Βιβλιοπαρουσίαση : " 115 παιδικά τιτιβίσματα "




Συγγραφέας  του  βιβλίου  με  τα  παιδικά  ποιήματα   " 115  παιδικά  τιτιβίσματα "  είναι  η   Ρούλα Σμαραγδάκη που  στα  Κρητικά  Ραδιόφωνα  φέρει  το  ψευδώνυμο  " Μακεδόνισσα"

Όπως γράφει και στο Βιογραφικό της σημείωμα..

Η Ρούλα Σμαραγδάκη δεν είναι νηπιαγωγός ούτε διανοούμενη με μεγάλους τίτλους σπουδών.
Είναι μια ασπούδαχτη στοργική μητέρα  με πηγαίο αστείρευτο στιχουργικό ταλέντο και με απέραντη  αγάπη στα μικρά παιδιά.
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1944 και διαμένει μόνιμα μαζί με την οικογένειά της στη Νέα Αλικαρνασσό του Ηρακλείου Κρήτης.
Αξιοποιήθηκαν από νηπιαγωγεία και δημοτικά σχολεία πολλά ποιήματα από την μεγάλη και πλούσια στιχουργική και ποιητική της συλλογή.

Το  Ιστολόγιο  της  ποιήτριας    είναι  το   Σμαραγδένια  Ρούλα   .

Ένα  από  τα  115  ποιήματα  των  παιδικών   τιτιβισμάτων  (που  αλίευσα  από  το  Ιστολόγιο    του Δάσκαλου  Αντώνη  Κρασάκη  ΠΑΙΔΙΚΑ  ΧΑΜΟΓΕΛΑ  )  είναι  το  παρακάτω :


 Το  παράπονο



Αυτή η φωνή που θ' ακουστεί
μόλις εδώ, μπροστά σας,

θα είναι ένα παράπονο

που έχουν τα παιδιά σας.



Φτιάξτε μας όμορφα σχολειά

με πράσινο στους κήπους,

να' χουν μεγάλες τις αυλές

και ζωγραφιές στους τοίχους.



Να 'χουν μεγάλες αίθουσες

με ζέστη το χειμώνα,

το καλοκαίρι τη δροσιά

όμως και κάτι ακόμα.



Να 'χουν για τον αθλητισμό

από 'να γυμναστήριο

και να μην γίνεται σχολειό

χωρίς κολυμβητήριο.



Για μουσική και ποίηση

μαθήματα να γίνουν,

μα όλα αυτά που θέλουμε

στα όνειρα θα μείνουν.

Οι κύριοι σχηματούληδες

Κύριοι  Τριγωνούληδες
Οι   κύριοι  κύκλοι 
Οι  κύριοι  τετραγωνούληδες  





Η  δραστηριότητα   με   τα  σχήματα   , ξεκίνησε
με   την  αναγνώριση  των   σχημάτων  (κύκλος - τετράγωνο - τρίγωνο - ορθογώνιο  και  οβάλ )
με  παιχνίδια  αντιστοίχισης   και  σύνθεση  απλής εικόνας   με  σχήματα  και  ολοκληρώθηκε  με  τον  κύριο  Τριγωνούλη , τον κύριο  Κύκλο  και  τον κύριο  Τετραγωνούλη ..(Οι  δραστηριότητες  με  τα  παιχνίδια  αντιστοίχισης  και  σύνθεσης  εικόνας  συνεχίζονται  και  κατά  την  διάρκεια  της  χρονιάς  και  με   διαφορετικές  εκδοχές)
Τα  υλικά  που  χρησιμοποιήθηκαν  για την κατασκευή  ήταν διαφορετικά  κάθε  φορά  και  με  αυτό  το  τρόπο  έμαθαν   ονομασίες  υλικών όπως  κορδέλλες  (που χρησιμοποιήθηκαν  για τα πόδια  του Τετραγωνούλη ) , σύρμα  (για  τα  χέρια  και  τα  μαλλιά   του τετραγωνούλη ), σπάγγος  για   τα  πόδια  του  Τριγωνούλη,   αυτοκόλλητο
 ( για  τα  μάτια  όλων  των  κυρίων   κυρίων  σχηματούληδων !)



Οι αγαπημένες λιχουδιές των παιδικών μας χρόνων

Καραμέλες γάλακτος
Οι δυνατές αναμνήσεις μερικές φορές –αν όχι τις περισσότερες- κρύβονται στις πιο απλές καθημερινές στιγμές του παρελθόντος μας.
Όπως στα σακουλάκια με τα δρακουλίνια που τρώγαμε μετά το σχολείο ή τις δεκάδες Κουκουρούκου που ξεκοκαλίζαμε για να συμπληρώσουμε ένα άλμπουμ με αυτοκόλλητα.
Τέτοιες «πεζές», αλλά καθ’ όλα γευστικές αναμνήσεις «κυνηγάμε» στην παρακάτω λίστα, η οποία περιέχει γαριδάκια, σοκολάτες, καραμέλες, τσίχλες και σνακ που απολαμβάναμε στα παιδικά μας χρόνια...

