" Πάνω στην βελανιδιά κάθεται μια κουκουβάγια.."

Με την χρήση φύλλων εφημερίδας που νωριτερα ειχα ετοιμάσει στο επιθυμητό σχημα , τα παιδιά ξεκινησαν να φτιάχνουν την κουκουβάγια τους . Έτσι πάνω στην χάρτινη επιφάνεια κολλησαν τα ματια  (μεγάλα- μικρα κομμάτια χαρτιού ) επίσης από χαρτί εφημερίδας κομμένα σε κυκλο  και το ραμφος απο αλουμινοχαρτο. Μετά  σχεδίασαν τα πούπουλα  με μαρκαδόρο - με χρωματα της επιλογης τους - πάνω σε μια καμπύλη από μολυβι , πραγματοποιωντας  με αυτό το τρόπο και μια άσκηση προγραφης . ...! 
Κι έτσι οι κουκουβάγιες όλες πέταξαν κι έκατσαν πανω στα κλαδιά της βελανιδιάς, όπως αναφέρει και το παιδικό τραγούδι που μάθαμε απο την αρχή της χρονιάς...!
Κουκουβα!! Κουκουβα!! Βα βα βα βα βα βα! 

Project : << Χειροτεχνούμε αγαπημένα μας τραγουδια >>

Την προηγούμενη εβδομάδα ξεκίνησα στην τάξη μου το project : << " Χειροτεχνούμε" κάποια από τα αγαπημένα τραγούδια μας>> που είχε πολύ ανταπόκριση από τα παιδιά. Μάλιστα κάποια από τα τραγούδια που λέμε στην "παρεούλα" και που τα παιδιά δεν είχαν ακόμη μάθει καλά , με αφορμή αυτό το project τα έμαθαν πλέον απέξω. Κάποια από τα αγαπημένα μας τραγούδια είναι <<Η κουκουβάγια>> , <<Η μικρή αράχνη>> , <<Αχ ένα κουνούπι>> . Στο τέλος η εργασία ολοκληρώνεται με τους στίχους του τραγουδιού γραμμένους σε ένα λευκό χαρτί .

Ξεκινήσαμε με την κουκουβάγια , συνεχίσαμε με την μικρή αράχνη και σήμερα φτιάξαμε το κουνουπάκι. Και έπεται συνέχεια..

Και να  κάποια από τα  τραγουδάκια μας αποτυπωμένα στο χαρτί με την χρήση άχρηστων υλικών αλλά και υλικών εμπορίου :

Η παρακάτω  χειροτεχνια αφορά το τραγούδι με το κουνούπι , ένα επίσης αγαπητό τραγούδι στα παιδιά.

ΤΟ ΚΟΥΝΟΥΠΙ

Τον  Δράκο της Λιλλιπούπολης εργασία από την συναδέλφο μου 

Αγγελική

Ο ΔΡΑΚΟΣ

Η ΚΟΥΚΟΥΒΑΓΙΑ

Η ΜΙΚΡΗ ΑΡΑΧΝΗ

Xειροτεχνία για το τραγούδι <<Περπατώ περπατώ εις το δάσος όταν ο λύκος δεν είναι δω>>, που επίσης πραγματοποίησε  η συνάδελφος μου  μαζί με τα παιδάκια μας.

Και κάπου εδώ τελείωσε το project μας  .

Στο τελικό στάδιο θα γίνει βιβλιοδεσία , όπως σας είπα και πιο πάνω και τα παιδιά φεύγοντας για το σπίτι θα το πάρουν μαζί τους. 

 Είναι πιστεύω μια καλή ευκαιρεία για να έρθουν κοντά γονείς και παιδιά , να μιλήσουν για θέματα που αφορούν τα συγκεκριμένα ζώα , το σπιτάκι τους , τα χαρακτηριστικά τους , αλλά και να τραγουδήσουν μαζί μια και οι στίχοι αυτών των  τραγουδιών είναι διαθέσιμοι  πλέον για τους ενήλικες . 

Eυχαριστώ την συνάδελφο μου Αγγελική για αυτό το ταξίδι που κάναμε μαζί

σε αυτό το project. 

Ζώα του δάσους : " Κουκουβάγια "

 

Τις  προάλλες  στα  πλαίσια  της  ενότητας  " Ζώα  του  Δάσους "  

μιλήσαμε   για  την  κουκουβάγια  , και  στην  

συνέχεια  την  φτιάξαμε  κολάζ .

Τα  υλικά  που  χρησιμοποιήθηκαν  ήταν  ξύσματα  ξυλομπογιάς  για  τον κορμό  και  το  κλαδί  του  δέντρου  , θήκη  φακών  επαφής   για  την κουκουβάγια,  -που βάφτηκε  με  καφέ  τέμπερα -

πλαστελίνη για το ράμφος  , πούπουλο  για  φτερό  του πτηνού 

ματάκια  χάρτινα ,οντουλέ  χαρτόνι  για  τα  αυτιά ..

