" Μπόμπιρες εν δράσει.."

Τις προάλλες δέχτηκα ένα βραβείο από το μπλογκ α-μπεμπα-μπλομ  και την Εύα και την ευχαριστώ πολύ -πολύ! Ο λαμβάνων το βραβείο αυτό θα πρέπει να πει 7 αλήθειες για τον εαυτό του.. Και να οι 7 δικές μου αλήθειες: 1. Μου αρέσουν οι αισιόδοξοι άνθρωποι 2. Αγαπάω πολύ τα παιδιά 3. Είμαι υπέρ της εθελοντικής προσφοράς 4. Μου αρέσουν οι άνθρωποι που έχουν χιούμορ και με κάνουν να γελάω. 5. Δεν αντέχω την υποκρισία 6. Απεχθάνομαι την greeklish 7. Λατρεύω τις χειροτεχνίες Στη συνέχεια θα πρέπει να δώσω αυτό το βραβείο  σε 7 μπλογκόφιλους Έτσι το Βραβείο πηγαίνει : 1. Στην Μαίρη και το " mary's craft "  από την γείτονα Ρόδο 2. Στην Ρένα και τις ! ΧΕΙΡΟΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ !  3. Στις "Αγγελοκατασκευές" και την Ελένη 4.Στην Ροδούλα και την " Αννούλα στην Κατασκήνωση " 5. Στην Ρένα Χριστοδούλου και στο Δια Χειρός 6. Στην Χρυσάνθη και στο  ΧρυσάνθηςΧειροποιήματα 7. Στην συντοπίτισσα Φωτεινή και στο   "Σκέψεις -Ερωτήματα-Συναισθήματα" ...

Βάζει ο Ντούτσε τη στολή του Και τη σκούφια την καλή του μ' όλα τα φτερά , μ' όλα τα φτερά . και μια νύχτα με φεγγάρι την Ελλάδα πάει να πάρει βρε τον φουκαρά , βρε τον φουκαρά . Ωχ !! τον τσολιά μας τον λεβέντη βρίσκει στα βουνά και ταράζει τον αφέντη το μακαρονά . Αχ , Τσιάνο , θα τρελαθώ, Τσιάνο με την Ελλάδα ποιος μου είπε να τα βάνω . Ξεκινάει την άλλη μέρα μα και πάλι ακούει Αέρα από τον τσολιά , από τον τσολιά . Δρόμο παίρνει και δρομάκι και πηδάει το ποταμάκι ξέρει τη δουλειά , ξέρει τη δουλειά . Ωχ !! τον τσολιά μας τον λεβέντη βρίσκει στα βουνά και ταράζει τον αφέντη το μακαρονά . Αχ , Τσιάνο , θα τρελαθώ, Τσιάνο με την Ελλάδα ποιος μου είπε να τα βάνω . Τι πάθαν οι καημένοι μεγάλη συμφορά κι η Ρώμη περιμένει και κείνη τη σειρά

Λαϊκό παραμύθι Η μέλισσα, ο σκατζόχοιρος, η αράχνη και η χελώνα Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια μάνα που είχε τέσσερα παιδιά. Τα μεγάλωνε με πολύ αγάπη και τρυφερότητα. Όταν ήλθε ο καιρός τους τα καλοπάντρεψε. Πέρασαν όμως τα χρόνια και η μάνα που είχε μείνει μόνη της αρρώστησε και έστειλε να φωνάξουν τα παιδιά της να τα αποχαιρετήσει και να τους δώσει την ευχή της, μήπως και δεν προλάβει και φύγει έτσι από την ζωή. Όμως όλα της τα παιδιά προφασίστηκαν πως είχαν δουλειά και πως θα πήγαιναν αργότερα να δουν την μητέρα τους. Έτσι η μάνα μόνη της κι αβοήθητη, δίχως να προλάβει να δώσει στα παιδιά της την ευχή της. Το πρώτο της παιδί, που την ώρα που πέθαινε η μάνα του είχε πάει να τρυγήσει, έγινε μέλισσα και μια ζωή τρυγάει και τον κόπο της τον τρώμε με βούτυρο πάνω στο ψωμί μας. Το άλλο που εκείνη την ώρα κάρφωνε κάτι καρφιά, όλα τα καρφιά φύτρωσαν στην πλάτη του και από τότε έγινε σκατζόχοιρος. Η κόρη της που εκείνη την στιγμή ύφαινε στον αργαλειό της  έγινε η αράχνη....