Το  αλίευσα  από   Το  Χαμομηλάκι


περισσότερα στην πηγή: in2life



 
Οι αγαπημένες λιχουδιές των παιδικών μας χρόνων Σχολιάστε 3 1062 9 G+1 1 Φωτό: piperi.gr ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ 90s: Εικόνες, στίχοι, μουσικές και μόδες που σημάδεψαν τη δεκαετία Ελληνικές σειρές: 20 κωμωδίες με τις οποίες γελάσαμε στα ‘90s Τα αγαπημένα παιχνίδια της σχολικής αυλής Όταν ήμασταν παιδιά…: 13 πράγματα που πιστεύαμε μικροί Παλιά comics: 15 περιοδικά που διαβάζαμε στα παιδικά μας χρόνια Τα jingles που αγαπήσαμε: 3 συνθέτες μιλούν στο in2life Δημοσίευση | 4 Νοεμβρίου 2013 του Γιώργου Κόκουβα Οι δυνατές αναμνήσεις δεν σχετίζονται πάντα με μεγάλες στιγμές που μας αλλάζουν τη ζωή. Μερικές φορές –αν όχι τις περισσότερες- κρύβονται στις πιο απλές καθημερινές στιγμές του παρελθόντος μας. Όπως στα σακουλάκια με τα δρακουλίνια που τρώγαμε μετά το σχολείο ή τις δεκάδες Κουκουρούκου που ξεκοκαλίζαμε για να συμπληρώσουμε ένα άλμπουμ με αυτοκόλλητα. Τέτοιες «πεζές», αλλά καθ’ όλα γευστικές αναμνήσεις «κυνηγάμε» στην παρακάτω λίστα, η οποία περιέχει γαριδάκια, σοκολάτες, καραμέλες, τσίχλες και σνακ που απολαμβάναμε στα παιδικά μας χρόνια – τότε που δεν ξέραμε τι θα πει θερμίδα ή χοληστερόλη. Ορισμένα από αυτά, (θα εκπλαγείτε αλλά) υπάρχουν ακόμα στα ράφια των supermarket και των παντοπωλείων. Άλλα πάλι, έχουν αποσυρθεί εδώ και χρόνια. Οι ουρανίσκοι μας όμως δεν τα έχουν ξεχάσει. Εσείς, ποια σνακ της παιδικής σας ηλικίας θυμάστε πιο έντονα; *Τα γαριδάκια Η απόλαυση κρυβόταν σε σακουλάκια, τα οποία δεν περιείχαν μόνο τα αγαπημένα μας σνακ σε κάθε πιθανό σχήμα και γεύση, αλλά και δωράκια, όπως τάπες, μικρές φιγούρες ή και τατουάζ. Κλασικότερα όλων είναι τα Έξτρα Τυρογαριδάκια, τα Λόττο και τα Fofiko, ενώ ακολούθησαν στα ‘80s τα αγαπημένα Δρακουλίνια, που επέβαλαν την ιεροτελεστία της αναπαράστασης ενός δράκουλα με το δρακουλίνι αντί οδοντοστοιχίας, τα τυρένια Πακοτίνια (που πάντα μα πάντα κολλούσαν επί ώρες ανάμεσα στα δόντια, τα σούπερ εναλλακτικά Πιτσίνια με την δυνατή γεύση, τα Φουντούνια και η Πίτσα Μεξικάνα. Τα περισσότερα από αυτά, κι όμως, υπάρχουν ακόμα. *Οι σοκολάτες και τα παγωτά Εδώ, τα πράγματα σοβαρεύουν, καθώς μετρώντας τις σοκολάτες και τα γλυκίσματα που φάγαμε στην παιδική μας ηλικία, απορούμε που σήμερα δεν ζυγίζουμε τριψήφιο αριθμό κιλών. Κλασικότερο γλύκισμα ήταν η σοκοφρέτα της ΙΟΝ αλλά και το χρυσό Ντέρμπι με τους ξηρούς καρπούς, δύο από τα φθηνότερα σοκο-σνακ – στα ‘90s στοίχιζαν περί τις 30 δραχμές. Το Choco-Bloom ήταν επίσης αγαπημένο σοκολατένιο σνακ για αρκετές «φουρνιές» παιδιών – ακολούθησε η κόκκινη Serenata, η ελαφριά Kiss και η Lila Pause, με τον απολαυστικό συνδυασμό σοκολάτας και γέμισης φράουλας. Φυσικά, η Κουκουρούκου έδινε και έπαιρνε, φιλοξενώντας πάντα αυτοκόλλητα στο πίσω μέρος του ασημόχαρτού της, ενώ στον τομέα των μίνι γκοφρετών ξεχώρισαν και τα Πόκετ Πάι και Αμαρέτι. Άξιο μνείας είναι και το εθιστικό κρουασάν Chipicao, που βρισκόταν στις σχολικές τσάντες κάθε μαθητή που σεβόταν τον ουρανίσκο του, καθώς και το αβγό Kinder με το δωράκι έκπληξη στο εσωτερικό του.

Διαβάστε περισσότερα στο: http://www.in2life.gr/features/notes/article/303111/oi-agaphmenes-lihoydies-ton-paidikon-mas-hronon.html
Πηγή: www.in2life.gr
Οι αγαπημένες λιχουδιές των παιδικών μας χρόνων Σχολιάστε 3 1062 9 G+1 1 Φωτό: piperi.gr ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ 90s: Εικόνες, στίχοι, μουσικές και μόδες που σημάδεψαν τη δεκαετία Ελληνικές σειρές: 20 κωμωδίες με τις οποίες γελάσαμε στα ‘90s Τα αγαπημένα παιχνίδια της σχολικής αυλής Όταν ήμασταν παιδιά…: 13 πράγματα που πιστεύαμε μικροί Παλιά comics: 15 περιοδικά που διαβάζαμε στα παιδικά μας χρόνια Τα jingles που αγαπήσαμε: 3 συνθέτες μιλούν στο in2life Δημοσίευση | 4 Νοεμβρίου 2013 του Γιώργου Κόκουβα Οι δυνατές αναμνήσεις δεν σχετίζονται πάντα με μεγάλες στιγμές που μας αλλάζουν τη ζωή. Μερικές φορές –αν όχι τις περισσότερες- κρύβονται στις πιο απλές καθημερινές στιγμές του παρελθόντος μας. Όπως στα σακουλάκια με τα δρακουλίνια που τρώγαμε μετά το σχολείο ή τις δεκάδες Κουκουρούκου που ξεκοκαλίζαμε για να συμπληρώσουμε ένα άλμπουμ με αυτοκόλλητα. Τέτοιες «πεζές», αλλά καθ’ όλα γευστικές αναμνήσεις «κυνηγάμε» στην παρακάτω λίστα, η οποία περιέχει γαριδάκια, σοκολάτες, καραμέλες, τσίχλες και σνακ που απολαμβάναμε στα παιδικά μας χρόνια – τότε που δεν ξέραμε τι θα πει θερμίδα ή χοληστερόλη. Ορισμένα από αυτά, (θα εκπλαγείτε αλλά) υπάρχουν ακόμα στα ράφια των supermarket και των παντοπωλείων. Άλλα πάλι, έχουν αποσυρθεί εδώ και χρόνια. Οι ουρανίσκοι μας όμως δεν τα έχουν ξεχάσει. Εσείς, ποια σνακ της παιδικής σας ηλικίας θυμάστε πιο έντονα; *Τα γαριδάκια Η απόλαυση κρυβόταν σε σακουλάκια, τα οποία δεν περιείχαν μόνο τα αγαπημένα μας σνακ σε κάθε πιθανό σχήμα και γεύση, αλλά και δωράκια, όπως τάπες, μικρές φιγούρες ή και τατουάζ. Κλασικότερα όλων είναι τα Έξτρα Τυρογαριδάκια, τα Λόττο και τα Fofiko, ενώ ακολούθησαν στα ‘80s τα αγαπημένα Δρακουλίνια, που επέβαλαν την ιεροτελεστία της αναπαράστασης ενός δράκουλα με το δρακουλίνι αντί οδοντοστοιχίας, τα τυρένια Πακοτίνια (που πάντα μα πάντα κολλούσαν επί ώρες ανάμεσα στα δόντια, τα σούπερ εναλλακτικά Πιτσίνια με την δυνατή γεύση, τα Φουντούνια και η Πίτσα Μεξικάνα. Τα περισσότερα από αυτά, κι όμως, υπάρχουν ακόμα. *Οι σοκολάτες και τα παγωτά Εδώ, τα πράγματα σοβαρεύουν, καθώς μετρώντας τις σοκολάτες και τα γλυκίσματα που φάγαμε στην παιδική μας ηλικία, απορούμε που σήμερα δεν ζυγίζουμε τριψήφιο αριθμό κιλών. Κλασικότερο γλύκισμα ήταν η σοκοφρέτα της ΙΟΝ αλλά και το χρυσό Ντέρμπι με τους ξηρούς καρπούς, δύο από τα φθηνότερα σοκο-σνακ – στα ‘90s στοίχιζαν περί τις 30 δραχμές. Το Choco-Bloom ήταν επίσης αγαπημένο σοκολατένιο σνακ για αρκετές «φουρνιές» παιδιών – ακολούθησε η κόκκινη Serenata, η ελαφριά Kiss και η Lila Pause, με τον απολαυστικό συνδυασμό σοκολάτας και γέμισης φράουλας. Φυσικά, η Κουκουρούκου έδινε και έπαιρνε, φιλοξενώντας πάντα αυτοκόλλητα στο πίσω μέρος του ασημόχαρτού της, ενώ στον τομέα των μίνι γκοφρετών ξεχώρισαν και τα Πόκετ Πάι και Αμαρέτι. Άξιο μνείας είναι και το εθιστικό κρουασάν Chipicao, που βρισκόταν στις σχολικές τσάντες κάθε μαθητή που σεβόταν τον ουρανίσκο του, καθώς και το αβγό Kinder με το δωράκι έκπληξη στο εσωτερικό του.

