίο συμμετείχαν παιδιά ηλικίας 10-12 ετών τα οποία ασχολούνταν με την κηπουρική 2 φορές την εβδομάδα. Κατά τη διάρκεια του προγράμματος τα παιδιά δοκίμαζαν φρούτα και λαχανικά και ετοίμαζαν σνακ με τέτοια προϊόντα. Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά: 97,8% των παιδιών διασκέδαζαν με τη διαδικασία να δοκιμάζουν φρούτα και λαχανικά. Και σχεδόν σε όλα (93,4%) άρεσε να ετοιμάζουν φαγητά με φρούτα και λαχανικά, όπως και να ασχολούνται με την κηπουρική (95,6%).

Από  το  Ιστολόγιο  Το μικρό σπίτι στο λιβάδι 

Δείτε τον αντίκτυπο της αγάπης στην ανάπτυξη του εγκεφάλου του παιδιού σε μια συγκλονιστική εγκεφαλική σάρωση.

 Τα παρηγορείτε για μια εκδορά στο γόνατο στη παιδική χαρά και τα καταφέρνετε να κοιμηθούν με ένα χαλαρωτικό νανούρισμα. Αλλά το να είστε μια στοργική, τρυφερή μητέρα, δεν ωφελεί μόνο στη συναισθηματική φροντίδα, αλλά παίζει και καθοριστικό ρόλο στον προσδιορισμό του μεγέθους του εγκεφάλου του παιδιού σας, λένε οι επιστήμονες.

 Συγκλονιστικό: Σύμφωνα με νευρολόγους η σημαντική διαφορά μεταξύ αυτών των δύο εγκεφάλων έχει μια πρωταρχική αιτία - ο τρόπος που αντιμετωπίστηκαν τα παιδιά από τις μητέρες τους

 Και οι δύο αυτές εικόνες είναι σαρώσεις του εγκεφάλου δύο τρίχρονων παιδιών, αλλά ο εγκέφαλος στα αριστερά είναι σημαντικά μεγαλύτερος, έχει λιγότερες κηλίδες και λιγότερο σκοτεινές περιοχές, σε σύγκριση με εκείνον στα δεξιά.

 

 Σύμφωνα με νευρολόγους, η διαφορά αυτή έχει μία σημαντική κύρια αιτία - τον τρόπο που το κάθε παιδί αντιμετωπίστηκε από τη μητέρα του.

Το παιδί με το συρρικνωμένο εγκέφαλο ήταν θύμα σοβαρής παραμέλησης και κακοποίησης.

 Σύμφωνα με την έρευνα που αναφέρθηκε από την εφημερίδα, ο εγκέφαλος στα δεξιά στερείται σε ανησυχητικό βαθμό μερικές από τις πιο θεμελιώδεις περιοχές που είναι παρούσες στην εικόνα στα αριστερά.

Οι συνέπειες αυτών των ελλείψεων είναι μεγάλες - το παιδί με το αριστερό μεγαλύτερο εγκέφαλο θα είναι πιο έξυπνο και πιο πιθανό να αναπτύξει την κοινωνική ικανότητα να συμπάσχει με τους άλλους.

 Αντίθετα, το παιδί με το συρρικνωμένο εγκέφαλο θα είναι πιο πιθανό να εθιστεί στα ναρκωτικά και να συμμετέχει σε βίαια εγκλήματα, να είναι αντικοινωνικό και πιθανότατα άνεργο.

Το παιδί αυτό είναι επίσης πιο πιθανό να αναπτύξει ψυχικά και άλλα σοβαρά προβλήματα υγείας.

Ο καθηγητής Allan Schore, του UCLA, δήλωσε στην εφημερίδα Sunday Telegraph ότι αν ένα μωρό δεν αντιμετωπίζεται σωστά κατά τα δύο πρώτα χρόνια της ζωής του, αυτό μπορεί να έχει ουσιαστικό αντίκτυπο στην ανάπτυξη του.

Επεσήμανε ότι τα γονίδια για διάφορες πτυχές της λειτουργίας του εγκεφάλου, συμπεριλαμβανομένων των πληροφοριών, δεν μπορούν να λειτουργήσουν.

Και, δυστυχώς, υπάρχει μια πιθανότητα να μην μπορέσουν να αναπτυχθούν ποτέ.

Αυτή η διαπίστωση έχει ανησυχητικές προεκτάσεις στα παραμελημένα παιδιά που έχουν ληφθεί από την κρατική πρόνοια μετά την ηλικία των δύο ετών.

 Φαίνεται, επίσης, ότι όσο πιο σοβαρή η αμέλεια της μητέρας, τόσο πιο έντονη είναι η ζημιά που μπορεί να γίνει.

 Οι εικόνες αναδεικνύουν και τις ανησυχητικές συνέπειες για τον κύκλο της παραμέλησης στην παιδική ηλικία - συχνά οι γονείς, οι οποίοι είχαν παραμεληθεί από τους δικούς τους γονείς, δεν έχουν αναπτύξει επαρκώς τον εγκέφαλό τους με αποτέλεσμα να παραμελούν κι εκείνοι με τη σειρά τους τα δικά τους παιδιά.

 Αλλά μια άλλη έρευνα στις ΗΠΑ έδειξε ότι ο κύκλος μπορεί να σπάσει με επιτυχία αν υπάρξει πρώιμη παρέμβαση και υποστήριξη σε αυτές τις οικογένειες.

 Η μελέτη συσχετίζεται με την έρευνα που κυκλοφόρησε νωρίτερα αυτό το έτος, που διαπίστωνε ότι τα παιδιά που έχουν λάβει αγάπη και στοργή από τις μητέρες τους νωρίς στη ζωή είναι πιο έξυπνα και μαθαίνουν πιο εύκολα.

Δείτε και την εξαιρετική σημασία του θηλασμού: Ωκυτοκίνη: Η  ορμόνη της αγάπης από τη μητέρα στο παιδί

Η μελέτη από παιδοψυχιάτρους και νευροεπιστήμονες στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον School of Medicine in Saint Louis, βρήκε ότι τα παιδιά σε σχολική ηλικία των οποίων οι μητέρες τους προσφέρουν πολύ στοργή νωρίς στη ζωή τους έχουν εγκεφάλους με μεγαλύτερο ιππόκαμπο, μια δομή – κλειδί - για τη μάθηση, τη μνήμη και την αντίδραση στο στρες.