  Tις προάλλες σε μια προσπάθεια εκκαθάρισης κάποιων παλιών  αναρτήσεων, που δεν ταίριαζαν πια με τον νέο τίτλο του μπλογκ μου , από κεκτημένη ταχύτητα αφαίρεσα την παρούσα , που αφορά την παρουσίαση ενός βιβλίου μιας καλής διαδικτυακής φίλης της Ροδούλας Σερδάρη , που είναι μουσικοπαιδαγωγός και πολύ καλό παιδί!  Παρακάτω δείτε κάποια βιογραφικά στοιχεία της αγαπητής Ροδούλας και ένα από τα βιβλία της "Η Αννούλα στην Κατασκήνωση" , που έτυχε μεγάλης ανταπόκρισης και αγάπης από τα παιδιά!!  Ροδούλα Σερδάρη  Για μένα ζωή ίσον μουσική και εκπαίδευση. Έχω σπουδάσει κλασσική κιθάρα και ανώτερα θεωρητικά στο κεντρικό εθνικό ωδείο Αθηνών, και από το 1995 δουλεύω σαν μουσικός σε δημοτικά σχολεία, αλλά και ιδιωτικά νηπιαγωγεία. Δεν θα μπορούσα να φανταστώ τη ζωή μου, χωρίς μουσική. Η αγάπη μου για τη μουσική και τα παιδιά, με ώθησε στο να γράψω ένα μουσικοπαιδαγωγικό βιβλίο για παιδιά, συνοδευμένο από το βιβλίο δασκάλου "Μαθαίνω μουσική παίζοντας τραγουδώντα...

Στο πρώτο μου σχολειό! "... Όσα πραγματικά πρέπει να ξέρω για το πώς να ζω, τι να κάνω και πώς να είμαι, τα έμαθα στο Νηπιαγωγείο. Η σοφία δε βρισκόταν στην κορυφή του σχολικού βουνού, αλλά εκεί, στα βουναλάκια από άμμο, στο νηπιαγωγείο. Αυτά είναι τα πράγματα που έμαθα: *Να μοιράζεσαι τα πάντα. *Να παίζεις τίμια. *Να μη χτυπάς τους άλλους. *Να βάζεις τα πράγματα πάλι εκεί που τα βρήκες. *Να καθαρίζεις τις τσαπατσουλιές σου. *Να μην παίρνεις τα πράγματα που δεν είναι δικά σου. *Να λες συγγνώμη, όταν πληγώνεις κάποιον. *Να πλένεις τα χέρια σου πριν από το φαγητό. *Να κοκκινίζεις. *Ζεστά κουλουράκια και κρύο γάλα κάνουν καλό. *Να ζεις μια ισορροπημένη ζωή, να μαθαίνεις λίγο, να σκέπτεσαι λίγο, να σχεδιάζεις, να ζωγραφίζεις, να τραγουδάς, να χορεύεις, να παίζεις και να εργάζεσαι κάθε μέρα από λίγο. *Να παίρνεις έναν υπνάκο το απόγευμα. *Όταν βγαίνεις έξω στον κόσμο, να προσέχεις την κίνηση, να κρατιέσαι από το χέρι και ...

Τσιριτρό Σέ μια ρώγα από σταφύλι έπεσαν οχτώ σπουργίτες και τρωγόπιναν οι φίλοι. Τσίρι - τίρι, τσιριτρό, τσιριτρί, τσιριτρό! Έχτυπούσανε τις μύτες και κουνούσαν τις ουρές κι είχαν γέλια και  χαρές. Τσίρι -τίρι, τσιριτρό, τσιριτρί, τσιριτρό! Πώ πω πώ πω σε μια ρώγα φαγοπότι και φωνή! την αφήκαν αδειανή. Τσίρι -τίρι, τσιριτρό, τσιριτρί, τσιριτρό! Και μέθυσαν κι ολημέρα πάνε δώθε, πάνε πέρα, τραγουδώντας στον αέρα: Τσίρι -τίρι, τσιριτρό, τσιριτρί, τσιριτρό! Ζαχαρίας Παπαντωνίου

Χτες έφτιαξα αυτές τις κούκλες , την Πιπίτσα και τον Πιπίνο , με τσόχα και πρόσθεσα  κουμπάκια και κουμπότρυπες για να μάθουν τα παιδάκια της τάξης μου βασικές δεξιότητες όπως το κούμπωμα και το ξεκούμπωμα..Πως σας φαίνονται αλήθεια;;

