Πάσχα στην Κάρπαθο - Του Μανώλη Δημελλά
Η πιο μεγάλη εβδομάδα της χρονιάς ήδη ξεκίνησε, μας κάνει να επαναλάβουμε τα έθιμα, εκείνες τις ολοζώντανες, ξεχωριστές παραδόσεις και μας χαρίζει μια σπάνια μοναδικότητα. Μα είναι στους μικρούς τόπους, που ακόμη πιάνει τόπο το καλημέρα, ο κάθε πεταχτός, ασήμαντος χαιρετισμός, γίνεται ιεροτελεστία, ένα προσωπικό δώρο και ταυτόχρονα η αναγκαία, ομαδική συνύπαρξη μας. Όσο και να φορτώνουν, να βαραίνουν οι γνωστοί ή οι φίλοι, εκείνα τα περίεργα, ενοχλητικά μάτια, που δεν σταματούν, να ψάχνουν τα καθημερινά πατήματα, δεν συγκρίνεται με τίποτα, ο κοινός, αρμονικός χωροχρόνος, που μόνο στο μικρό και κλειστό περιβάλλον, καταφέρνει να ξεπερνά ακόμα και τα πιο παλιά, λατρεμένα μυθιστορήματα και να σε κάνει να νιώθεις ολοζώντανος. Η πιο μεγάλη γιορτή της Ορθοδοξίας, το Πάσχα, ξεκινά, μέσα στον οργασμό της Άνοιξης, βρίσκει την φύση να ερωτοτροπεί και να προκαλεί, να συναγωνίζεται το ψέμα των πιο άξιων ζωγράφων, των πιο ευφάνταστων δημιουργών, μα είναι ένα πέταγμα, ένα λουλούδι...