 Η έρευνα ήταν η πρώτη που δείχνει ότι οι αλλαγές σε αυτή την κρίσιμη περιοχή της ανατομίας του εγκεφάλου των παιδιών σχετίζονται με την φροντίδα της μητέρας. 

Neurosciencenews.com.

Μετάφραση : ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ  ΔΡΑΣΗ

Η τηλεόραση εμποδίζει τα παιδιά να αναπτύξουν σωστή ομιλία

Κολοβέα Κέλλυ - Λογοθεραπεύτρια
Ιστοσελίδα   Λόγου Θεραπεία
facebook

Η τηλεόραση επηρεάζει αρνητικά την σωστή ανάπτυξη της ομιλίας των νηπίων. Αυτό κυρίως συμβαίνει διότι μειώνει τον δημιουργικό χρόνο που περνούν είτε με τους γονείς είτε με συνομηλίκους τους. Το γεγονός ότι δεν υπάρχει αυτού του είδους η αλληλεπίδραση επιβραδύνει την εξοικείωση τους με την γλώσσα καθώς μπροστά στην τηλεόραση γίνονται παθητικοί δέκτες.

Σύμφωνα με έρευνα που έχει διεξαχθεί με επικεφαλή τον επιστήμονα Δημήτρη Χρηστάκη, η πολύωρη έκθεση στην τηλεόραση έχει ως αποτέλεσμα την καθυστέρηση της ομιλίας αλλά και την διάσπαση προσοχής.

Για την υλοποίηση της παραπάνω έρευνας, οι επιστήμονες εξέτασαν 329 παιδιά, ηλικίας από 2 ετών έως 4 χρονών. Τα παιδιά που συμμετείχαν στην έρευνα συνδέονταν κάποιες μέρες τον μήνα με ψηφιακές συσκευές. Η έρευνα διήρκησε 2 χρόνια και οι συσκευές κατέγραφαν όλα όσα τα παιδιά άκουγαν ή έλεγαν τις συγκεκριμένες  ημέρες.

Η έρευνα έδειξε ότι για κάθε ώρα που τα παιδιά παρακολουθούσαν τηλεόραση άκουγαν τουλάχιστον 770 λέξεις λιγότερες συγκριτικά με αυτές που θα άκουγαν από την αλληλεπίδραση με τους γονείς τους.

O Dr. Gross επικεφαλής βρετανικής μελέτης, αποκάλυψε ότι το 22% των αγοριών και το 13% των κοριτσιών αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην ανάπτυξη της ομιλίας τους  αλλά και στην κατανόηση. Επιπλέον, σύμφωνα με την έρευνα ποσοστό μεγαλύτερο του 25% των οικογενειών έχει ανοιχτή την τηλεόραση στο σπίτι είτε αρκετές ώρες είτε όλη μέρα. 

Ο Διάλογος με τους γονείς διαδραματίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της ομιλίας των παιδιών και δεν μπορεί να αποκατασταθεί από τα διάφορα ηλεκτρονικά μέσα. Οι γονείς είναι απαραίτητο να ασχολούνται δημιουργικά με τα παιδιά τους και να μην τα αφήνουν να βλέπουν πολλές ώρες τηλεόραση ή να παίζουν με ηλεκτρονικά παιχνίδια.

Η κρίσιμη ηλικία για την ανάπτυξη της ομιλίας των παιδιών είναι από 1,5 ετών έως 5 ετών. Σε αυτό το διάστημα τα παιδιά πρέπει να δέχονται πληθώρα γλωσσικών ερεθισμάτων.

Από την πρώτη στιγμή που γεννιέται ένα παιδί ο γονιός είναι απαραίτητο να του μιλάει έτσι ώστε να δημιουργηθεί στο παιδί το κίνητρο να μιμηθεί τους γονείς του.

Δεν αφήνουμε ποτέ ένα παιδί πολλές ώρες εκτεθειμένο στην τηλεόραση για να ηρεμήσουμε εμείς. Αντιθέτως, παίζουμε με το παιδί, του διαβάζουμε βιβλία, πάμε βόλτες και συζητάμε μαζί του, το βοηθάμε να αναπτύξει όλες του τις δεξιότητες.

Ο χρόνος με το παιδί είναι πολύτιμος… μην τον αφήνετε να πηγαίνει χαμένος…

Ο θηλασμός δυναμώνει τους πνεύμονες του μωρού

 Pablo Picasso: Maternity

                                                           

To  παρακάτω υλικό  αλιεύθηκε  από το ιστολόγιο Greekveganparenting.gr

Συντάχθηκε απο την Ζιώγα Βασιλική

 Σύμφωνα με έρευνα που διεξήχθη από Άγγλους και Αμερικάνους επιστήμονες, η προσπάθεια που καταβάλλει ένα βρέφος για να θηλάσει, συμβάλει στο δυνάμωμα των πνευμόνων του.

Οι επιστήμονες εξέτασαν συνολικά 1,456 βρέφη μέχρι αυτά να γίνουν 10 χρονών. Το ένα τρίτο των παιδιών είχε θηλάσει για τουλάχιστον 4 μήνες και, κατά μέσο όρο, αυτά ήταν τα παιδιά που εξέπνευσαν γρηγορότερα περισσότερο αέρα, αφού είχαν πάρει μια βαθιά αναπνοή. Η πιθανότητα να έχει η μητέρα κάποιου μωρού άσθμα ή αλλεργίες δεν επηρέασε με κάποιο τρόπο τα αποτελέσματα.

Οι γιατροί δεν έχουν ξεκαθαρίσει ακόμα τους λόγους που υπάρχει αυτή διαφορά ανάμεσα στα μωρά που θήλασαν περισσότερο και σε αυτά που θήλασαν λιγότερο. Ο θηλασμός έχει αναγνωριστεί ιατρικώς ως ένας τρόπος προστασίας του βρέφους από αναπνευστικά προβλήματα, αλλά οι λόγοι για την ενδυνάμωση του πνεύμονα παραμένουν σχετικά άγνωστοι.