-Από που είσαι ποταμάκι; -Απο ΄κείνο το βουνό! -Πως τον λέγαν τον παππού σου; -Σύννεφο στον ουρανό! -Ποια είναι η μάνα σου; -Η μπόρα! -Πως κατέβηκες στη Χώρα; -Τα χωράφια να ποτίσω και τους μύλους να γυρίσω.. -Στάσου να σε ιδούμε λίγο ποταμάκι μου καλό.. -Βιάζομαι πολύ να φύγω, να ανταμώσω το γυαλό! Στίχοι:  Ζαχαρίας Παπαντωνίου

Τα πρωτοβρόχια έφτασαν και μικροί μεγάλοι μπαίνουμε σιγά σιγά στο κλίμα!! Φοράμε τα αδιάβροχα μας, τις μποτούλες μας , και παίρνουμε μαζί μας το κατάλληλο εξοπλισμό για να προστατευτούμε από την βροχή.. Τα παιδιά στην "παρεούλα" κοιτάζοντας  έξω από το παράθυρο της τάξης μας.. είδαν τα σύννεφα να γίνονται γκρίζα ...και ήταν η στιγμή που έμαθαν ..ότι όταν τα σύννεφα είναι γκρι θα βρέξει..Ενώ όταν είναι γαλάζια βγαίνει ο ήλιος στον ουρανό..! Με την ευκαιρεία αυτή, σήμερα φτιάξαμε ένα όμορφο κολάζ με το σύννεφο και την βροχούλα.. Το συννεφάκι ήταν από πλαστική σακούλα , που είχα κόψει νωρίτερα , και η βροχούλα από αλουμινόχαρτο, που τα παιδάκια έφτιαξαν , σχηματίζοντας με τα χεράκια τους μικρά μπαστουνάκια.. Τα καμάρωσα πραγματικά τα παιδάκια με αυτή τη χειροτεχνία βλέποντας τα να κάνουν αυτούς τους λεπτούς χειρισμούς με τις μικρές τους παλάμες..! Ιδού οι  αυριανοί μας  καλλιτέχνες , φίλοι μου!!

 Ξεκίνησα  την Παρασκευή και τελείωσα σήμερα τα φύλλα αυτά που τώρα διακοσμούν τα τζάμια της τάξης μας.. Χρησιμοποίησα χαρτί για φαναράκια σε κίτρινο, πράσινο και πορτοκαλί , ώστε όταν τα διαπερνά ο ήλιος να εκπέμπουν όμορφους και φθινοπωρινούς χρωματισμούς!

Ίσως να έχετε παραξενευτεί βλέποντας το παιδί σας να μιλάει και να παίζει μόνο του. Κάνει διάλογο σαν να έχει απέναντί του κάποιο φίλο του. Μην ανησυχείτε…Τα περισσότερα παιδιά σε μικρή ηλικία αποκτούν φανταστικούς φίλους με τους οποίους δένονται και συναισθηματικά. Περίπου το 65% των παιδιών, ηλικίας 3-5 ετών, έχουν ένα φανταστικό «κολλητό. Η συνήθεια αυτή είναι συχνή και στα παιδιά ηλικίας 6-7 ετών. Σύμφωνα με νεότερες έρευνες, πάντως, υπάρχουν μικρές διαφορές ανάλογα με την ηλικία των παιδιών. Έτσι, σε μικρότερες ηλικίες, οι φανταστικοί φίλοι των παιδιών είναι κυρίως αγαπημένα αντικείμενα όπως ένα παιχνίδι ή ένα αρκουδάκι. Δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας, λοιπόν, αν το παιδί σας κάνει έναν ενδιαφέροντα διάλογο με την κούκλα του ή βάζει άλλο ένα πιάτο στο τραπέζι για να φάει η…φανταστική του φίλη. Θα πρέπει να είστε ψύχραιμοι και να μην το αμφισβητήσετε. Ωστόσο προσπαθήστε να μην ξεφύγουν και τα πράγματα από τα όρια. Για αυτό καλό θα ήταν να μην αφήσετε το παιδί...