Διαβάστε περισσότερα στο: http://www.in2life.gr/features/notes/article/303111/oi-agaphmenes-lihoydies-ton-paidikon-mas-hronon.html
Πηγή: www.in2life.gr
Οι αγαπημένες λιχουδιές των παιδικών μας χρόνων Σχολιάστε 3 1062 9 G+1 1 Φωτό: piperi.gr ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ 90s: Εικόνες, στίχοι, μουσικές και μόδες που σημάδεψαν τη δεκαετία Ελληνικές σειρές: 20 κωμωδίες με τις οποίες γελάσαμε στα ‘90s Τα αγαπημένα παιχνίδια της σχολικής αυλής Όταν ήμασταν παιδιά…: 13 πράγματα που πιστεύαμε μικροί Παλιά comics: 15 περιοδικά που διαβάζαμε στα παιδικά μας χρόνια Τα jingles που αγαπήσαμε: 3 συνθέτες μιλούν στο in2life Δημοσίευση | 4 Νοεμβρίου 2013 του Γιώργου Κόκουβα Οι δυνατές αναμνήσεις δεν σχετίζονται πάντα με μεγάλες στιγμές που μας αλλάζουν τη ζωή. Μερικές φορές –αν όχι τις περισσότερες- κρύβονται στις πιο απλές καθημερινές στιγμές του παρελθόντος μας. Όπως στα σακουλάκια με τα δρακουλίνια που τρώγαμε μετά το σχολείο ή τις δεκάδες Κουκουρούκου που ξεκοκαλίζαμε για να συμπληρώσουμε ένα άλμπουμ με αυτοκόλλητα. Τέτοιες «πεζές», αλλά καθ’ όλα γευστικές αναμνήσεις «κυνηγάμε» στην παρακάτω λίστα, η οποία περιέχει γαριδάκια, σοκολάτες, καραμέλες, τσίχλες και σνακ που απολαμβάναμε στα παιδικά μας χρόνια – τότε που δεν ξέραμε τι θα πει θερμίδα ή χοληστερόλη. Ορισμένα από αυτά, (θα εκπλαγείτε αλλά) υπάρχουν ακόμα στα ράφια των supermarket και των παντοπωλείων. Άλλα πάλι, έχουν αποσυρθεί εδώ και χρόνια. Οι ουρανίσκοι μας όμως δεν τα έχουν ξεχάσει. Εσείς, ποια σνακ της παιδικής σας ηλικίας θυμάστε πιο έντονα; *Τα γαριδάκια Η απόλαυση κρυβόταν σε σακουλάκια, τα οποία δεν περιείχαν μόνο τα αγαπημένα μας σνακ σε κάθε πιθανό σχήμα και γεύση, αλλά και δωράκια, όπως τάπες, μικρές φιγούρες ή και τατουάζ. Κλασικότερα όλων είναι τα Έξτρα Τυρογαριδάκια, τα Λόττο και τα Fofiko, ενώ ακολούθησαν στα ‘80s τα αγαπημένα Δρακουλίνια, που επέβαλαν την ιεροτελεστία της αναπαράστασης ενός δράκουλα με το δρακουλίνι αντί οδοντοστοιχίας, τα τυρένια Πακοτίνια (που πάντα μα πάντα κολλούσαν επί ώρες ανάμεσα στα δόντια, τα σούπερ εναλλακτικά Πιτσίνια με την δυνατή γεύση, τα Φουντούνια και η Πίτσα Μεξικάνα. Τα περισσότερα από αυτά, κι όμως, υπάρχουν ακόμα. *Οι σοκολάτες και τα παγωτά Εδώ, τα πράγματα σοβαρεύουν, καθώς μετρώντας τις σοκολάτες και τα γλυκίσματα που φάγαμε στην παιδική μας ηλικία, απορούμε που σήμερα δεν ζυγίζουμε τριψήφιο αριθμό κιλών. Κλασικότερο γλύκισμα ήταν η σοκοφρέτα της ΙΟΝ αλλά και το χρυσό Ντέρμπι με τους ξηρούς καρπούς, δύο από τα φθηνότερα σοκο-σνακ – στα ‘90s στοίχιζαν περί τις 30 δραχμές. Το Choco-Bloom ήταν επίσης αγαπημένο σοκολατένιο σνακ για αρκετές «φουρνιές» παιδιών – ακολούθησε η κόκκινη Serenata, η ελαφριά Kiss και η Lila Pause, με τον απολαυστικό συνδυασμό σοκολάτας και γέμισης φράουλας. Φυσικά, η Κουκουρούκου έδινε και έπαιρνε, φιλοξενώντας πάντα αυτοκόλλητα στο πίσω μέρος του ασημόχαρτού της, ενώ στον τομέα των μίνι γκοφρετών ξεχώρισαν και τα Πόκετ Πάι και Αμαρέτι. Άξιο μνείας είναι και το εθιστικό κρουασάν Chipicao, που βρισκόταν στις σχολικές τσάντες κάθε μαθητή που σεβόταν τον ουρανίσκο του, καθώς και το αβγό Kinder με το δωράκι έκπληξη στο εσωτερικό του.