Σύμφωνα με τον Δρ Syed Arshad από το Κέντρο Ερευνών για το Άσθμα και τις Αλλεργίες David Hide (David Hide Asthma and Allergy Research Centre) στο Isle of Wight, αυτό που μπορεί να ευθύνεται είναι η φυσική προσπάθεια που καταβάλλει ένα βρέφος κατά τη διάρκεια του θηλασμού. Άλλωστε, κατά μέσο όρο, ένα βρέφος όταν θηλάζει παράγει τρεις φορές περισσότερη δύναμη και για περισσότερη ώρα, σε σύγκριση με το τάισμα από μπουκάλι. Φαίνεται να είναι η πρώτη φορά που κάποιος επιστήμονας προτείνει αυτή την εξήγηση. Ο Δρ Arshad, μάλιστα, παρομοιάζει όλη αυτή την προσπάθεια με τις ασκήσεις που προτείνουν οι γιατροί στους ηλικιωμένους ασθενείς για πνευμονική αποκατάσταση.

Δύο είναι οι επόμενοι στόχοι της επιστημονικής ομάδας. Πρώτον, να προτείνουν στις εταιρείες την κατασκευή ενός μπουκαλιού (μπιμπερό δηλαδή) , από το οποίο για να πιει ένα μωρό θα απαιτείται η καταβολή της ίδιας φυσικής προσπάθειας. Επίσης, να κάνουν επιτέλους πνευμονικές εξετάσεις στα βρέφη, οι οποίες θα αποκαλύψουν το κατά πόσο σημειώνονται διαφορές μέσα σε ένα μόλις χρόνο.

Η Δρ Elaine Vickers, από την οργάνωση Asthma UK καλωσόρισε την έρευνα λέγοντας ότι ενισχύει με νέα στοιχεία το γεγονός ότι ο θηλασμός έχει μακροχρόνια θετικά αποτελέσματα. Τόνισε επίσης ότι τα μωρά θα πρέπει να θηλάζουν στους πρώτους έξι μήνες της ζωής τους.

Πηγή: BBC

Τα μοναχοπαίδια 50% περισσότερες πιθανότητες να είναι υπέρβαρα.

Τα παιδιά χωρίς αδέλφια μπορεί να διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο για παιδική παχυσαρκία, σύμφωνα με νέα μελέτη.

Στη μελέτη, τα παιδιά μεταξύ των ηλικιών 2-9 χωρίς αδέλφια είχαν περίπου 50 τοις εκατό περισσότερες πιθανότητες να είναι υπέρβαρα συγκριτικά με τα παιδιά που είχαν αδέλφια.

Τα αποτελέσματα ήταν ίδια ανεξάρτητα από παράγοντες που θα μπορούσαν να επηρεάσουν το βάρος των παιδιών, συμπεριλαμβανομένου του φύλου, του βάρους γέννησης, το βάρος των γονιών, καθώς και τον χρόνο που τα παιδιά ξοδεύουν παίζοντας και βλέποντας τηλεόραση.

"Το να είσαι μοναχοπαίδι φαίνεται να είναι ένας ανεξάρτητος παράγοντας κινδύνου” αναφέρει ερευνητής της μελέτης Monica Hunsberger, του Πανεπιστημίου του Γκέτεμποργκ στη Σουηδία. Οι ερευνητές σχεδιάζουν να διεξάγουν μελλοντικές μελέτες για να κατανοήσουν την αιτία για αυτό τον συσχετισμό είπε η Hunsberger.

Η μελέτη συγκέντρωσε στοιχεία από 12, 700 παιδιά από 8 ευρωπαϊκές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Σουηδίας, την Ιταλία, τη Γερμανία και την Ισπανία.

Μετρήθηκε ο Δείκτης Μάζας Σώματος,οι γονείς ερωτήθηκαν σχετικά με τις διατροφικές συνήθειες των παιδιών τους, το χρόνο που παρακολουθούν τηλεόραση και το χρόνο που παίζουν έξω.

Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nutrition and Diabetes

Πηγή  :  ΝΑ ΤΟ ΦΑΩ; 

Ακόμα και τα μωρά έχουν την αίσθηση του δικαίου

Μια νέα μελέτη ανατρέπει την μέχρι σήμερα άποψη ότι τα παιδιά αναπτύσσουν το αίσθημα του δικαίου μετά τα έξι ή τα επτά έτη ανακαλύπτοντας αλτρουιστικές και «δίκαιες» τάσεις σε παιδιά μόλις 15 μηνών. Τα μωρά που συμμετείχαν σε αυτήν έδειξαν ότι μπορούν να ξεχωρίζουν το δίκαιο από το άδικο. Εκείνα μάλιστα που εμφανίστηκαν να έχουν μεγαλύτερη συναίσθηση αυτής της διαφοράς φάνηκαν επίσης να έχουν ανεπτυγμένες αλτρουιστικές τάσεις, εφόσον ήταν πιο πρόθυμα να μοιραστούν το αγαπημένο τους παιχνίδι.

Στο πρώτο πείραμα της μελέτης, η οποία διενεργήθηκε από ψυχολόγους του Πανεπιστημίου της Γουάσινγκτον και δημοσιεύθηκε στη διαδικτυακή επιθεώρηση «PloS One», τα μωρά κλήθηκαν να ξεχωρίσουν ανάμεσα στη δίκαιη και στην άνιση κατανομή της τροφής. Για τον λόγο αυτό παρακολούθησαν δυο σύντομα βίντεο. Το πρώτο έδειχνε αρχικά έναν ηθοποιό να μοιράζει ένα μπολ με κρακεράκια σε δυο άτομα σε ίσα μερίδια. Στη συνέχεια η σκηνή επαναλαμβανόταν με τα κρακεράκια να μοιράζονται αυτή τη φορά άνισα. Στο δεύτερο βίντεο γινόταν ακριβώς το ίδιο με μια κανάτα γάλα.

