Ονειρεύομαι ένα σχολείο..

"Ονειρεύομαι ένα σχολείο όπου ο μαθητής θα αισθάνεται ότι τον αγαπά ο δάσκαλος του..ότι νοιάζεται και φροντίζει γι΄αυτόν..ότι τον πλησιάζει και δεν τον περιφρονεί..

Ονειρεύομαι ένα σχολείο που θα έχει αγάπη...μια αγάπη που με τα χρυσά της τα φτερά θα σκεπάζει τα σφάλματα των άλλων, μια αγάπη που δεν θα παραχωρεί το περίσσευμα αλλά θα χαρίζει τον εαυτό της.

Ονειρεύομαι ένα σχολείο όπου οι δάσκαλοι θα διδάσκουν πρώτα με το παράδειγμα τους κι ύστερα με τα λόγια τους..

Ονειρεύομαι ένα σχολείο που θα δίνει στα παιδιά υπόδειγμα από την πρώτη  τους ηλικία για την ανάγνωση των Γραφών..Ένα σχολείο που θα έχει θέση η κοινή προσευχή , η ψαλμωδία...

Ονειρεύομαι ένα σχολείο όπου οι δάσκαλοι θα συμβουλεύουν με πολλή αγάπη, με πραότητα και επιείκεια κι όταν το παιδί είναι ήρεμο..Ένα σχολείο όπου θα προηγείται ο έπαινος και θα ακολουθεί η συμβουλή.

Ονειρεύομαι ένα σχολείο όπου ο δάσκαλος θα είναι πράος, φιλάνθρωπος, υπομονετικός, δίκαιος και προπαντός πεπαιδευμένος . Θα γνωρίζει καλά την νεανική ψυχή και τις αδυναμίες της. Θα είναι ακέραιος στο χαρακτήρα, αμνησίκακος, ακενόδοξος, θα έχει κάτι το θεϊκό μέσα του. Θα είναι σαφής στη διδασκαλία του. Θα προτιμά πάντα το λίγο και το σίγουρο.

Ονειρεύομαι ένα σχολείο όπου ο δάσκαλος θα διακρίνει εγκαίρως τις κλίσεις των μαθητών του και θα υποδυκνείει, όταν φθάσουν στην κατάλληλη ηλικία, ποιόν κλάδο και ποιο επάγγελμα ν'ακολουθήσουν, αφού ότι γίνεται με τις υποδείξεις της φύσης επιτυγχάνει, ενώ ότι είναι αντίθετο μ΄αυτήν αποτυγχάνει.

Ονειρεύομαι ένα σχολείο όπου με διάλογο και χωρίς καταναγκασμό θα αντιμετωπίζουμε τις παρεκτροπές των μαθητών. Που σύνθημα μας θα είναι το : "Δεν είναι δυνατό να γίνει κανείς καλόςμε τη βία. Εκείνος που έγινε καλός με την καταπίεση, δε θα μείνει πάντοτε καλός! Αλλά μόλις απαλλαγεί από τον καταναγκασμό, θα επιστρέψει στις κακές του συνήθειες, Αντιθέτως, εκείνος που παιδαγωγείται με τέτοιον τρόπο, ώστε να γίνει καλός με την ελεύθερη απόφαση του αφού θα γίνει καλός, θα μείνει στο καλό αμετακίνητος". ( Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)

...>>  Ονειρεύομαι ένα σχολείο του οποίου οι δάσκαλοι δε θα είναι σκυθρωποί και δίχως όρεξη. Που ανοίγουν βιβλία και θα μελετούν. Δασκάλους που θα γνωρίζουν καλά τη λέξη "εξατομικευμένη προσέγγιση"  . Που θα αξιολογούν και θα αξιολογούνται.