Διαβάστε περισσότερα στο: http://www.in2life.gr/features/notes/article/303111/oi-agaphmenes-lihoydies-ton-paidikon-mas-hronon.html
Πηγή: www.in2life.gr

Ιστολόγιο Συλλόγου Βρεφονηπιοκόμων Ελλάδος


http://sillogosvrefonipiokomonelladas.blogspot.gr/ 

Κάντε  κλικ  στην  εικόνα  -  λογότυπο  του  ΣΒΕ
για  να  οδηγηθείτε  στο  σχετικό  Ιστολόγιο
που  μπορεί  να   ενδιαφέρει  κάθε  Παιδαγωγό .


Βίντεο : Γάτα μιλάει στην νοηματική





Ποιος είπε ότι τα κατοικίδια μας δεν μαθαίνουν κάτι από εμάς;

 Η εξυπνάδα των ζώων πολλές φορές μας εκπλήσσει. Ειδικά όταν πρόκειται για φαγητό!

 Η γάτα στο παραπάνω  βίντεο πεινάει και με έναν μοναδικό τρόπο ζητάει από το αφεντικό της να δώσει λίγο και σε αυτήν.

 Βέβαια, το να κάνει νόημα σαν μωρό ότι ζητάει φαγητό, δεν το βλέπουμε και κάθε μέρα...


Από  το  e- magazino

Τα σχολικά θρανία ευθύνονται για τη χρόνια οσφυαλγία





Οι μικρές καρέκλες, τα χαμηλά θρανία και οι υπέρβαρες τσάντες συμβάλλουν στη χρόνια οσφυαλγία, σύμφωνα με μελέτη που πραγματοποίησαν ερευνητές στην Πορτογαλία και πρόκειται να δημοσιευθεί στο International Journal of Human Factors and Ergonomics.

Η Ana Assunção και οι συνεργάτες της στο Εργαστήριο Λειτουργικής Μορφολογίας και Βιομηχανικής (Πανεπιστήμιο της Λισαβόνας) διεξήγαγαν μελέτη σε 138 παιδιά ηλικίας 12-15 ετών, ώστε να ερευνήσουν τις επιπτώσεις της κακής αναλογίας του σχολικού εξοπλισμού με τα ανθρωπομετρικά χαρακτηριστικά των μαθητών.

Διαπίστωσαν ότι περίπου τα 2/3 των μαθητών είχαν συμπτώματα οσφυαλγίας και ότι οι διαφορές μεταξύ του ύψους του θρανίου και του ύψους των αγκώνων σχετίζεται με τον αυξημένο κίνδυνο οσφυαλγίας στους εφήβους. Τα κορίτσια ήταν πιο επιρρεπή να εμφανίσουν προβλήματα λόγω του θρανίου. Τα αποτελέσματα έδειξαν επίσης ότι δεν υπάρχει συσχέτιση μεταξύ του βάρους της τσάντας, του δείκτη μάζας σώματος και της οσφυαλγίας.

Τα ευρήματα της μελέτης υπογραμμίζουν το ρόλο που παίζει το σχολικό περιβάλλον στη σωματική ανάπτυξη του παιδιού. Οι ερευνητές τονίζουν επίσης ότι ο αριθμός των μαθητών που αναφέρει συχνά προβλήματα στη μέση και τον αυχένα έχει αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια. Πλέον αναγνωρίζουν ότι τα άτομα που εμφανίζουν συμπτώματα στην παιδική ηλικία έχουν περισσότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν οσφυαλγία και στην ενήλικη ζωή.

Η οσφυαλγία επηρεάζεται από πολυάριθμους παράγοντες και είναι αποτέλεσμα αλληλεπίδρασης της ηλικίας, της κληρονομικότητας, του φύλου κ.α. Παράγοντες όπως οι διαστάσεις του θρανίου και της καρέκλας μπορεί να επηρεάσουν την πάθηση, δεδομένου ότι οι μαθητές περνούν αρκετές ώρες της ημέρας στο σχολείο.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συνιστά συστηματική άσκηση για τα παιδιά σε καθημερινή βάση ώστε να αντισταθμιστούν οι αρνητικές συνέπειες.

Πηγή  onmed.gr

Γιατί τα παχουλά παιδιά έχουν χαμηλότερες σχολικές επιδόσεις


  MediaAssets (12)Τη συσχέτιση ανάμεσα στην παχυσαρκία και τις μαθητικές επιδόσεις, αναδεικνύει για πρώτη φορά μία γερμανική μελέτη, που πραγματοποίησαν ερευνητές από το «WZB Berlin Social Science Center».

Σύμφωνα με τα συμπεράσματα, το βάρος και η παχυσαρκία επηρεάζει την απόδοση των μαθητών δημοτικού στα μαθηματικά και τη γλώσσα, όπως επίσης και τη μετάβασή τους αργότερα στο Γυμνάσιο.

Οι ερευνητές διευκρινίζουν ότι τα παχύσαρκα παιδιά δεν έχουν χειρότερη επίδοση από τα παιδιά με φυσιολογικό βάρος, αλλά είναι λιγότερο συχνή η επιβράβευσή τους με υψηλή βαθμολογία και μάλιστα σε ποσοστό μόλις 10-11%.
Πηγή Διακόνημα


Τόσο τα αγόρια όσο και τα κορίτσια παρουσιάζουν πρόβλημα αυτοπεποίθησης με το παρουσιαστικό τους, ωστόσο φαίνεται ότι στα κορίτσια το πρόβλημα είναι ακόμη πιο έντονο.

Τα υπέρβαρα παιδιά υπάρχει μία τάση να μην συνεχίζουν στην επόμενη βαθμίδα της εκπαίδευσης, είτε γιατί οι δάσκαλοί τους δεν το συνιστούν είτε γιατί οι γονείς τους δεν τα παροτρύνουν.

Ωστόσο, οι ερευνητές δεν έχουν αποσαφηνίσει ποιοι άλλοι παράγοντες συμβάλλουν σε αυτό.

 Πηγή: .onmed.gr 

Από  το  Ιστολόγιο       Το  περιβολάκι  της  Παναγίας 

Η ακαταστασία στο σπίτι βλάπτει τα παιδιά


«Τα παιδιά έχουν την ανάγκη να υπάρχει τάξη στη ζωή τους. Όταν στο σπίτι επικρατούν συνθήκες χάους και η καθημερινότητά τους δεν είναι σταθερή, το άγχος αυξάνεται και η υγεία των παιδιών γίνεται εύθραυστη».
Το απαιτητικό πρόγραμμα εργασίας της μητέρας επηρεάζει την υγεία των παιδιών
Η ακαταστασία στο σπίτι και το απαιτητικό πρόγραμμα εργασίας της μητέρας φαίνεται πως επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό την υγεία των παιδιών, λένε οι επιστήμονες.
Για τις ανάγκες της έρευνας εξετάστηκαν στοιχεία που είχαν δοθεί σε προηγούμενη μελέτη για τις συναισθηματικά ευάλωτες οικογένειες και τον βαθμό ευτυχίας των παιδιών που ζούσαν σε αυτές. Τα στοιχεία αφορούσαν πληροφορίες που έδωσαν 3.288 μητέρες, οι περισσότερες από τις οποίες ήταν ανύπαντρες και με χαμηλά εισοδήματα. Οι μητέρες υποχρεώθηκαν να ενημερώσουν τους ειδικούς για την κατάσταση που επικρατούσε στο σπίτι σε δύο χρονικές στιγμές: όταν το παιδί τους ήταν 3 και 5 ετών.