Νάτες  όλες  μαζί  , καμαρώνουν  στα  κλαδιά  τους  

για  την  τόοση  τους  σοφία !  :D

Ένα πουλάκι φτιάχνει την φωλιά του ( βίντεο )

 

Ο Ιταλός Daniel Carbajal Solsona βρέθηκε μπροστά σε ένα υπερθέαμα! Ένα μικρό πουλάκι έφτιαχνε τη φωλιά του στο περβάζι του παραθύρου και εκείνος αποφάσισε να απαθανατίσει όλη τη διαδικασία βήμα βήμα. Με λίγη λάσπη που κάθε φορά φέρνει με το ράμφος του, το πουλί ξεκινά να δημιουργεί το… κατάλυμα του, όπου θα στεγάσει την οικογένειά του. 
Πραγματικά οι εικόνες μιλάνε από μόνες τους…

.

 

Από  το  Ιστολόγιο  Πράσινο  Χαμομηλάκι 

Σπουργιτάκια από πηλό

  

Αγαπητοί  φίλοι γεια σας !

Σήμερα  θα ήθελα  να σας δείξω τα σπουργιτάκια  που έφτιαξαν τα παιδάκια  στην τάξη μου, με πηλό , με   λίγη δική μου βοήθεια ..

Από την Πέμπτη , στην παρεούλα ακόμη,  είχαμε κάνει μια επαναληψούλα  για τον χειμώνα  και τα χαρακτηριστικά του  (το κρύο , το χιόνι  )   αλλά  και  για  τα  πουλάκια  που  δεν φεύγουν  όπως τα άλλα αποδημητικά πουλιά  να πάνε σε πιο ζεστές χώρες , αλλά  μένουν στην χώρα μας  τώρα τα χειμώνα, όπως είναι τα σπουργιτάκια...!

Για  ακόμη μια φορά τους  τους επανέλαβα οτι είναι καλό να φροντίζουμε όλα τα ζώα  αλλά  και στην προκειμένη περίπτωση τα πουλάκια , που τώρα τον χειμώνα , λόγου του χιονιού , δεν μπορούν να βρουν τροφή να φάνε, και έτσι  σαν καλά παιδάκια που είναι   , να  ρίχνουν λίγα ψιχουλάκια  από το ψωμί τους έξω από το παράθυρο , για να τα φάνε τα  σπουργιτάκια .

Η χειροτεχνία , με τα σπουργίτια από πηλό (αυτοσκληρυνόμενο) ξεκίνησε την ίδια μέρα  και  τελείωσε  σήμερα , με την τοποθέτηση (κόλλημα )  του πουλιού  πάνω σε μια  πέτρα , μαζί με λίγο βαμβάκι  συμβολίζοντας  το χιόνι..

Άλλη  μια  δημιουργική μέρα έφτασε στο τέλος  της , με τα παιδιά να φεύγουν ενθουσιασμένα κρατώντας  στα μικρά χεράκια τους  την  πέτρα  με  το  σπουργιτάκι  τους!  

Γιατί τα πουλιά δεν πέφτουν από τα κλαδιά ενώ κοιμούνται;

Είναι αρκετά περίεργο, κι όμως ισχύει!

Τα πουλιά κοιμούνται στο κλαδί ενός δέντρου, μένοντας όρθια και δεν πέφτουν από αυτό.

Βέβαια να σημειώσουμε ότι δεν ισχύει για όλα τα πουλιά, αλλά για κάποια συγκεκριμένα είδη.

Πως γίνεται αυτό;

Η φύση, έχει δώσει σε κάποια πουλιά κάποια ”ειδικά” δάχτυλα ποδιών, που βοηθούν το κράτημα του κυρίους σώματος των πουλιών, σε όρθια στάση, αν κάτσουνε επάνω στο κλαδί.

Ενώ ο άνθρωπος θα κρατιόταν με το ζόρι καί εξαιτίας της διάπλασης του σώματός του, ενώ σε κάποια πουλιά, συμβαίνει το αντίθετο.

Το όλο μυστικό της όλης ιστορίας είναι το εξής:

1) τα δάκτυλα αυτά αγκαλιάζουν και σφίγγουν το κλαδί σαν τανάλια,

2) η διαδικασία αυτή γίνεται μηχανικά, χωρίς συνείδηση.

Τι θέλει να πει ο ποιητής;

Πολύ απλά, όταν ένα πουλί κάθεται σε ένα κλαδί, το αγκάλιασμα - σφίξιμο του κλαδιού με τα ”ειδικά δάχτυλα”, γίνεται αυτόματα.

Παραμένει εν δράσει, χωρίς το πουλί να έχει στο νου του ότι ”όση ώρα είμαι εδώ πάνω στο κλαδί, θα πρέπει να προσέχω να μην τα χαλαρώσω”.

Έτσι, αν κοιμηθεί, η λειτουργία αυτή παραμένει ενεργή και το πουλί κοιμάται χωρίς να αλλάξει κάτι στην κατάσταση αυτή!