Οι ειδικοί μέτρησαν την αντίδραση των μωρών σε αυτές τις σκηνές βασιζόμενοι στη λεγόμενη «παραβίαση των προσδοκιών»,  στο ότι δηλαδή τα παιδιά αφιερώνουν μεγαλύτερη προσοχή σε κάτι όταν τους προκαλεί έκπληξη. Η προσοχή πολλών μικρών φάνηκε να αυξάνεται – περισσότερο ή λιγότερο στο καθένα- όταν η μοιρασιά ήταν άδικη, κάτι το οποίο υποδηλώνει ότι περίμεναν η κατανομή να είναι δίκαιη και στις δυο περιπτώσεις.

Ο αλτρουισμός

Στο επόμενο στάδιο οι ψυχολόγοι ήλεγξαν τον αλτρουισμό. Εδωσαν στα παιδιά δυο κομμάτια Lego – ένα απλό τουβλάκι και ένα με πιο σύνθετο και εντυπωσιακό σχήμα. Το παιχνίδι που διάλεξε το κάθε παιδί για να παίξει θεωρήθηκε το αγαπημένο του. Στη συνέχεια ένας ερευνητής με τον οποίο τα μωρά δεν είχαν έλθει ως τότε σε επαφή μπήκε στο δωμάτιο και άρχισε να τους ζητάει να του δώσουν ένα από τα δυο παιχνίδια.

Το ένα τρίτο των μωρών πρόσφερε το αγαπημένο του παιχνίδι ενώ ένα άλλο τρίτο έδωσε εκείνο που δεν είχε διαλέξει. Τα υπόλοιπα δεν έδωσαν κανένα παιχνίδι, γεγονός το οποίο μπορεί να υποδηλώνει ότι δεν ήθελαν να μοιραστούν τίποτε αλλά και απλώς ότι βρέθηκαν σε αμηχανία. Το εντυπωσιακό εύρημα σε αυτό το πείραμα ήταν ότι το 92% των μωρών που μοιράστηκαν το αγαπημένο τους παιχνίδι -μια αυθεντική πράξη αλτρουισμού– είχε επίσης παρακολουθήσει με μεγαλύτερη προσοχή τα βίντεο με την άδικη μοιρασιά. Αντίστροφα, το 86% των μη αλτρουιστών που έδωσαν το άλλο παιχνίδι είχε παρακολουθήσει με μεγαλύτερη προσοχή το βίντεο με την ίση μοιρασιά.

«Τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι η αίσθηση των κανόνων του δικαίου και ο αλτρουισμός αποκτώνται πολύ πιο γρήγορα από ό,τι νομίζαμε» δήλωσε η Τζέσικα Σόμερβιλ, επικεφαλής της μελέτης προσθέτοντας ότι ιδιαίτερα το δεύτερο πείραμα, με το «μοίρασμα» του παιχνιδιού έδειξε ότι ο βαθμός αλτρουισμού διαφέρει από άτομο σε άτομο ήδη από πολύ μικρή ηλικία. Σύμφωνα με την ειδικό η απόκτηση αυτών των ιδιοτήτων προέρχεται από το περιβάλλον, από μη λεκτικές συμπεριφορές που τα παιδιά βλέπουν στον περίγυρό τους. «Το πιθανότερο» εξήγησε «είναι ότι τα μωρά παίρνουν ιδέες για το δίκαιο και το άδικο παρατηρώντας πώς οι άλλοι άνθρωποι συμπεριφέρονται ο ένας στον άλλον». Τόνισε ωστόσο ότι αυτή είναι μια υπόθεση που χρήζει περαιτέρω διερεύνησης καθώς το πόσο εγωιστής ή αλτρουιστής είναι κάποιος μπορεί να καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από τα γονίδια.

HealthyLiving.gr

Τα παιδιά αργούν να μιλήσουν εξαιτίας της τηλεόρασης

 Ένα στα τέσσερα αγόρια και ένα στα επτά κορίτσια δυσκολεύονται να μάθουν να μιλάνε και αυτό γιατί με την τηλεόραση συνεχώς ανοιχτή στα περισσότερα σπίτια τα παιδιά ακούνε περισσότερο τα τηλεοπτικά προγράμματα παρά την ομιλία των γονιών και γενικά του περιβάλλοντός τους με 

αποτέλεσμα να μην μπορούν να καταλάβουν την ομιλία των ενηλίκων που βρίσκονται γύρω τους.

Πρόσφατη βρετανική έρευνα αποκάλυψε πως το 22 % των αγοριών και το 13% των κοριτσιών αντιμετωπίζουν πρόβλημα στην ανάπτυξη του λόγου και στην κατανόηση των άλλων.

Τα παιδιά που προέρχονται από οικογένειες που ανήκουν στη μεσαία τάξη διαπιστώθηκε ότι ήταν εξίσου πιθανό να αντιμετωπίζουν προβλήματα με εκείνα που προέρχονται από λιγότερο εύπορες οικογένειες.

Η μελέτη έδειξε πως ποσοστό μεγαλύτερο του 25 % των οικογενειών έχει ανοιχτή την τηλεόραση είτε «τις περισσότερες φορές» είτε «όλη την ώρα».

Ένα στα δέκα παιδιά ηλικίας μόλις ενός ή δύο ετών έχει τηλεόραση στο δωμάτιό του, ενώ το ένα στα τρία παιδιά ηλικίας από πέντε έως επτά ετών έχουν δική τους τηλεόραση.

Η δρ. Gross, επικεφαλής της μελέτης, εξέφρασε την ανησυχία ότι ακόμα κι αν τα παιδιά δεν βλέπουν τα ίδια τηλεόραση, ο θόρυβος που υπάρχει στο περιβάλλον καθιστά δύσκολο για αυτά να καταλάβουν τους γονείς τους ή τα μεγαλύτερα αδέλφια τους όταν μιλούν.

Η ίδια εκτιμάει ότι τα προβλήματα ομιλίας που αντιμετωπίζουν ορισμένα παιδιά συνδέονται με την περιορισμένη έκθεσή τους στη γλώσσα στα πρώτα χρόνια της ζωής τους.

«Ο εγκέφαλός μας δεν έχει εξελιχθεί έτσι ώστε να μαθαίνει από μηχανές. Τα μωρά έχουν την ικανότητα να ανταποκριθούν σε ένα πρόσωπο και να αναγνωρίσουν τα πρόσωπα των γονιών τους », επισημαίνει.