Οι περισσότερες από τις οικογένειες αυτές ζούσαν σε χαοτικές συνθήκες. Οι παράμετροι που λήφθηκαν υπόψη ήταν πολλές.
Για παράδειγμα, οι μητέρες ρωτήθηκαν πόσα άτομα ζούσαν στο σπίτι, αν η τηλεόραση έπαιζε καθημερινά για περισσότερες από 5 ώρες, αν το παιδί είχε συγκεκριμένη ώρα για τον βραδινό ύπνο, αν το σπίτι ήταν βρώμικο και ασυμμάζευτο, κ.λπ. Επίσης, οι ερευνητές έλαβαν υπόψη τους και τις εργασιακές υποχρεώσεις της μητέρας. Αν, δηλαδή, μπορούσε να λείψει από την εργασία της για να φροντίσει η ίδια το παιδί σε περίπτωση ανάγκης ή αν είχε την ευελιξία και την ευχέρεια να τακτοποιήσει όλες τις οικογενειακές υποχρεώσεις. Στο τέλος, με βάση τα κριτήρια αυτά, οι μητέρες έπρεπε να βαθμολογήσουν την κατάσταση στο σπίτι ως άριστη, πολύ καλή, καλή, μέτρια ή κακή.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα υψηλότερα επίπεδα ακαταστασίας και χάους στο σπίτι είχαν παρατηρηθεί, όταν τα παιδιά ήταν 3 ετών, γεγονός που επηρέαζε σε σημαντικό βαθμό την υγεία τους δύο χρόνια αργότερα. Μάλιστα, οι επιστήμονες, για να είναι απόλυτα σίγουροι για τα αποτελέσματα, εξέτασαν και το αντίστροφο, δηλαδή αν και κατά πόσο η κακή υγεία των παιδιών έκανε περισσότερο χαοτική την κατάσταση στο σπίτι, ωστόσο κάτι τέτοιο δεν αποδείχθηκε

Η Claire Kamp Dush, επικεφαλής της έρευνας και αναπληρώτρια καθηγήτρια στο τμήμα Ανθρωπιστικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Οχάιο, δήλωσε: «Τα παιδιά έχουν την ανάγκη να υπάρχει τάξη στη ζωή τους. Όταν στο σπίτι επικρατούν συνθήκες χάους και η καθημερινότητά τους δεν είναι σταθερή, το άγχος αυξάνεται και η υγεία των παιδιών γίνεται εύθραυστη».
Τα ευρήματα της έρευνας δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό «Social Science & Medicine».
Πηγή: vita.gr
 Από  το  Ιστολόγιο  To hamomilaki

Η σημαντικότητα των κανόνων για τα παιδιά


Το παιδί, πέρα από την άνευ όρων αγάπη και στοργή, χρειάζεται και μια δομή, δηλαδή ένα προβλέψιμο και σταθερό περιβάλλον, ώστε να διανύσει ήρεμα το μονοπάτι του προς την ενηλικίωση.

Και ο τρόπος με τον οποίο μπορείτε να προσφέρετε μια σταθερή δομή στο περιβάλλον του παιδιού σας είναι η επιβολή και η επίβλεψη της τήρησης των δικών σας κανόνων.
Πολλοί γονείς νιώθουν άβολα με τους κανόνες. Αισθάνονται άσχημα όταν πρέπει να πουν "όχι" και "μη" στο παιδί τους ή όταν χρειάζεται να περιορίσουν τον χρόνο της ελεύθερης δραστηριότητας του ή του παιχνιδιού του. Φοβούνται πως το παιδί τους θα πληγωθεί και θα χάσει τον αυθορμητισμό και το πηγαίο χαρακτήρα του.
Αυτός ο φόβος τους πηγάζει από την αγάπη τους και την ανάγκη τους να καταλάβουν τον κόσμο του παιδιού τους. Έτσι, σκεπτόμενοι πώς εκείνοι θα ένιωθαν στην περίπτωση που κάποιος άλλος θα τους επέβαλε τόσους κανόνες, δυσανασχετούν με τον εαυτό τους, λυγίζουν και αδυνατούν να τηρήσουν σταθερότητα στην εφαρμογή των κανόνων, τους οποίους νωρίτερα οι ίδιοι έθεσαν.
Είναι πολύ σημαντική η κίνηση αυτών των γονέων να "φανταστούν" τη θέση του παιδιού τους, να αισθανθούν τη θέση του και να αντιληφθούν τον κόσμο του. Μόνο που στην περίπτωση που μιλάμε για όρια και κανόνες, αυτά τα στοιχεία επιδρούν εντελώς διαφορετικά σε ένα "ενήλικο" άτομο και εντελώς διαφορετικά σε ένα παιδί ή έναν έφηβο. Γιατί η δομή που επιβάλλεται "απ' έξω" δεν κάνει το παιδί να αισθάνεται άσχημα, όπως αισθάνεται συνήθως ένας ενήλικας, αλλά το κάνει να αισθάνεται ασφαλές..
Πιο συγκεκριμένα, η δομή ταξινομεί τις πληροφορίες του παιδιού, οργανώνει τη χαώδη καθημερινότητα του και του διδάσκει πώς να ελέγχει τις παρορμήσεις του, καθώς και πώς να λειτουργεί στο πλαίσιο της κοινωνίας, στην οποία σταδιακά εντάσσεται.
Και το πιο σημαντικό από όλα, μέσα από τον εξωτερικό έλεγχο: τον έλεγχο δηλαδή που ασκείτε εσείς ως ενήλικες στο παιδί σας, αναπτύσσεται και διαμορφώνεται ο εσωτερικός έλεγχος: ο έλεγχος που θα ασκήσει αργότερα το παιδί σας στον εαυτό του. Γιατί τα άτομα που ως ενήλικες έχουν αναπτυγμένο αυτοέλεγχο, είναι συνήθως άτομα που ως παιδιά "ελέγχονταν" σταθερά από τους γονείς τους..
Ελπίζω, λοιπόν, εξαιτίας όλων όσων είπαμε, να σταματήσετε να αναρωτιέστε αν είναι καλό ή όχι να επιβάλλετε κανόνες στο παιδί σας. Σαφέστατα και είναι καλό και βοηθάει την ανάπτυξη του παιδιού σας. Αν εσείς τώρα φοβάστε μήπως το παιδί σας πληγωθεί από τους κανόνες που του επιβάλλετε, αυτός ο φόβος σας πηγάζει από κάποια άλλη κατάσταση, από κάποιο άλλο δικό σας βαθύ συναίσθημα. Με σκοπό να μετριάσετε το τελευταίο, θυμηθείτε ότι δεν είναι η ύπαρξη των κανόνων που πληγώνει. Όπως είπαμε, η ύπαρξη των κανόνων είναι απαραίτητη. Ο τρόπος που οι κανόνες τίθενται και η μορφή που αυτοί παίρνουν είναι τα στοιχεία που θα καθορίσουν αν το παιδί σας θα πληγωθεί ή όχι.

