" Μπόμπιρες εν δράσει.."

  Συγγραφέας  του  βιβλίου  με  τα  παιδικά  ποιήματα   " 115  παιδικά  τιτιβίσματα "  είναι  η   Ρούλα Σμαραγδάκη που  στα  Κρητικά  Ραδιόφωνα  φέρει  το  ψευδώνυμο  " Μακεδόνισσα " Όπως γράφει και στο Βιογραφικό της σημείωμα.. Η Ρούλα Σμαραγδάκη δεν είναι νηπιαγωγός ούτε διανοούμενη με μεγάλους τίτλους σπουδών. Είναι μια ασπούδαχτη στοργική μητέρα   με πηγαίο αστείρευτο στιχουργικό ταλέντο και με απέραντη   αγάπη στα μικρά παιδιά. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1944 και διαμένει μόνιμα μαζί με την οικογένειά της στη Νέα Αλικαρνασσό του Ηρακλείου Κρήτης. Αξιοποιήθηκαν από νηπιαγωγεία και δημοτικά σχολεία πολλά ποιήματα από την μεγάλη και πλούσια στιχουργική και ποιητική της συλλογή. Το  Ιστολόγιο  της  ποιήτριας    είναι  το   Σμαραγδένια  Ρούλα   . Ένα  από  τα  115  ποιήματα  τω...

                                       Σύνδεσμος  scribd  by   ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ  ΠΑΛΙΟΥΡΑΣ      

Συγγραφέας: Λιόρι Ντέμπι Εκδόσεις:  Πατάκη Μεταφραστής: Μανδηλαράς Φίλιππος Ο Μικρός είναι ένα αλεπουδάκι που δεν έχει καθόλου κέφια. Φοβάται πως η μαμά του δε θα τον αγαπάει για πάντα. Σ' αυτό το υπέροχο βιβλίο με τις τρυφερές εικόνες, παρακολουθούμε μια ευρηματική μαμά να αποδεικνύει στο παιδί της πως η αγάπη των γονιών δεν έχει όρια ό,τι κι αν γίνει. Η πολυβραβευμένη Ντέμπι Λιόρι, λέει για το βιβλίο της πως «πρόκειται για την υπόσχεση που δίνουμε στα παιδιά μας, αλλά και σε όλους όσους αγαπάμε».  Από  το  Ιστολόγιο     ΡαδιοΝτοΡεΜι

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ             ΕΛΕΝΑ ΑΡΤΖΑΝΙΔΟΥ Ο Φώτης ντρέπεται για τον αδερφό του τον Κέκο γιατί φωνάζει και δε μιλά, περπατά νευρικά και βγάζει περίεργους ήχους, και τα άλλα παιδιά τους κοιτούν παράξενα όταν περπατούν μαζί στην πλατεία. Όμως όταν μια μέρα ο Κέκος εξαφανίζεται, ο Φώτης στενοχωριέται και ντρέπεται για όσα ένιωθε για τον αδερφό του, γιατί ο Κέκος ξέρει να κάνει πολλά πράγματα καλύτερα από τον ίδιο και από τους άλλους: να τρέχει γρηγορότερα από όλους, να σκαρφαλώνει εκεί που κανένας δεν μπορεί, να έχει μνήμη ελέφαντα… Έτσι, όταν βρίσκουν τον Κέκο, ο Φώτης νιώθει χαρούμενος, περήφανος και δεν ντρέπεται πια που ο αδερφός του έχει αυτισμό.

Ο άνθρωπος που έχει συνδεθεί με την παιδική ηλικία όσο κανένας άλλος, ο παρουσιαστής που κρατά συντροφιά σε μικρά αλλά και μεγάλα παιδιά από την κρατική τηλεόραση με την εκπομπή «Ουράνιο Τόξο», o «μεγάλος» που συνομιλεί με τα παιδιά σα να είναι κι αυτά «μεγάλοι» έχει καταφέρει να αποδείξει ότι κατέχει τη «μυστική συνταγή» για την αγάπη των παιδιών. Απόδειξη η αθρόα αποστολή γραμμάτων στην εκπομπή, από παιδιά που επιθυμούν διακαώς να βρεθούν έστω και για λίγη ώρα στο «Ουράνιο Τόξο» . Φυσικά εκτός από τα μικρά σε ηλικία παιδιά υπάρχουν και όσοι μένουν για πάντα παιδιά, ενήλικες οι οποίοι μεγάλωσαν με την εκπομπή και εξακολουθούν να τη βλέπουν. Ποιος είναι όμως στην πραγματικότητα ο Χρήστος Δημόπουλος; Ο σύγχρονος παραμυθάς; Γιός του σκηνοθέτη Ντίνου Δημόπουλου και με  μητέρα και θείους ηθοποιούς στο Εθνικό Θέατρο, ο Χρήστος ήθελε να ασχοληθεί με την υποκριτική. Στην πορεία όμως η Αρχιτεκτονική ήταν που τον δελέασε περισσότερο και κατέληξε να κάνει τις ανάλογες σπουδές στην Α...