Η πιο συνηθισμένη ηλικία, που τα παιδιά λένε την πρώτη τους λέξη, είναι μεταξύ 10-11 μηνών σύμφωνα με την έρευνα, στην οποία συμμετείχαν 1000 γονείς.

Περισσότερα κορίτσια από αγόρια – 34% έναντι 27 % - είχαν πει την πρώτη τους λέξη τους, πριν γίνουν 9 μηνών. Ωστόσο το 4 % των παιδιών δεν είχε πει την πρώτη του λέξη πριν από την ηλικία των 3 ετών.

Η ηλικία μεταξύ 13 - 18 μηνών ήταν η πιο συνηθισμένη, που τα παιδιά άρχισαν να χρησιμοποιούν 2 λέξεις μαζί, όπως «θέλω νερό» ή «έλα εδώ».

Τα κορίτσια ήταν κατά μέσο όρο πιο γρήγορα στο να μάθουν να χρησιμοποιούν δύο λέξεις μαζί, με το 64 % να το έχουν πετύχει σε ηλικία 18 μηνών σε σύγκριση με το 54 % των αγοριών.

Η έρευνα εξέτασε επίσης τα πρώτα λόγια των παιδιών και επιβεβαίωσε ότι είναι πιο πιθανό να πουν «μπαμπά» παρά «μαμά». Τη λέξη «μπαμπά» θεωρείται ότι είναι πιο εύκολο να την προφέρει ένα μωρό.

Συνολικά το 17 % των παιδιών παρουσίασαν «μικρή ή σημαντική δυσκολία» στην ικανότητα να μιλήσουν. Μόνο τα μισά από αυτά τα παιδιά όμως είχαν βοήθεια από κάποιον ειδικό.

«Η ικανότητά μας να επικοινωνούμε είναι θεμελιώδης και στηρίζει όλα τα άλλα» υπογραμμίζει η ερευνητική ομάδα. «Η απόκτηση της ικανότητας αυτής από ένα παιδί είναι πολύ σημαντική. Το ποσοστό των παιδιών που έχουν δυσκολίες να μιλήσουν και να καταλάβουν την ομιλία των άλλων είναι υψηλό, ιδίως μεταξύ των αγοριών.

«Είναι απαραίτητο όλα αυτά τα παιδιά να παίρνουν τη βοήθεια που χρειάζονται από ειδικευμένους επαγγελματίες όσο το δυνατόν νωρίτερα.»

Τι λένε οι ειδικοί

Η κρίσιμη ηλικία για την ανάπτυξη του λόγου και της ικανότητας επικοινωνίας ενός παιδιού σύμφωνα με τους ειδικούς είναι μεταξύ 1, 5 και 5 ετών.

«Σε αυτό το κρίσιμο διάστημα το παιδί πρέπει να δέχεται πληθώρα γλωσσικών ερεθισμάτων από τους γονείς του και από το περιβάλλον του γενικότερα. Όσο περισσότερα ερεθίσματα δέχεται τόσο περισσότερο συνειδητοποιεί ότι είναι αναγκαία η χρήση της λεκτικής επικοινωνίας», τονίζει η Αλεξάνδρα Καππάτου, ψυχολόγος-παιδοψυχολόγος.

«Από την άλλη πλευρά η παραμονή του παιδιού σε χώρους με ανοιχτή την τηλεόραση, όπου δεν υπάρχει λεκτική επικοινωνία, δυσκολεύει την ανάπτυξη του λόγου και της ομιλίας.

Είναι σημαντικό να καταλάβουν οι γονείς ότι χρειάζεται από τις πρώτες στιγμές της γέννησης του παιδιού να του μιλούν και να προσπαθούν να επικοινωνήσουν μαζί του. Αυτό θα το βοηθήσει να αποκτήσει ένα κίνητρο να μιμηθεί τους γονείς του και να μάθει να μιλάει».

Η ηλικία κατά την οποία το παιδί θα αρχίσει να μιλάει μπορεί να διαφέρει κατά περίπτωση. Ωστόσο μπορεί να είναι ανησυχητικό αν ενώ έχει συμπληρώσει τους 18-24 μήνες, δεν μιλάει καθόλου. Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο δεν αποκλείεται να είναι απαραίτητη επαγγελματική βοήθεια.

«Στην ηλικία των 15 μηνών συνήθως τα παιδιά λένε τις πρώτες λεξούλες, πολλές από τις οποίες σημαίνουν κάτι, πιθανώς όμως όχι μόνον ένα πράγμα. Σε ηλικία 18 μηνών λένε περισσότερες λέξεις», σημειώνει ο Γιώργος Καλομοίρης, λογοθεραπευτής.

«Είναι φυσικό ότι δεν μιλάνε καθαρά, μιλάνε όμως, χρησιμοποιούν κάποιες λέξεις, με τις οποίες φτιάχνουν και φράσεις, για να μιλήσουν για θέματα τα οποία τους ενδιαφέρουν.

Κάποια παιδιά μπορεί να μην λένε κάτι στην ηλικία των 12 ή των 15 ή των 18 μηνών. Για να εκτιμηθεί κατά πόσον αυτό οφείλεται σε κάποιο πρόβλημα θα πρέπει να ληφθούν υπόψη και άλλοι παράγοντες, όπως αν το παιδί ακούει και εντοπίζει την πηγή των ήχων, αν επικοινωνεί εξωλεκτικά, αν επικοινωνεί μέσα από το παιχνίδι.»

Σε κάθε περίπτωση είναι προτιμότερο να ανησυχήσουμε νωρίς και λάθος παρά αργά και σωστά. Η γνώμη κάποιου ειδικού, λογοθεραπευτή ή ψυχολόγου, θα βοηθήσει να εντοπιστεί οποιαδήποτε δυσκολία και να αντιμετωπιστεί σε πρώιμο στάδιο.