Για να αποφύγετε λοιπόν, τους κινδύνους, όταν θέτετε κάποιον κανόνα αναρωτηθείτε:

Είναι ο κανόνας αυτός κατάλληλος για την ηλικία του παιδιού μου;
  • Αφορά ένα ζήτημα που εντάσσεται στις δυνατότητες του χαρακτήρα του;
  • Ο κανόνας αυτός είναι λογικός ή αντιστοιχεί σε ένα συγκεκριμένο σκοπό;
  • Είναι ο κανόνας αυτός ξεκάθαρος;
  • Θα μπορούσα να τον προσαρμόσω, ώστε να γίνει πιο ευέλικτος;

Ειδικά, τη τελευταία ερώτηση χρειάζεται να τη θέτετε συχνά στον εαυτό σας, γιατί καθώς το παιδί σας μεγαλώνει είναι καλό οι κανόνες σας να αναθεωρούνται και να προσαρμόζονται στις ανάγκες και τις δυνατότητες του παιδιού σας. Για παράδειγμα, ένας κανόνας που λέει ότι "Το παιδί πρέπει να κάνει μπάνιο κάθε βράδυ" είναι λογικός, όταν απευθύνεται σε ένα παιδί μικρό, αλλά δεν είναι λογικός όταν το παιδί έχει μεγαλώσει αρκετά, έχει εσωτερικεύσει τη σημασία του μπάνιου και της αυτό- φροντίδας και έτσι είναι σε θέση να επιλέξει μόνο του την ώρα που θα κάνει μπάνιο.
Γενικά, η αλλαγή των κανόνων, όποτε χρειάζεται, δείχνει στο παιδί σας ότι οι κανόνες σας βασίζονται στη λογική και όχι απλώς στο ότι έχετε τον έλεγχο. Έτσι, το παιδί σας γίνεται πιο δεκτικό στην τήρηση τους.  
Τέλος, θέλω να σας επισημάνω κάτι. Μπορεί να έχετε ορίσει έναν κανόνα π.χ ότι "Το έφηβο παιδί σας θα γυρίζει στις 11" και κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες, όπως το πάρτι του αγαπημένου του φίλου να δεχτείτε το αίτημα του να γυρίσει στις 12. Αυτή η "εξαίρεση" δεν είναι επικίνδυνη: δεν δίνετε δηλαδή το μήνυμα ότι θα υποχωρείτε και θα χαλαρώνετε πάντα τους κανόνες σας (όπως κάποιοι από εσάς πιθανότατα, φοβάστε). Για να γίνει, όμως αυτό αντιληπτό από το παιδί σας, πρέπει να το κάνετε σαφές, πρέπει να του εξηγήσετε δηλαδή πως ο γενικός κανόνας του ωραρίου επιστροφής στο σπίτι δεν άλλαξε, απλά αποφασίσατε να κάνετε τη συγκεκριμένη εξαίρεση για τους συγκεκριμένους λόγους.
Γενικά, είναι πολύ σημαντικό να συζητάτε με το παιδί σας για τους κανόνες: για το πότε και το γιατί αυτοί αλλάζουν ή προσαρμόζονται σε ειδικές περιστάσεις, γιατί διαφορετικά δημιουργείται σύγχυση στο παιδί. Γιατί είναι άλλο να γνωρίζω πως ένας κανόνας που ακολουθούσα έληξε, για αυτό και μου επιτρέπεται μια άλλη συμπεριφορά και άλλο να γνωρίζω ή να νομίζω πως μου επιτρέπεται μια άλλη συμπεριφορά, παρόλο που ο κανόνας υπάρχει. Στην δεύτερη περίπτωση, μιλάμε για "παραβίαση", ενώ στην πρώτη για "αναθεώρηση".

Καλή οριοθέτηση!!!

Σχετική βιβλιογραφία
Steinberg L (2006), 10 βασικές αρχές για να γίνετε καλύτεροι γονείς, εκδ. Δίοπτρα, Αθήνα
Rogge J (2008), Οι γονείς βάζουν όρια, εκδ. Θυμάρι, Αθήνα.

Φλώρα Χατζημανώλη, ψυχολόγος



Από   την  ιστοσελίδα   Rodosforkids.gr

Παίζοντας πλαστελίνη ..


Σήμερα ,  δόθηκε  στα  παιδιά  πλαστελίνη  , με  την μορφή  "πιτούλας "   , και  αντί  για  κόφτες  , πλάστες  και  καλουπάκια  έδωσα  διαφορετικά  εργαλεία  , όπως  ξυλαράκια  , καλαμάκια  , καπάκια , ξυλάκια  παγωτού  , οδοντογλυφίδες  για  να  δημιουργήσουν  διάφορα  σχέδια  πάνω  στην μαλακή  επιφάνεια  της , αλλά  και  να  την κόψουν  σε  κομμάτια  , να  την τρυπήσουν  .. ανακαλύπτοντας  έτσι  την ίδια  στιγμή   την  διαφορετική  χρήση   κάποιων αντικειμένων   , όπως είναι τα παραπάνω ,   αλλά   και  να  αναπτύξουν  την λεπτή κινητικότητα  τους .



Ένα  άλλο  παιχνίδι  που  παίξαμε  ( και  που  συνηθιζω να παιζω με  τα παιδάκια  στον παιδικό ) είναι   να  ψάχνουν  να  βρουν  μικρούς  θησαυρούς  μέσα  σε  μια  μπάλα  πλαστελίνης  , δηλαδή μικρά  αντικείμενα   , που έχω κρύψει  στο  εσωτερικό  της   ..Mια ακόμη  δραστηριότητα  που  τα  ευχαριστεί  πολύ  στην  προσπάθεια  τους  να  βρουν    μικροσκοπικά  πραγματάκια   , που  τα  παρουσιάζουν  με  πολλή  χαρά   στην τάξη !