..>>  Ονειρεύομαι ένα σχολείο το οποίο θα έχει ως βάση για την διαπαιδαγώγηση και την πραγματοποίηση της μορφώσεως, την αγάπη προς τον μαθητή, της οποίας η δύναμη θα έχει δυό διαστάσεις . Η μια θα οπλίζει το δάσκαλο με υπομονή και αισιοδοξία κι η άλλη θα ασκεί μεγάλη μορφωτική επίδραση στις ψυχές των παιδιών.

Ονειρεύομαι ένα σχολείο με βιβλία γεμάτα από τον πλούτο του πολιτισμού και της παραδόσεως μας. Με βιβλία στα οποία θα προβάλλονται πρόσωπα -πρότυπα, όπου τα παιδιά μας θα μαθαίνουν ότι ήρωας είναι αυτός που υπερβαίνει τον εαυτό του και προσφέρεται στην κοινότητα στην οποία ανήκει.

Ονειρεύομαι ένα σχολείο όπου οι μαθητές θα διαλέγονται με τις μεγάλες μορφές της πεζογραφίας και της ποιήσεως μας , θα ξεδιψάνε με το δημοτικό μας τραγούδι , τη λαϊκή μας σοφία και τους μύθους του Αισώπου...

Ονειρεύομαι ένα σχολείο που θα αρματώνει τους μαθητές του να αντιμετωπίσουν αύριο γενναία τη ζωή και τις δυσκολίες της, που δεν θα προβάλλει "γάτες που σβήνουν φωτιές"  και συνταγές μαγειρικής...

Ονειρεύομαι ένα σχολείο , που θα παραδίδει στην κοινωνία τους μαθητές γεμάτους αρετή, ήθος και γνώση της αλήθειας.

Ονειρεύομαι ένα σχολείο που θα διδάσκει τον πολιτισμό μας , την Ιστορία μας, την πίστη μας και την εν γένει πνευματική μας συγκρότηση, γιατί το χρωστάμε σ'αυτούς που πέρασαν , σ'αυτούς που θα ΄ρθουν...

Ονειρεύομαι ένα σχολείο που με τα βιβλία του θα προβάλλει τις αξίες της ζωής , τη δικαιοσύνη, την τιμιότητα, την εργατικότητα την αλληλεγγύη, τον αλληλοσεβασμό. Βιβλία με κείμενα που να φιλοσοφούν για τη ζωή, για το θάνατο, για τις δυσκολίες της ζωής και την υπέρβαση τους. Που να καλλιεργεί στα παιδιά μας την ελπίδα , τη μέγιστη πασών των αρετών.

..>> Ονειρεύομαι ένα σχολικό κτίριο ευάερο, ευήλιο, ζεστό φιλικό, οικολογικό, που θα αξιοποιεί και θα χρησιμοποιεί τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ένα ηλιακό σχολείο βιοκλιματικό..Με μεγάλη αυλή, με κήπο, με πολύχρωμα λουλούδια, με δέντρα , με γρασίδι και χώμα, για να κυλιούνται εκεί τα παιδιά..Ένα κτίριο μακριά από θορύβους , από καυσαέρια, από καμινάδες, από φυλακές..Που δε θα μοιάζει με γκαράζ αυτοκινήτων...

...>>  Ονειρεύομαι ένα σχολείο όπου η αίθουσα διδασκαλίας δε θα είναι μόνο "τόπος παράδοσης"αλλά τόπος ενεργούς διερεύνησης και συγγραφής". Ένα σχολείο που θα μετατρέπει τις πληροφορίες σε κριτική σκέψη , θα καταργεί την αποστήθιση, θα επηρεάζει το ήθος των μαθητών, θα δημιουργεί ενεργούς πολίτες.

...>> Ονειρεύομαι ένα σχολείο όπου θα δοκιμάζονται οι καινοτόμες ιδέες..Όπου θα εφαρμόζονται πολλά καινοτόμα προγράμματα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης , αγωγής υγείας , πολιτιστικών θεμάτων, θεατρικών δρώμενων, μουσικών παραστάσεων, εικαστικής έκφρασης , λογοτεχνικής και ποιητικής δημιουργίας.