Σε οποιαδήποτε δεκαετία των τελευταίων εκατό χρόνων κι αν μεγαλώσατε, αποκλείεται να μην έχετε «συναντηθεί» με τους πλαστικούς/λούτρινους/χνουδωτούς ήρωες που ακολουθούν. Το Time.com ανέλαβε το "τιτάνιο" εργο να συγκεντρώσει τα  100 σπουδαιότερα παιχνίδια όλων των εποχών  κι εμείς επιλέγουμε τα αγαπημένα μας. Μπορεί πολλά από τα παιχνίδια που ακολουθούν να δημιουργήθηκαν πολύ πριν γεννηθούμε, αλλά συνέχισαν να πρωταγωνιστούν στην παιδική μας καθημερινότητα για γενιές και γενιές. Είστε έτοιμοι για μία βόλτα με την –παιδική- μηχανή του χρόνου; Yo-yo  Από τα παλιότερα παιδικά «gadgets» του κόσμου, το yo-yo ξεκίνησε να παριστάνει το ασανσέρ από τον 5ο αιώνα π.Χ. Ωστόσο, έπρεπε να περιμένει ως τα '20s για να πάρει την σημερινή του μορφή και να βρεθεί σε κάθε σπίτι που φιλοξενεί μπόμπιρες. Το πρώτο εργοστάσιο yo-yo ιδρύθηκε στις ΗΠΑ το ’28 και ξεκίνησε με πωλήσεις 300.000 κομματιών ημερησίως – και συνεχίζει. Viewmaster  Ποιος δεν έχει «κρυφοκοιτάξει...

Οι άνθρωποι χρειάζονται τη γλώσσα για να καταλάβουν τους αριθμούς, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, η οποία διαπίστωσε ότι οι αριθμοί πάνω από το τρία δεν έχουν κανένα νόημα για τους ανθρώπους που δεν μπορούν να μιλήσουν μια γλώσσα.  Η ανακάλυψη, κάτι που οι επιστήμονες υποπτεύονταν εδώ και καιρό, αλλά πλέον έχουν ισχυρά αποπδεικτικά στοιχεία, μπορεί να ρίξει φως στον τρόπο που τα μικρά παιδιά αποκτούν την αίσθηση των αριθμών. Οι ερευνητές από τα Τμήματα Ψυχολογίας των πανεπιστημίων Σικάγο και Χάρβαρντ, με επικεφαλής την καθηγήτρια ψυχολογίας  Σούζαν Γκόλντιν- Μίντοου  και την ψυχολόγο  Ελίζαμπετ Σπέπεν , που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στα «Πρακτικά» της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), σύμφωνα με το New Scientist και τη βρετανική «Ντέιλι Μέιλ», έκαναν πειράματα με κουφούς ανθρώπους από τη Νικαράγουα, οι οποίοι είχαν εφεύρει μια δική τους νοηματική γλώσσα με χειρονομίες για να επικοινωνούν, η οποία δεν διαθέτει σύμβολα για ...

Σήμερα στην παρεούλα, συζητήσαμε για άλλη μια φορά για το Φθινόπωρο. Στην συνέχεια τους έκανα αναφορά για το ρόδι , που το τρώμε αυτή την εποχή.. Τους απείγγειλα και το παραδοσιακό ποιήμα "Ανέβα μήλο , κατέβα ρόδι" , που το συνδυάσαμε με κινήσεις των χεριών και παλαμάκια.. Το ποιήμα αυτό έχει ως εξής: Ανέβα μήλο, κατέβα ρόδι να σε ρωτήσω , τι κάνει η κόρη. Πλέκει γαϊτάνι, για ποιον το κάνει; -Του Μπαρμπαγιάννη! Στη συνέχεια , όλα τα παιδάκια έκατσαν στις καρεκλίτσες τους , και τους έδωσα να παίξουν με πλαστελίνη .. Ένα ένα παιδάκι ερχόταν για να φτιάξει την χειροτεχνία της ημέρας "το ρόδι". Από την προηγούμενη μέρα είχα κόψει για κάθε παιδί, ένα ρόδι σε πορτοκαλί χρώμα κανσόν, ένα λαχανί χαρτονάκι , και έγραψα και έκοψα μια λεζάντα με το παραδοσιακό αυτό ποιήμα που σας είπα πριν. Και ερχόμαστε στην πράξη: Τα παιδάκια κόλλησαν κόκκινα μπαλάκια από γκοφρέ χαρτί πάνω στο έτοιμο κομμένο ρόδι..Στην συνέχεια το ρόδι κολλήθηκε πάνω στο λαχανί...

Ένα πραγματικά υπέροχο νανούρισμα , σε πρώτη εκτέλεση της Ελεονώρας Ζουγανέλη.. Στίχοι, μουσική ..που σε ταξιδεύουν..!  Και τόση αγάπη ...για το θαύμα της ζωής ..το παιδί!!