Πηγή : www.cosmo.gr

Οι ουσίες που περιέχουν Ε επηρεάζουν τη συμπεριφορά των παιδιών

Ερευνητές του βρετανικού Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον πραγματοποίησαν δοκιμές μελετώντας τις διαφορές στη συμπεριφορά παιδιών τα οποία κατανάλωναν χυμό φρούτων εμπλουτισμένων με πρόσθετες ουσίες με παιδιά που κατανάλωναν έναν απλό χυμό φρούτων.

Η έρευνα που έγινε για λογαριασμό της βρετανικής υπηρεσίας για την ασφάλεια των τροφίμων επιβεβαιώνει, σύμφωνα με τους ερευνητές, τα αποτελέσματα προηγουμένων μελετών σε παιδιά που υπέφεραν από υπερκινητικότητα και αδυναμία συγκέντρωσης.

Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε 153 παιδιά 3 ετών και 144 παιδιά 8 και 9 ετών. Τα κοκτέιλ των πρόσθετων ουσιών περιείχαν το συντηρητικό Ε211 και τις χρωστικές Ε110, Ε122, Ε102, Ε124 , Ε104, Ε129.

Ενα από τα δύο κοκτέιλ που χρησιμοποιήθηκαν στις έρευνες περιείχαν πρόσθετες ουσίες που καταναλώνονται με μεγάλη συχνότητα σε δημοφιλή αναψυκτικά από τα παιδιά.

«Αποδείξαμε την ύπαρξη αρνητικών αποτελεσμάτων των πρόσθετων στα τρόφιμα στη συμπεριφορά παιδιών 3, 8 και 9 ετών» δήλωσε ότι ο επικεφαλής της έρευνας Τζιμ Στίβενσον. Γενικά, τα παιδιά που κατανάλωσαν πρόσθετα προσέγγισαν κατά 10% περίπου τον ορισμό του υπερκινητικού παιδιού, δήλωσε ο Τζιμ Στίβενσον.

Αναδημοσίευση :Παιδί και Εργοθεραπεία 

πηγή :   mother.gr

Δύσκολη η ζωή για αριστερόχειρες

Τα περισσότερα προϊόντα είναι φτιαγμένα για την ανατομία του δεξιού χεριού

Δυσκολεύονται να χειριστούν ένα ψαλίδι ή το ποντίκι του υπολογιστή, να ράψουν ένα κουμπί, να πιάσουν το πιρούνι και το στιλό ή να ανοίξουν μια κονσέρβα με ανοιχτήρι. Δεν είναι όμως αδέξιοι, απλά ο κόσμος είναι κατασκευασμένος για δεξιόχειρες και όχι για αριστερόχειρες.

«Σε γενικές γραμμές δεν αντιμετωπίζω μεγάλες δυσκολίες στην καθημερινότητά μου, καθώς προσαρμόζομαι εύκολα. Εκεί όπου δυσκολεύομαι αρκετά είναι με τον χειρισμό του ψαλιδιού, καθώς αναγκάζομαι να το πιάνω με το δεξί μου χέρι. Στο σιδέρωμα, όπως και στο ποντίκι του υπολογιστή, έχω μάθει να χρησιμοποιώ αντί για το αριστερό, το δεξί», λέει στα «ΝΕΑ» η 25χρονη καθηγήτρια Γαλλικών Ολίβια Λασκαρίδη.

Σε μια κοινωνία όπου τα πάντα είναι κατασκευασμένα για δεξιόχειρες, κάποιοι άνθρωποι, για τους οποίους η φύση έχει αποφασίσει διαφορετικά, αντιμετωπίζουν αρκετά προβλήματα στην καθημερινότητά τους. Οι αριστερόχειρες, που αποτελούν το 10% του παγκόσμιου πληθυσμού, εκτός από την «κατάρα» να χρησιμοποιούν το ζερβό τους χέρι, παλαιότερα είχαν να αντιμετωπίσουν και τις προκαταλήψεις. Έτσι, αρκετοί είναι οι γηραιότεροι που έχουν να εξιστορήσουν γεγονότα από την παιδική τους ηλικία, όταν γονείς αλλά και δάσκαλοι έδεναν πισθάγκωνα το αριστερό τους χέρι, ώστε το παιδί να μη βγει... με αριστερά φρονήματα.

Η κ. Λασκαρίδη θυμάται χαρακτηριστικά τις πρώτες ημέρες στο σχολείο όπου, σε αντίθεση με τα υπόλοιπα παιδιά, για λίγο καιρό επέμενε να κάνει τον σταυρό της με το αριστερό της χέρι. Όπως λέει, οι γονείς τηςη μητέρα της χρησιμοποιεί το αριστερό χέρι στις οικιακές δουλειές, αλλά γράφει με το δεξί- αλλά και οι δάσκαλοι σε όλες τις βαθμίδες της Εκπαίδευσης δεν την ενόχλησαν ποτέ, σε αντίθεση με το παιδί ενός γείτονα, που οι γονείς του το έστειλαν ακόμα και σε ψυχολόγο για να καταφέρει τελικά να γράφει και με τα δύο χέρια.

Εξειδικευμένα προϊόντα

Στην αγορά κυκλοφορούν αρκετά προϊόντα- όχι όμως στις ποσότητες που θα έπρεπε- τα οποία κάνουν τη ζωή τους πιο εύκολη. Έτσι, μπορούν έπειτα από έρευνα αγοράς να προμηθευτούν ξύστρες, ανοιχτήρια, τετράδια σπιράλ, ακόμα και πορτοφόλια. Δεν είναι λίγες οι φορές μάλιστα που μικροατυχήματα συνοδεύουν τη χρήση «δεξιών» προϊόντων από έναν αριστερόχειρα, ενώ είναι α ναγκασμένοι να καταπονούν και το σώμα τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα ατομικά καθίσματα στα πανεπιστήμια, τα οποία είναι κατασκευασμένα μόνο για δεξιόχειρες- ο αριστερόχειρας πρέπει να στρίψει το σώμα του για να γράψει, ενώ αν δίπλα του κάθεται κάποιος δεξιόχειρας η σύγκρουση των χεριών είναι αναπόφευκτη.