Ονειρεύομαι ένα σχολείο που το μάθημα θα γίνεται και έξω από την τάξη, μέσα στο φυσικό περιβάλλον, για να νοιωθουν οι μαθητές του άνετα και ελεύθερα, χωρίς την ασφυκτική πίεση των τοίχων και του τσιμέντου.

..>> Ονειρεύομαι ένα σχολείο όπου οι μαθητές της τάξης του, μέσα από το διαδίκτυο, θα έρχονται σε επαφή με άλλους συμμαθητές τους σε σχολεία της Ελλάδας, της Ενωμένης Ευρώπης και του υπόλοιπου κόσμου, γνωρίζοντας το εκπαιδευτικό σύστημα των άλλων χωρών, συνήθειες, ήθη και έθιμα , και εξασκώντας τις δύο ξένες γλώσσες που θα μαθαίνουν στο σχολείο τους

..>> Ονειρεύομαι ένα σχολείο ανοικτό στην κοινωνία, ένα σύγχρονο σχολείο της γνώσης της ελευθερίας, των ίσων ευκαιριών των νέων τεχνολογιών, της αποδοχής του διαφορετικού, της εναλλακτικής πληροφόρησης της δημοκρατικής παιδείας, ένα σχολείο που θα υπηρετεί το ανθρώπινο πρόσωπο και όχι την απρόσωπη τεχνοκρατική παγκοσμιοποιημένη κοινωνία.

..>> Ονειρεύομαι  ένα σχολείο όπου ο δάσκαλος θα είναι ο συντονιστής και καθοδηγητής των μαθητών στην έρευνα της γνώσης. Εκείνο που θα έχει πραγματική αξία θα είναι η απόκτηση δεξιοτήτων και όχι άχρηστων πληροφοριών. Που δε θα αναγκάζει το μαθητή απομνημονεύει δεκάδες σελίδες διδακτικής ύλης, που θα τον βοηθά να ασκεί την μνήμη του, και να μαθαίνει γνώσεις χρήσιμες για την ζωή του. Ένα σχολείο που θα έχει σκοπό του  να μάθει το μαθητή πως να μαθαίνει" , ώστε ο ίδιος  να γίνει ερευνητής της γνώσης και της ζωής, γεγονός που θα του επιτρέψει να επιλέξει και το δικό του προσωπικό δρόμο.

..>>  Ονειρεύομαι ένα σχολείο που θα είναι ένας χώρος έκφρασης , καλλιέργειας δεξιοτήτων και αξιών, με κέντρο τον άνθρωπο και τις πραγματικές του ανάγκες.

Ονειρεύομαι ένα σχολείο που θα δίνει χαρά, πολλή χαρά στα παιδιά μας!

Ονειρεύομαι ένα σχολείο που θα γίνει για το κάθε παιδί αγάπη παντοτινή! "

ΑΡΧΙΜ. ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΥ ΜΑΥΡΟΛΕΟΝΤΟΣ 
ΔΑΣΚΑΛΟΥ  1/Θ  ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛ. ΠΥΛΩΝ ΚΑΡΠΑΘΟΥ



(Επιλογή αποσπασμάτων από το ανάτυπο του Συλλογικού τόμου του Συνδέσμου Επιστημόνων Πειραιώς 
"ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ   ΜΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΙ ΕΝΑ ΣΧΟΛΕΙΟ" 

Πληροφορίες  εδώ:   παπά Καλλίνικος

20 σχόλια:

{Marianna} είπε...

Αυτό το σχολείο δεν το είδα εγώ (παρ'ολο που- μην είμαι αχάρηστη- πέρασα από πολύ καλά σχολεία) και φοβάμαι πως δεν θα το δουν ούτε τα παιδιά μου, ούτε τα εγγόνια μου, ούτε τα δυσέγγονά μου κλπ κλπ κλπ........ :/

Καλή σου νύχτα!...

KaPaworld είπε...