Έρευνα : Η επίδραση του ελληνικού αλφαβήτου στον εγκέφαλο

Προεπισκόπηση 
Κάντε  κλικ  πάνω  στην εικόνα  
για  να  οδηγηθείτε  στο  Ιστολόγιο  Έλλην  Ούρανόπαις
 και  στην  σχετική  έρευνα  .

 .




Η Ελληνική σημαία


Δυσκολίες διατροφής ενός παιδιού με αυτισμό

Κάνοντας μία βόλτα στο διαδύκτιο βρήκα ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο από τα αγαπημένα μου Ikid Centers, το οποίο αναφέρεται στους λόγους για τους οποίους ένα παιδί με αυτισμό παρουσιάζει δυσκολίες στην διατροφή του, αλλά και προτάσεις ώστε να αντιμετωπιστούν αυτές. 
Ας το διαβάσουμε... 
Οι γονείς παιδιών με αυτισμό συχνά λένε ότι τα παιδιά παρουσιάζουν δυσκολίες στη διατροφή τους. Υποστηρίζουν ότι τα παιδιά τους είναι ευαίσθητα σε συγκεκριμένες τροφές και αρκετά επιλεκτικά με αυτές. Αυτό το άρθρο παραθέτει τρεις λόγους για τους οποίους τα παιδιά με αυτισμό είναι επιλεκτικά με τη διατροφή τους καθώς και προτάσεις έτσι ώστε να βοηθηθούν στο να τρώνε με περισσότερη ευκολία. Φυσικά, κάποια παιδιά μπορεί να παρουσιάζουν δυσκολίες στην αισθητηριακή επεξεργασία, κάτι το οποίο να έχετε στο νου σας όσο διαβάζετε το άρθρο.
Παράγοντας 1ος
Πολλά παιδιά με αυτισμό συνηθίζουν στο να μαθαίνουν μέσα από οπτικά ερεθίσματα. Έτσι εάν το φαγητό φαίνεται διαφορετικό, το παιδί θα νομίζει ότι είναι δεν είναι το ίδιο με άλλη φορά. Ακόμη, πολλά παιδιά εξακολουθούν να τρώνε το ίδιο φαγητό επειδή απολαμβάνουν την ικανοποίηση στο να γνωρίζουν πως το φαγητό είναι το αναμενόμενο, μοιάζει το ίδιο και γευστικά είναι όπως το θυμούνται.
Έχετε πάει ποτέ στο σούπερ μάρκετ για να αγοράσετε τα αγαπημένα μπισκότα του παιδιού σας και να παρατηρήσετε ότι έχει αλλάξει η συσκευασία από αυτά; Υπήρχε διαφορά στην εικόνα στο μπροστινό μέρος της συσκευασίας. Δεν το σκεφτήκατε ιδιαίτερα, όμως, γιατί γνωρίζατε πως γευστικά δε θα υπήρχε διαφορά.
Παρόλα αυτά, όταν επιστρέψατε στο σπίτι, το παιδί σας έψαχνε στις σακούλες του σούπερ μάρκετ για τα αγαπημένα του μπισκότα και δεν κατάφερε να τα βρει. Εσείς βγάλατε έξω το καινούριο κουτί με μπισκότα και είπατε «Εδώ είναι το κουτί με τα μπισκότα σου. Έχει διαφορετική συσκευασία αλλά τα μπισκότα είναι τα ίδια». Το παιδί πέταξε τα μπισκότα στο πάτωμα και ξέσπασε σε κλάματα. Γιατί συνέβη αυτό; Η συσκευασία ήταν διαφορετική και έμοιαζε σαν τα αναμενόμενα μπισκότα μέχρι τότε να είχαν αλλάξει. Το γεγονός αυτό ήταν σαν να προκάλεσε μία πλήρη σύγχυση στον κόσμο του παιδιού.
Έχετε πάει ποτέ έξω για φαγητό σαν οικογένεια σε κάποιο εστιατόριο που να γνωρίζετε ότι έχει την αγαπημένη μακαρονάδα του παιδιού σας; Ξοδέψατε αρκετό χρόνο στο να διαλέξετε το συγκεκριμένο εστιατόριο καθώς θέλατε να είστε σίγουροι πως έχει κάποιο φαγητό που να αρέσει στο παιδί σας. Όμως όταν η μακαρονάδα ήρθε στο τραπέζι, τα μακαρόνια είχαν διαφορετικό από το αναμενόμενο σχήμα και το τυρί μύριζε διαφορετικά. Τότε, το παιδί σας αναστατώθηκε γιατί διαπίστωσε πως η μακαρονάδα που του είχατε υποσχεθεί, δεν έμοιαζε σε τίποτα με αυτό που περίμενε.
Πιθανές λύσεις
Είναι σημαντικό να θυμάστε και να καταλαβαίνετε ότι η ζωή ενός παιδιού με αυτισμό βασίζεται στη ρουτίνα και την προβλεψιμότητα. Ο καλύτερος τρόπος για να βοηθήσετε το παιδί να προετοιμαστεί για κάτι που είναι διαφορετικό είναι να του δίνετε με συνέπεια διαφορετικές τροφές και να εισάγετε νέες τροφές στο διατροφολόγιο σας όλη την ώρα.
Παρόλο που η ρουτίνα και το πρόγραμμα είναι καλά στοιχεία για το παιδί, είναι καλό να δημιουργείτε αλλαγές σε αυτά. Η ρουτίνα είναι ότι τρώτε μεσημεριανό κάθε μέρα την ίδια ώρα, αλλά η αλλαγή είναι ότι μπορείτε να σερβίρετε διαφορετικούς τύπους ζυμαρικών με διαφορετικούς τύπους τυριών. Ακόμη, η ρουτίνα είναι ότι θα αγοράσετε για το παιδί τα αγαπημένα του μπισκότα αλλά η αλλαγή θα είναι όταν επιστρέψετε στο σπίτι να τα τοποθετήσετε σε διαφορετικά μπολάκια. Επίσης, καλό θα ήταν να αγοράσετε και διαφορετικούς τύπους μπισκότων.
Ακόμη μία στρατηγική που μπορείτε να προσπαθήσετε είναι να κάνετε το φαγητό να φαίνεται όλο και πιο διαφορετικό κάθε φορά που το σερβίρετε στο παιδί. Σπάστε το κολατσιό στη μέση, κόψτε το σάντουιτς σε κομμάτια, χωρίστε τα μέρη του φαγητού σε διαφορετικά πιάτα. Μην ξεχνάτε, πως το διατροφολόγιο του παιδιού θα πρέπει να εμπεριέχει και υγιεινά φαγητά.
Παράγοντας 2ος
Η μυρωδιά από τα συνηθισμένα φαγητά είναι αρκετή για να οδηγήσει τα παιδιά σας εκτός ορίων.