Φυσικά το ίδιο ισχύει και για τα καλώδια της ΔΕΗ, του τηλεφώνου κλπ.

Πολύ απλά, όπως εμείς οι άνθρωποι έχουμε μυαλό ενώ πολλά ζώα δεν έχουν, έτσι και αυτά τα πουλιά έχουν αυτό το μηχανισμό!

Υπάρχουν φυσικά και άλλα πουλιά που δεν τους δόθηκε αυτό το χάρισμα και κοιμούνται στο έδαφος, όπως οι πάπιες.

Το υλικό  αλιεύθηκε  από το ιστολόγιο   Assos...blog from GREECE

(© coolweb.gr)

Από πάνω σαν τηγάνι, από κάτω σαν βαμβάκι και από πίσω ψαλιδάκι.

 Φίλοι και φίλες  γεια σας και πάλι..!
Σήμερα , θα ήθελα να σας παρουσιάσω  την χειροτεχνία των παιδιών με θέμα το χελιδόνι.
Προχθές  έφτιαξαν το χελιδόνι ,  το πουλί που  έρχεται  φέρνοντας την Άνοιξη  ..
Έβαλαν στην κοιλιά του βαμβάκι και στα μάτια μια μικρή μπαλίτσα πλαστελίνης.
Χθες  έβαψαν  γαλάζιο  τον ουρανό , που θα πετάξει το χελιδόνι τους ..
Με υπόδειξη μου άφησαν και κάποια σημεία  κενά , για να φαίνονται  τα άσπρα σύννεφα..
Σήμερα, κόλλησαν τα χελιδονάκια τους  στον ουρανό , που όπως βλέπετε  έγινε πάνω σε  ένα χάρτινο πιάτο. Ένα επίσης αγαπημένο μου  υλικό για χειροτεχνίες..
Ένα κίτρινο  κορδονάκι, τέλος  , κολλήθηκε στο πίσω μέρος του πιάτου  για να μπορεί να κρεμιέται  στο  παιδικό  τοίχο .η κατασκευή τους.

Πως σας φαίνονται  τα χελιδονάκια  μας;

Σπουργίτι

ΤΟ ΣΠΟΥΡΓΙΤΙ
(Θ. Χορτιάτη)

Μες το κρύο ένα σπουργίτι
τριγυρνά έξω απ'το σπίτι
τουπ, τουπ, τουπ πηδά στο χιόνι
ποδαράκια αποτυπώνει
λες και γράφει , όπως χορεύει,
 γράμματα τρελά μπερδεύει,
κι έτσι για να διασκεδάσω,
προσπαθώ να τα διαβάσω:
-"Καλέ φίλε , τσίρι , τσίρι
κάνε μου ένα χατήρι
φίλεψε με, τσίρι, τσίρι
μια σταλίτσα ψωμοτύρι"
Τώρα πια μαζί μου παίζει
και του κάνω το τραπέζι.

Τις προάλλες τα παιδιά έμαθαν στην "παρεούλα" ότι αυτήν την εποχή που αρχίζει να κάνει κρύο, κάποια πουλιά φεύγουν σε πιο ζεστές χώρες, για να βρουν εκεί τροφή, τα αποδημητικά πουλιά, και κάποια μένουν εδώ , όπως τα σπουργίτια ..Τα σπουργίτια έρχονται συχνά και χτυπούν το παράθυρο μας ζητώντας τροφή γιατί με το κρύο δυσκολεύονται να βρουν να φάνε ..Έτσι καλό είναι εμείς , να τους ρίχνουμε ψίχουλα από το ψωμί που μας περισσεύει , και λίγο νερό για να ξεδιψάσουν..

Στην συνέχεια , τα παιδιά έφτιαξαν σπουργιτάκια με αυτοσκληρυνόμενο πηλό, σχηματίζοντας με τα χεράκια τους δυο μπαλίτσες, που μορφοποίησα στην συνέχεια για να φτιάξω το ράμφος και το σώμα τους.
Με μια οδοντογλυφίδα ,που τα παιδιά διαπέρασαν από πάνω προς τα κάτω,  κεφάλι και σώμα έγιναν ένα .
Την επόμενη μέρα , κι αφού είχε στεγνώσει ο πηλός , τα παιδιά έβαψαν με πινέλο και νερομπογιά τα πουλάκια τους, χρησιμοποιώντας το καφέ και γκρι χρώμα.
Στο μεταξύ είχα φτιάξει με μπλε κυματιστό χαρτόνι (οντουλέ)  πλαίσια σε τετράγωνο ή ορθογώνιο σχήμα και με διαφανές σελοφάν  έφτιαξα το τζάμια για τα παράθυρα..
Στην συνέχεια το κάθε σπουργίτι κολλήθηκε σε μια πλευρά του παράθυρου ..και μερικές φακές για τροφή ...

Τα παιδιά φεύγοντας για το σπίτι , παρατηρούσαν το σπουργιτάκι , που είχαν φτιάξει μόνα τους και με καμάρι το έδειχναν στους γονείς τους!