Τι συγκινητικά λόγια! Το σχολείο των ονείρων μας μπορεί να αργήσουμε να το δούμε ή να μην το δούμε ποτέ, αλλά μπορούμε να δημιουργήσουμε την οικογένεια των ονείρων μας, γιατί και οι γονείς είμαστε- με έναν τρόπο- εκπαιδευτές!!!

Eva's blog είπε...

Ευτυχως που μας αφησαν να ανειρευομαστε ΑΚΟΜΗ!!!

Lampros Lampinos είπε...

Με αφορμή αυτό που έγραψες Καρπαθάκι μου..., είναι ωραίο να ξαναθέτουμε τις ελπίδες και τα όνειρα που κάναμε πρωταρχίζοντας την δουλειά μας στην εκπαίδευση. Ονειρα και ελπίδες που έχουμε ξεχάσει...

Konstantina Chryssanthopoulou είπε...

ΥΠΕΡΟΧΟ

χρυσάνθη είπε...

Εύχομαι και σένα να συνεχίσεις να ονειρεύεσαι με αυτόν τον τρόπο.Και ένα να γίνει από όλα αυτά είναι μεγάλος κέρδος για τις παιδικές ψυχές!!Και πιστεύω ότι με τον ίδιο τρόπο σκέφτεσαι και συ και ενεργείς!!!Καλό μήνα!!!

Φιλία είπε...

I HAVE A DREAM.....
Φοβάμαι πως ποτέ ο κόσμος δε θα είναι ιδανικά πλασμένος
But you, keep dreaming
Δεν ξέρεις ποτέ....
Καλή σου μέρα

mary's crafts είπε...

Aχ! Καρπαθακι μου!!!! Ετσι οπως περιγραφεις τα ονειρα σου κατι θυμηθηκα απο τα δικα μου σχολικα χρονια στο δημοτικο!!!!!!!
Τα πραγματα ομως αλλαξαν δυστυχως!!!!!
Τωρα ολα μοιαζουν με απιαστο ονειρο!!!!
Ευχομαι καποια στιγμη τα ονειρα σου να βγουν αληθηνα!!!!!!

ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ (Αντώνης Κρασάκης) είπε...

Θερμά συγχαρητήρια!!!
Από τις ωραιότερες και πιο ευαίσθητες αναρτήσεις που έχω διαβάσει!!!

Θα μείνω λίγο στο απόσπασμα: "Ονειρεύομαι ένα σχολείο όπου οι δάσκαλοι θα συμβουλεύουν με πολλή αγάπη, με πραότητα και επιείκεια κι όταν το παιδί είναι ήρεμο...
Ένα σχολείο όπου θα προηγείται ο έπαινος και θα ακολουθεί η συμβουλή.

Ονειρεύομαι ένα σχολείο όπου ο δάσκαλος θα είναι πράος, φιλάνθρωπος, υπομονετικός, δίκαιος και προπαντός πεπαιδευμένος."

Μακάρι να μπορέσουμε όλοι οι εκπαιδευτικοί να ευαισθητοποιηθούμε στο λειτούργημά μας! Να μην ξεχνάμε πως έχουμε να κάνουμε με παιδιά. Κυρίως σ' αυτούς τους δύσκολους καιρούς. Λυπάμαι που θα το πω, αλλά υπάρχουν πολλά παραδείγματα γύρω μας,με συναδέλφους που δεν νοιάζονται ιδιαίτερα γι' αυτό που κλήθηκαν να κάνουν. Το διαπιστώσαμε και μέσα στα σχολεία των παιδιών μας, σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης! Για τη δουλειά που γίνεται στα σχολεία έχουμε μεγάλο μερίδιο ευθύνης! Ας ελπίσουμε να πάνε όλα καλύτερα, αρκεί κι εμείς να θελήσουμε να βελτιωθούμε. Καταρχήν, μέσα στην οικογένειά μας...

Αντώνης Κρασάκης
(εκπαιδευτκός)

mary's crafts είπε...

