" Μπόμπιρες εν δράσει.."

Δώσε μου, Κύριε, απλότητα και βάθος. Κάνε να μην είμαι περίπλοκος, ούτε κοινότυπος στο καθημερινό μου μάθημα. Κάνε να υψώνω τα μάτια πάνω από το πληγωμένο μου στήθος μπαίνοντας κάθε μέρα στην τάξη μου. Ας μη φέρνω μαζί μου στην έδρα τις μικρές μου υλικές μέριμνες, τις κωμικές λύπες μου. Κάμε το χέρι μου ελαφρότερο στην τιμωρία και απαλότερο στο χάδι. Ας επιπλήττω απρόθυμα για να 'μαι βέβαιος πως τιμωρώ από αγάπη. Το πλινθόκτιστο σχολείο μου ας είναι καμωμένο από πνεύμα. Οι φλόγες του ενθουσιασμού μου ας γεμίζουν τη φτωχή του είσοδο, τη γυμνή αίθουσα του. Η καρδιά μου ας είναι στήλη του, η πιο δυνατή και η θέληση μου χρυσάφι καθαρότερο απ' τις κολώνες των πλούσιων σχολείων. ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ *Το πιο πλούσιο συναίσθημα στον κόσμο είναι να βιώνεις το θαύμα της ζωής μέσα από τα μάτια ενός παιδιού. *Αν τα παιδιά σου νοιώθουν ασφάλεια, αγάπη και στοργή, είσαι ευτυχισμένος γονιός. *Λυπάμαι που διακρίνω τον κακό εαυτό μου στην συμπεριφορά των παιδιών μου. *Τα...

Σήμερα, φτιάξαμε παγωτό χωνάκι- κολάζ, μιας και το Καλοκαίρι κατέφθασε .. Το χωνάκι δημιουργήθηκε με φελό , και οι μπάλες παγωτού με αφρώδες πλαστικό, σε "γεύσεις" που τα ίδια διάλεξαν.. Ένα κερασάκι στο τέλος , με μπάλα από γκοφρέ χαρτί και το παγωτό της επιλογής τους ήταν..ἐτοιμο!

Οι πασχαλίτσες αυτές είναι από φελιζόλ, κομμένο στη μέση. Τα ίδια τα παιδιά το χρωμάτισαν και στις δυο πλευρές του, με νερομπογιά. Με το δαχτυλάκι τους έκαναν τις μαύρες βουλίτσες . .. Φεύγοντας από το παιδικό σταθμό  την πήραν μαζί τους για το σπίτι...

Τις προηγούμενες μέρες, δόθηκαν στα παιδιά, χαρτονάκια κανσόν, τα οποία χρωμάτισαν με νερομπογιές , με την βοήθεια ενός πινέλου..Σήμερα, επέλεξαν μοτίβα της επιλογής τους, (που είχα κόψει από χάρτινες πασχαλιάτικες τσάντες) και με κόλλα στικ που τα ίδια χρησιμοποίησαν τα κόλλησαν πάνω στην χρωματιστή επιφάνεια... Και ιδού το αποτέλεσμα.. Δεν είναι πολύ όμορφα τα έργα τους;

Τα πουλιά αυτά, διακοσμούν από σήμερα τον "ουρανό"  της τάξης μας.. Υπάρχει και ένα τρίτο, το οποίο δεν εμφανίζεται στην εικόνα.. Τα παιδιά τα καταχάρηκαν, φώναζαν "πουλιά" "πουλιά" και χαμογελούσαν ευχαριστημένα.. Πόσο ωραίο είναι να βλέπεις τα παιδάκια να είναι χαρούμενα, αλήθεια...

Είναι απορίας άξιον φίλοι μου, πως μια ανάρτηση , που είχα κάνει πριν μια δυο μέρες, εξαφανίστηκε από το μπλογκ μου..Μπαίνω και στην σχεδίαση και είχε εξαφανιστεί και από εκεί..Δεν κατάλαβα τι συνέβη.. Τέλος πάντων, η ανάρτηση που έκανε φτερά ήταν η παρούσα, που την επαναλαμβάνω για άλλη μια φορά.. Τις προάλλες φτιάξαμε με τα παιδάκια μου, αυτό το λουλούδι κολάζ με τα αγαπημένα μου "άχρηστα" υλικά, όπως λέγονται. Για πέταλα κόλλησαν χάρτινη θήκη για γλυκό, στο εσωτερικό του έβαλαν  ξύσματα , για κοτσάνι γλωσσοπίεστρο, για φύλλα πλαστική σακούλα, και για γρασίδι εφημερίδα που την χρωμάτισαν πράσινη..