Δύσκολο και επικίνδυνο

«Όλες οι λειτουργίες και ο εξοπλισμός είναι σχεδιασμένα για δεξιόχειρες και αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα. Για παράδειγμα, ένας αριστερόχειρας αδυνατεί να βιδώσει μια βίδα, ενώ ακόμη και στο άνοιγμα του ψυγείου πρέπει να πραγματοποιήσει ολόκληρη στροφή. Βέβαια εκεί όπου υπάρχει μεγαλύτερο πρόβλημα είναι με το αυτοκίνητο, αφού ένας αριστερόχειρας αναγκάζεται να αλλάζει τις ταχύτητες αλλά και να χρησιμοποιεί τα πεντάλ με τα αριστερά άκρα του», δηλώνει στα «ΝΕΑ» ο καθηγητής Εργονομίας στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, κ. Λάμπρος Λάιος. Σύμφωνα με τον καθηγητή, η χρήση εργαλείων που απευθύνονται σε δεξιόχειρες εκτός από το ότι προκαλεί κόπωση αυξάνει και τον κίνδυνο ατυχημάτων.

 Ταχύτερη σκέψη

 Η ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ομάδα με επικεφαλής τον Νικ Τσέρμπουιν από το Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας υποστήριξε το 2006 ότι στους αριστερόχειρες οι συνδέσεις ανάμεσα στο αριστερό και το δεξί ημισφαίριο του εγκεφάλου είναι ταχύτερες. Το βασικό τους συμπέρασμα λοιπόν ήταν ότι οι αριστερόχειρες είναι πιο «γρήγοροι» στη σκέψη, όταν δέχονται πολλαπλά ερεθίσματα από το περιβάλλον.

200 χρόνια ερευνών χωρίς αποτέλεσμα

 ΕΧΟΥΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΧΘΕΙ διάφορες θεωρίες για τον τρόπο καθορισμού του πρωτεύοντος χεριού. Για κάποιους επιστήμονες υπεύθυνες είναι οι ορμόνες στη μήτρα, για άλλους τα γονίδια, ενώ για μια κατηγορία το μυστικό βρίσκεται στο μεσολόβιο, το τμήμα που συνδέει τα δύο ημισφαίρια του εγκεφάλου. Τα τελευταία 200 χρόνια οι επιστήμονες, παρά τις μελέτες που έχουν γίνει, δεν μπορούν να αιτιολογήσουν πειστικά γιατί το ένα από τα δύο χέρια υπερισχύει. Ωστόσο ο Στίβεν Κρίστμαν, ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο του Τολέδο στο Οχάιο, επισημαίνει ότι το λάθος είναι μεθοδολογικό: «Εξετάζουμε το ζήτημα με λάθος τρόπο. Δεν έχει σημασία ποιο χέρι κυριαρχεί, αλλά το αν χρησιμοποιούμε αποκλειστικά το ένα μας χέρι ή κάνουμε έστω και λίγες δουλειές και με αυτό που θεωρούμε πιο αδύναμο».

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Θόδωρος Νικολάου Καρολίνα Παπακώστα

ΠΗΓΗ

8 μύθοι για τον αυτισμό

Σήμερα  τυχαία βρήκα ένα αξιόλογο μπλογκ , στο οποίο επαγγελματίες εργοθεραπευτές ενημερώνουν τον κόσμο για σημαντικά θέματα όπως ο αυτισμός, το σύνδρομο asperger, η  ανάπτυξη του παιδιού κἀ . Εδώ σας αναδημοσιεύω άρθρο της κ. Ελιζιάννας Χριστοδούλου, Παιδιατρικής Εργοθεραπεύτριας SIT,   σχετικά με μύθους και αλήθειες όσον αφορά τον αυτισμό, που τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει μεγάλη  αύξηση.

"Είμαι βέβαιη ότι όλοι έχετε ακούσει πολλά για τον αυτισμό και πως κατά πάσα πιθανότητα να έχετε ήδη διαμορφώσει κάποια άποψη για το θέμα. Δυστυχώς άποψη εκφράζουν όλοι, ειδικοί και άσχετοι. Γι’ αυτό και πολλές φορές είναι πιθανό να οδηγηθούμε σε λάθος συμπεράσματα. 

Προκειμένου να ελαχιστοποιήσουμε αυτή την πιθανότητα, συνέταξα μία λίστα με τη βοήθεια του μη κερδοσκοπικού οργανισμού autismspeaks.org με ορισμένους μύθους σχετικά με τον αυτισμό. Ο αυτισμός δεν είναι κάτι που αφορά τους “άλλους”. 

Το ποσοστό των αυτιστικών ατόμων έχει αυξηθεί κατά 600% τα τελευταία 20 χρόνια. Το 1975, 1/1.500 άτομα ανήκαν στο φάσμα του αυτισμού. Το 2009, το ποσοστό αυτό αυξήθηκε στο 1/110.

1.Μύθος: Τα άτομα με αυτισμό δεν επιθυμούν να έχουν φίλους.

Αλήθεια: Εάν κάποιο παιδί στην τάξη είναι αυτιστικό, είναι πολύ πιθανό να δυσκολεύεται με τις κοινωνικές σχέσεις, γεγονός που δεν του επιτρέπει να συναναστραφεί με τα υπόλοιπα παιδιά. Μπορεί να δείχνει ντροπαλό ή μη φιλικό, ωστόσο αυτό δεν ισχύει. Απλά δεν μπορεί να επικοινωνήσει τη θέλησή του για συναναστροφή με τον ίδιο τρόπο που την επικοινωνούν τα άλλα παιδιά.

2.Μύθος: Τα άτομα με αυτισμό δεν είναι σε θέση να νιώσουν ή να εκφράσουν κανένα συναίσθημα – χαρά ή λύπη.

Αλήθεια: Ο αυτισμός  δεν καθιστά κανένα άτομο ανίκανο να νιώσει τα ίδια συναισθήματα με τους υπόλοιπους. Απλά διαφέρει ο τρόπος με τον οποίο επικοινωνεί τα συναισθήματά του και αντιλαμβάνεται τα συναισθήματα των άλλων.

3.Μύθος: Τα άτομα με αυτισμό δεν κατανοούν τα συναισθήματα των άλλων.