Καρπαθακι μου, ελα απο το σπιτακι μου, σου εχω βραβειακι!!!!!

Μουσική προ-ΠΑΙΔΕΙΑ ''Η Ροδούλα και τα μουσικά της αστεράκια'' είπε...

Καρπαθάκι μου,πέρασε να πάρεις ένα βραβείο!
Πολύ όμορφη ανάρτηση

~ Fotini Theoharidi ~ είπε...

@ Marianna, η αλήθεια είναι ότι ούτε και εγώ δεν έχω δει τέτοιο σχολείο, σαν αυτό που οραματίστηκε ο π.Καλλίνικος στο βιβλίο "Ονειρεύομαι ένα σχολείο" ..
Όσο ζούμε όμως μπορούμε να ελπίζουμε για κάτι καλύτερο!

~ Fotini Theoharidi ~ είπε...

@ Mazi ...KaPa , πολύ καλά το έθεσες..Ας ξεκινήσουμε να αλλάξουμε πρώτα τον εαυτό μας, την οικογένεια μας , το περιβάλλον μας, για να φέρουμε την αλλαγή στην ζωή μας..και έτσι κάπως μπορούμε να ελπίζουμε και σε μια αλλαγή στο χώρο της εκπαίδευσης!

~ Fotini Theoharidi ~ είπε...

@ Eva's blog, ..την ψυχή μας και τα όνειρα μας..δεν μπορούν να τα ακουμπήσουν..
Καλή συνέχεια!

~ Fotini Theoharidi ~ είπε...

@ lampros lampinos,έτσι ακριβώς..Καλό είναι να θυμηθούμε όσα μπορεί να ξεχάσαμε στον διάβα της ζωής ..και να ξαναγίνουμε πιο ένθερμοι εκπαιδευτές ..και υποστηρικτές της ανθρώπινης ζωής !

~ Fotini Theoharidi ~ είπε...

@ Kostantina, αρκετά υπέροχο και ωφέλιμο για να το μοιραστείς με τους συνανθρώπους σου!
Να είσαι καλά!

~ Fotini Theoharidi ~ είπε...

@ Χρυσάνθη, είναι αλήθεια ότι το παραπάνω κείμενο με αντιπροσωπεύει πλήρως και πολύ θα ήθελα να εκπαιδεύονταν τα παιδιά όλου του κόσμου σε ένα τέτοιο περιβάλλον..
Πιστεύω ότι η αγάπη είναι κινητήρια δύναμη , και μπορεί να κάνει πολλά θαύματα..!
Ακόμη και εκεί που μπορεί να έχει χαθεί κάθε ελπίδα, η αγάπη για τον συνάνθρωπο μας και ειδικά για τα παιδιά , μπορεί να αλλάξει τα πάντα προς το καλύτερο!
Να είσαι καλά!

~ Fotini Theoharidi ~ είπε...

@ Φιλία..ναι ο κόσμος δεν είναι ιδανικά πλασμένος ..αλλά η αγάπη μπορεί να μεταμορφώσει εμάς και το περιβάλλον που ζούμε..!!
Από εκεί πιστεύω πρέπει να ξεκινήσουμε...!

~ Fotini Theoharidi ~ είπε...

@ mary's craft..Επειδή είμαι φύσει αισιόδοξη δεν χάνω την ελπίδα μου..
Μπορεί στην εποχή μας να μην βιώνουμε τέτοιες εκπαιδευτικές εμπειρίες..αλλά στο μέλλον όλα είναι πιθανά..!
..Και όλα ξεκινούν από εμάς..!
Να είσαι καλά!

~ Fotini Theoharidi ~ είπε...

@ ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ, καλώς ήρθες στο μπλογκοσπιτάκι μου και σε ευχαριστώ για το σχόλιο σου!
Όσο περιβαλλόμαστε από εκπαιδευτικούς σαν εσένα Αντώνη, μπορούμε να ελπίζουμε !!
Καλή συνέχεια!