Δύσκολη η ζωή για αριστερόχειρες

Τα περισσότερα προϊόντα είναι φτιαγμένα για την ανατομία του δεξιού χεριού

Δυσκολεύονται να χειριστούν ένα ψαλίδι ή το ποντίκι του υπολογιστή, να ράψουν ένα κουμπί, να πιάσουν το πιρούνι και το στιλό ή να ανοίξουν μια κονσέρβα με ανοιχτήρι. Δεν είναι όμως αδέξιοι, απλά ο κόσμος είναι κατασκευασμένος για δεξιόχειρες και όχι για αριστερόχειρες.

«Σε γενικές γραμμές δεν αντιμετωπίζω μεγάλες δυσκολίες στην καθημερινότητά μου, καθώς προσαρμόζομαι εύκολα. Εκεί όπου δυσκολεύομαι αρκετά είναι με τον χειρισμό του ψαλιδιού, καθώς αναγκάζομαι να το πιάνω με το δεξί μου χέρι. Στο σιδέρωμα, όπως και στο ποντίκι του υπολογιστή, έχω μάθει να χρησιμοποιώ αντί για το αριστερό, το δεξί», λέει στα «ΝΕΑ» η 25χρονη καθηγήτρια Γαλλικών Ολίβια Λασκαρίδη.

Σε μια κοινωνία όπου τα πάντα είναι κατασκευασμένα για δεξιόχειρες, κάποιοι άνθρωποι, για τους οποίους η φύση έχει αποφασίσει διαφορετικά, αντιμετωπίζουν αρκετά προβλήματα στην καθημερινότητά τους. Οι αριστερόχειρες, που αποτελούν το 10% του παγκόσμιου πληθυσμού, εκτός από την «κατάρα» να χρησιμοποιούν το ζερβό τους χέρι, παλαιότερα είχαν να αντιμετωπίσουν και τις προκαταλήψεις. Έτσι, αρκετοί είναι οι γηραιότεροι που έχουν να εξιστορήσουν γεγονότα από την παιδική τους ηλικία, όταν γονείς αλλά και δάσκαλοι έδεναν πισθάγκωνα το αριστερό τους χέρι, ώστε το παιδί να μη βγει... με αριστερά φρονήματα.

Η κ. Λασκαρίδη θυμάται χαρακτηριστικά τις πρώτες ημέρες στο σχολείο όπου, σε αντίθεση με τα υπόλοιπα παιδιά, για λίγο καιρό επέμενε να κάνει τον σταυρό της με το αριστερό της χέρι. Όπως λέει, οι γονείς τηςη μητέρα της χρησιμοποιεί το αριστερό χέρι στις οικιακές δουλειές, αλλά γράφει με το δεξί- αλλά και οι δάσκαλοι σε όλες τις βαθμίδες της Εκπαίδευσης δεν την ενόχλησαν ποτέ, σε αντίθεση με το παιδί ενός γείτονα, που οι γονείς του το έστειλαν ακόμα και σε ψυχολόγο για να καταφέρει τελικά να γράφει και με τα δύο χέρια.

Εξειδικευμένα προϊόντα

Στην αγορά κυκλοφορούν αρκετά προϊόντα- όχι όμως στις ποσότητες που θα έπρεπε- τα οποία κάνουν τη ζωή τους πιο εύκολη. Έτσι, μπορούν έπειτα από έρευνα αγοράς να προμηθευτούν ξύστρες, ανοιχτήρια, τετράδια σπιράλ, ακόμα και πορτοφόλια. Δεν είναι λίγες οι φορές μάλιστα που μικροατυχήματα συνοδεύουν τη χρήση «δεξιών» προϊόντων από έναν αριστερόχειρα, ενώ είναι α ναγκασμένοι να καταπονούν και το σώμα τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα ατομικά καθίσματα στα πανεπιστήμια, τα οποία είναι κατασκευασμένα μόνο για δεξιόχειρες- ο αριστερόχειρας πρέπει να στρίψει το σώμα του για να γράψει, ενώ αν δίπλα του κάθεται κάποιος δεξιόχειρας η σύγκρουση των χεριών είναι αναπόφευκτη.

Δύσκολο και επικίνδυνο

«Όλες οι λειτουργίες και ο εξοπλισμός είναι σχεδιασμένα για δεξιόχειρες και αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα. Για παράδειγμα, ένας αριστερόχειρας αδυνατεί να βιδώσει μια βίδα, ενώ ακόμη και στο άνοιγμα του ψυγείου πρέπει να πραγματοποιήσει ολόκληρη στροφή. Βέβαια εκεί όπου υπάρχει μεγαλύτερο πρόβλημα είναι με το αυτοκίνητο, αφού ένας αριστερόχειρας αναγκάζεται να αλλάζει τις ταχύτητες αλλά και να χρησιμοποιεί τα πεντάλ με τα αριστερά άκρα του», δηλώνει στα «ΝΕΑ» ο καθηγητής Εργονομίας στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, κ. Λάμπρος Λάιος. Σύμφωνα με τον καθηγητή, η χρήση εργαλείων που απευθύνονται σε δεξιόχειρες εκτός από το ότι προκαλεί κόπωση αυξάνει και τον κίνδυνο ατυχημάτων.

 Ταχύτερη σκέψη

 Η ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ομάδα με επικεφαλής τον Νικ Τσέρμπουιν από το Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας υποστήριξε το 2006 ότι στους αριστερόχειρες οι συνδέσεις ανάμεσα στο αριστερό και το δεξί ημισφαίριο του εγκεφάλου είναι ταχύτερες. Το βασικό τους συμπέρασμα λοιπόν ήταν ότι οι αριστερόχειρες είναι πιο «γρήγοροι» στη σκέψη, όταν δέχονται πολλαπλά ερεθίσματα από το περιβάλλον.

200 χρόνια ερευνών χωρίς αποτέλεσμα

 ΕΧΟΥΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΧΘΕΙ διάφορες θεωρίες για τον τρόπο καθορισμού του πρωτεύοντος χεριού. Για κάποιους επιστήμονες υπεύθυνες είναι οι ορμόνες στη μήτρα, για άλλους τα γονίδια, ενώ για μια κατηγορία το μυστικό βρίσκεται στο μεσολόβιο, το τμήμα που συνδέει τα δύο ημισφαίρια του εγκεφάλου. Τα τελευταία 200 χρόνια οι επιστήμονες, παρά τις μελέτες που έχουν γίνει, δεν μπορούν να αιτιολογήσουν πειστικά γιατί το ένα από τα δύο χέρια υπερισχύει. Ωστόσο ο Στίβεν Κρίστμαν, ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο του Τολέδο στο Οχάιο, επισημαίνει ότι το λάθος είναι μεθοδολογικό: «Εξετάζουμε το ζήτημα με λάθος τρόπο. Δεν έχει σημασία ποιο χέρι κυριαρχεί, αλλά το αν χρησιμοποιούμε αποκλειστικά το ένα μας χέρι ή κάνουμε έστω και λίγες δουλειές και με αυτό που θεωρούμε πιο αδύναμο».

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Θόδωρος Νικολάου Καρολίνα Παπακώστα

ΠΗΓΗ