"Ονειρεύομαι ένα σχολείο όπου ο μαθητής θα αισθάνεται ότι τον αγαπά ο δάσκαλος του..ότι νοιάζεται και φροντίζει γι΄αυτόν..ότι τον πλησιάζει και δεν τον περιφρονεί.. Ονειρεύομαι ένα σχολείο που θα έχει αγάπη...μια αγάπη που με τα χρυσά της τα φτερά θα σκεπάζει τα σφάλματα των άλλων, μια αγάπη που δεν θα παραχωρεί το περίσσευμα αλλά θα χαρίζει τον εαυτό της. Ονειρεύομαι ένα σχολείο όπου οι δάσκαλοι θα διδάσκουν πρώτα με το παράδειγμα τους κι ύστερα με τα λόγια τους.. Ονειρεύομαι ένα σχολείο που θα δίνει στα παιδιά υπόδειγμα από την πρώτη  τους ηλικία για την ανάγνωση των Γραφών..Ένα σχολείο που θα έχει θέση η κοινή προσευχή , η ψαλμωδία... Ονειρεύομαι ένα σχολείο όπου οι δάσκαλοι θα συμβουλεύουν με πολλή αγάπη, με πραότητα και επιείκεια κι όταν το παιδί είναι ήρεμο..Ένα σχολείο όπου θα προηγείται ο έπαινος και θα ακολουθεί η συμβουλή. Ονειρεύομαι ένα σχολείο όπου ο δάσκαλος θα είναι πράος, φιλάνθρωπος, υπομονετικός, δίκαιος και προπαντός πεπαιδευμένος . Θα γνωρίζε...

  Tις προάλλες σε μια προσπάθεια εκκαθάρισης κάποιων παλιών  αναρτήσεων, που δεν ταίριαζαν πια με τον νέο τίτλο του μπλογκ μου , από κεκτημένη ταχύτητα αφαίρεσα την παρούσα , που αφορά την παρουσίαση ενός βιβλίου μιας καλής διαδικτυακής φίλης της Ροδούλας Σερδάρη , που είναι μουσικοπαιδαγωγός και πολύ καλό παιδί!  Παρακάτω δείτε κάποια βιογραφικά στοιχεία της αγαπητής Ροδούλας και ένα από τα βιβλία της "Η Αννούλα στην Κατασκήνωση" , που έτυχε μεγάλης ανταπόκρισης και αγάπης από τα παιδιά!!  Ροδούλα Σερδάρη  Για μένα ζωή ίσον μουσική και εκπαίδευση. Έχω σπουδάσει κλασσική κιθάρα και ανώτερα θεωρητικά στο κεντρικό εθνικό ωδείο Αθηνών, και από το 1995 δουλεύω σαν μουσικός σε δημοτικά σχολεία, αλλά και ιδιωτικά νηπιαγωγεία. Δεν θα μπορούσα να φανταστώ τη ζωή μου, χωρίς μουσική. Η αγάπη μου για τη μουσική και τα παιδιά, με ώθησε στο να γράψω ένα μουσικοπαιδαγωγικό βιβλίο για παιδιά, συνοδευμένο από το βιβλίο δασκάλου "Μαθαίνω μουσική παίζοντας τραγουδώντα...

Στο πρώτο μου σχολειό! "... Όσα πραγματικά πρέπει να ξέρω για το πώς να ζω, τι να κάνω και πώς να είμαι, τα έμαθα στο Νηπιαγωγείο. Η σοφία δε βρισκόταν στην κορυφή του σχολικού βουνού, αλλά εκεί, στα βουναλάκια από άμμο, στο νηπιαγωγείο. Αυτά είναι τα πράγματα που έμαθα: *Να μοιράζεσαι τα πάντα. *Να παίζεις τίμια. *Να μη χτυπάς τους άλλους. *Να βάζεις τα πράγματα πάλι εκεί που τα βρήκες. *Να καθαρίζεις τις τσαπατσουλιές σου. *Να μην παίρνεις τα πράγματα που δεν είναι δικά σου. *Να λες συγγνώμη, όταν πληγώνεις κάποιον. *Να πλένεις τα χέρια σου πριν από το φαγητό. *Να κοκκινίζεις. *Ζεστά κουλουράκια και κρύο γάλα κάνουν καλό. *Να ζεις μια ισορροπημένη ζωή, να μαθαίνεις λίγο, να σκέπτεσαι λίγο, να σχεδιάζεις, να ζωγραφίζεις, να τραγουδάς, να χορεύεις, να παίζεις και να εργάζεσαι κάθε μέρα από λίγο. *Να παίρνεις έναν υπνάκο το απόγευμα. *Όταν βγαίνεις έξω στον κόσμο, να προσέχεις την κίνηση, να κρατιέσαι από το χέρι και ...