Αλήθεια: Ο αυτισμός επηρεάζει την ικανότητα του ατόμου να κατανοήσει τα συναισθήματα που εκφράζονται έμμεσα. Γι’ αυτό και ένα άτομο με αυτισμό δυσκολεύεται να κατανοήσει τη λύπη που εκφράζεται μέσω της γλώσσας του σώματος ή την ειρωνεία στον τόνο της φωνής ή οτιδήποτε άλλο δεν εκφράζεται σαφώς με λέξεις. Όταν όμως εκφράσουμε άμεσα και με σαφήνεια τα συναισθήματά μας, αυτά θα γίνουν κατανοητά από τα άτομα με αυτισμό.

4.Μύθος: Τα άτομα με αυτισμό είναι νοητικά καθυστερημένα.

Αλήθεια: Ο αυτισμός “συνοδεύεται” συχνά από ορισμένες ξεχωριστές δεξιότητες, αλλά και περιορισμούς. Πολλά άτομα με αυτισμό έχουν φυσιολογικό προς υψηλό δείκτη νοημοσύνης και διακρίνονται στα μαθηματικά, τη μουσική ή σε άλλους τομείς.

5.Μύθος: Τα άτομα με αυτισμό είναι σαν τον χαρακτήρα που ενσάρκωσε ο Dustin Hoffman στην ταινία Rain Man.

Αλήθεια: Ο αυτισμός περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα διαταραχών, γεγονός που σημαίνει ότι τα χαρακτηριστικά του ποικίλλουν σημαντικά από άτομο σε άτομο. Το να γνωρίζει κανείς ένα άτομο με αυτισμό σημαίνει απλώς αυτό: ότι γνωρίζει ένα μόνο άτομο με αυτισμό. Οι δυνατότητες και οι περιορισμοί του συγκεκριμένου ατόμου δεν αποτελούν ασφαλή ένδειξη για τις αντίστοιχες δεξιότητες ενός άλλου ατόμου.

6.Μύθος: Τα άτομα που παρουσιάζουν χαρακτηριστικά πλεονεκτήματα που συνδέονται με τον αυτισμό είναι απλά “ιδιαίτερα” και μεγαλώνοντας θα τα ξεπεράσουν.

Αλήθεια: Ο αυτισμός οφείλεται μεταξύ άλλων και σε βιολογικά αίτια που επηρεάζουν την εξέλιξη του εγκεφάλου, γι’ αυτό και είναι μια δια βίου κατάσταση. Ωστόσο, στην περίπτωση της έγκαιρης διάγνωσης, ένα παιδί το οποίο θα δεχτεί πρώιμη πρέμβαση θα βελτιώσει πολλές νησίδες δεξιοτήτων.

7.Μύθος: Ο αυτισμός είναι απλά μία διαταραχή του εγκεφάλου.

Αλήθεια: Τα αποτελέσματα αρκετών ερευνών δείχνουν ότι τα άτομα με αυτισμό συχνά πάσχουν από γαστρεντερικές διαταραχές, ευαισθησία στις τροφές και αρκετές αλλεργίες.

8.Μύθος: Ο αυτισμός οφείλεται στην κακή ανατροφή των παιδιών.

Αλήθεια: Στη δεκαετία του ’50, η λεγόμενη θεωρία της “υπόθεσης μητέρας ψυγείου” υποδήλωνε ότι ο αυτισμός οφείλεται στις μητέρες που στερούνταν συναισθηματικής ζεστασιάς. Αυτή η θεωρία έχει διαψευστεί προ πολλούΤο ποσοστό των αυτιστικών ατόμων έχει αυξηθεί κατά 600% τα τελευταία 20 χρόνια. Το 1975, 1/1.500 άτομα ανήκε στο φάσμα του αυτισμού. Το 2009, το ποσοστό αυτό αυξήθηκα στο 1/110."

της Ελιζιάννας Χριστοδούλου, Παιδιατρική Εργοθεραπεύτρια SIT

ΠΗΓΗ:  Παιδί και Εργοθεραπεία

O φανταστικός φίλος

Ίσως να έχετε παραξενευτεί βλέποντας το παιδί σας να μιλάει και να παίζει μόνο του. Κάνει διάλογο σαν να έχει απέναντί του κάποιο φίλο του. Μην ανησυχείτε…Τα περισσότερα παιδιά σε μικρή ηλικία αποκτούν φανταστικούς φίλους με τους οποίους δένονται και συναισθηματικά.

Περίπου το 65% των παιδιών, ηλικίας 3-5 ετών, έχουν ένα φανταστικό «κολλητό. Η συνήθεια αυτή είναι συχνή και στα παιδιά ηλικίας 6-7 ετών. Σύμφωνα με νεότερες έρευνες, πάντως, υπάρχουν μικρές διαφορές ανάλογα με την ηλικία των παιδιών. Έτσι, σε μικρότερες ηλικίες, οι φανταστικοί φίλοι των παιδιών είναι κυρίως αγαπημένα αντικείμενα όπως ένα παιχνίδι ή ένα αρκουδάκι.

Δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας, λοιπόν, αν το παιδί σας κάνει έναν ενδιαφέροντα διάλογο με την κούκλα του ή βάζει άλλο ένα πιάτο στο τραπέζι για να φάει η…φανταστική του φίλη. Θα πρέπει να είστε ψύχραιμοι και να μην το αμφισβητήσετε.
Ωστόσο προσπαθήστε να μην ξεφύγουν και τα πράγματα από τα όρια. Για αυτό καλό θα ήταν να μην αφήσετε το παιδί σας να κάνει παρέα μόνο με το φανταστικό του φίλου. Προτρέψτε το να κάνει παρέα και με άλλα παιδάκια για να μπορέσει να κοινωνικοποιηθεί.

Ανησυχήστε μόνο αν το παιδάκι σας δεν κάνει παρέα με άλλα παιδάκια και δεν κάνει άλλες δραστηριότητες, εκτός από το να ασχολείται με τον φανταστικό του φίλο. Συμβουλευτείτε έναν παιδίατρο ή έναν παιδοψυχολόγο. Πολύ πιθανό πάντως είναι, μια μέρα ο φανταστικός του φίλος να φύγει για πάντα.


ΠΗΓΗ: Zougla