Σπουργίτι

ΤΟ ΣΠΟΥΡΓΙΤΙ
(Θ. Χορτιάτη)

Μες το κρύο ένα σπουργίτι
τριγυρνά έξω απ'το σπίτι
τουπ, τουπ, τουπ πηδά στο χιόνι
ποδαράκια αποτυπώνει
λες και γράφει , όπως χορεύει,
 γράμματα τρελά μπερδεύει,
κι έτσι για να διασκεδάσω,
προσπαθώ να τα διαβάσω:
-"Καλέ φίλε , τσίρι , τσίρι
κάνε μου ένα χατήρι
φίλεψε με, τσίρι, τσίρι
μια σταλίτσα ψωμοτύρι"
Τώρα πια μαζί μου παίζει
και του κάνω το τραπέζι.

Τις προάλλες τα παιδιά έμαθαν στην "παρεούλα" ότι αυτήν την εποχή που αρχίζει να κάνει κρύο, κάποια πουλιά φεύγουν σε πιο ζεστές χώρες, για να βρουν εκεί τροφή, τα αποδημητικά πουλιά, και κάποια μένουν εδώ , όπως τα σπουργίτια ..Τα σπουργίτια έρχονται συχνά και χτυπούν το παράθυρο μας ζητώντας τροφή γιατί με το κρύο δυσκολεύονται να βρουν να φάνε ..Έτσι καλό είναι εμείς , να τους ρίχνουμε ψίχουλα από το ψωμί που μας περισσεύει , και λίγο νερό για να ξεδιψάσουν..

Στην συνέχεια , τα παιδιά έφτιαξαν σπουργιτάκια με αυτοσκληρυνόμενο πηλό, σχηματίζοντας με τα χεράκια τους δυο μπαλίτσες, που μορφοποίησα στην συνέχεια για να φτιάξω το ράμφος και το σώμα τους.
Με μια οδοντογλυφίδα ,που τα παιδιά διαπέρασαν από πάνω προς τα κάτω,  κεφάλι και σώμα έγιναν ένα .
Την επόμενη μέρα , κι αφού είχε στεγνώσει ο πηλός , τα παιδιά έβαψαν με πινέλο και νερομπογιά τα πουλάκια τους, χρησιμοποιώντας το καφέ και γκρι χρώμα.
Στο μεταξύ είχα φτιάξει με μπλε κυματιστό χαρτόνι (οντουλέ)  πλαίσια σε τετράγωνο ή ορθογώνιο σχήμα και με διαφανές σελοφάν  έφτιαξα το τζάμια για τα παράθυρα..
Στην συνέχεια το κάθε σπουργίτι κολλήθηκε σε μια πλευρά του παράθυρου ..και μερικές φακές για τροφή ...

Τα παιδιά φεύγοντας για το σπίτι , παρατηρούσαν το σπουργιτάκι , που είχαν φτιάξει μόνα τους και με καμάρι το έδειχναν στους γονείς τους!