Εάν το παιδί μυρίζει ο,τιδήποτε πριν το φάει, αυτό είναι καλή ένδειξη ότι η αίσθηση της μυρωδιάς είναι σημαντικός παράγοντας στη διατροφή του. Πιθανόν να κλείνει τη μύτη του δείχνοντας σας ότι η μυρωδιά είναι ανυπόφορη για εκείνον παρόλο που το φαγητό δείχνει να είναι πεντανόστιμο. Αν πιστεύετε ότι οι μυρωδιές διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην έλλειψη της επιθυμίας του παιδιού σας να μη φάει, παρακάτω παρατίθενται κάποιες λύσεις που μπορείτε να προσπαθήσετε.
Πιθανές λύσεις
Παρακολουθήστε και καταγράψτε όλες εκείνες τις συμπεριφορές του παιδιού σας έτσι ώστε να σκιαγραφήσετε το προφίλ του και για ποιο λόγο συμπεριφέρεται με τους συγκεκριμένους τρόπους μπροστά από κάποιες τροφές. Ίσως παρατηρήσετε μία συγκεκριμένη τακτική. Για παράδειγμα, τα φαγητά που έχουν σκόρδο πιθανόν να φαίνονται αηδιαστικά στο παιδί σας. Αυτό δε σημαίνει απαραίτητα ότι πρέπει να αποβάλλετε το σκόρδο από το φαγητό σας. Σημαίνει ότι θα πρέπει να δουλέψετε λίγο παραπάνω έτσι ώστε να βοηθήσετε να το παιδί σας να αισθανθεί λίγο πιο άνετα με αυτή τη μυρωδιά.
Φυσικά, δεν μπορείτε να κάνετε το παιδί σας να φάει ένα φαγητό που πραγματικά δε του αρέσει. Όλοι έχουμε συγκεκριμένες τροφές που δε μας αρέσουν. Ωστόσο δε θα πανικοβληθούμε αν τα δούμε στο πιάτο μας.
Έχουμε τη δυνατότητα να βρίσκουμε λύσεις που να εξυπηρετούν τις αισθήσεις μας. Το παιδί με αυτισμό, όμως δεν έχει αυτή τη δυνατότητα. Το παιδί σας χρειάζεται να το βοηθήσετε να βρει λύσεις με τις διατροφικές ευαισθησίες του, τόσο σοβαρά όσο ένας γονιός που το παιδί του έχει αλλεργίες. Παρόλα αυτά, είναι σημαντικό να εξακολουθείτε να εκθέτετε το παιδί σας στις τροφές που δε του αρέσουν, γιατί σε αντίθεση με την αλλεργία, μπορεί κάποια μέρα να του αλλάξετε γνώμη.
Προετοιμάστε το παιδί σας, πριν έρθει η ώρα που θα φτιάξετε ένα φαγητό το οποίο θα εμπεριέχει κάποιο συστατικό που δεν του αρέσει. Ενημερώστε τον ότι πρόκειται να μαγειρέψετε ένα φαγητό με σκόρδο. Επιτρέψτε του να φάει το αγαπημένο του μπισκότο την ώρα που μαγειρεύετε κάτι που για εκείνο δεν είναι επιθυμητό. Βάλτε το φαγητό στο τραπέζι την ώρα του μεσημεριανού, ακόμη και αν δε το περιμένει. Κάποια μέρα μπορεί να δοκιμάσει.
Ακόμη μία τακτική είναι να προσπαθήσετε να συμπεριλάβετε λιγότερη ποσότητα από το μη επιθυμητό φαγητό μέσα στο αγαπημένο του. Αυτό μπορεί να το βοηθήσει να εξοικειωθεί ευκολότερα με τη γεύση που μέχρι τώρα δεν του άρεσε.
Παράγοντας 3ος
Η υφή ορισμένων τροφίμων μπορεί να προκαλέσει αναστάτωση στο παιδί σας
Έχετε παρατηρήσει να αρέσουν στο παιδί σας μόνο οι παχύρευστες τροφές ή μόνο οι τραγανές; Αυτό οφείλεται στις αισθητηριακές ανάγκες του παιδιού. Όταν τα παιδιά δαγκώνουν τραγανά φαγητά δέχονται πιέσεις στις αρθρώσεις του στόματος, κάτι το οποίο μπορεί να είναι ιδιαίτερα ευχάριστο για τις αισθήσεις του παιδιού. Από την άλλη πλευρά, τα παιδιά που είναι ευαίσθητα στην αίσθηση της αφής, αδυνατούν να δοκιμάσουν τραγανές τροφές και προτιμούν τις πιο παχύρευστες τροφές.
Πιθανές λύσεις
Αν αντιμετωπίζετε δυσκολίες, προσπαθώντας να πείσετε το παιδί σας να φάει ένα μήλο επειδή τρώει μόνο μαλακές τροφές, ξεκινήστε με το να του δίνετε αλεσμένο μήλο. Ύστερα από αρκετές εβδομάδες έκθεσης του παιδιού στο αλεσμένο μήλο, δοκιμάστε να του παρουσιάσετε μαλακές φέτες μήλου. Στη συνέχεια, βάλτε στο γεύμα του μικρά κομμάτια μήλου που με την πάροδο των ημερών θα αυξάνεται το μέγεθος και την ποσότητα.
Καλό είναι να εκθέτετε το παιδί σας μονίμως σε νέα τρόφιμα.Τοποθετήστε στο τραπέζι τα φαγητά, ακόμη και αν είστε σίγουροι ότι δε θα τα φάνε. Επίσης προσπαθήστε να βάζετε νέες τροφές στο πιάτο του με το φαγητό που του αρέσει κάθε φορά.
Ανεξάρτητα από τη δυσκολία του παιδιού, καλό είναι να προσπαθείτε ξανά και ξανά. Χρησιμοποιώντας την ίδια στρατηγική, βοηθάτε το παιδί σας να ανακαλύψει καινούριες τροφές πιο εύκολα. Χρειάζεται υπομονή και συνέπεια στις προσπάθειες σας.
Από  το  Ιστολόγιο  Ανάπτυξη  Παιδιού

" Γονείς, στρώστε συχνά το οικογενειακό τραπέζι…. ! "

Γράφει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος
Περνάμε, αναμφίβολα, δύσκολες οικονομικά εποχές με τριάντα σχεδόν τοις εκατό ανέργους άνδρες και γυναίκες και διπλάσιο ποσοστό νεολαίας…
Περνάμε, αυτό μετράει διαχρονικά ακόμη περισσότερο κατά την ταπεινή μου γνώμη, δύσκολες ψυχολογικά εποχές που θα στιγματίσουν βαθειά τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας.
Κατέθεσα τις προάλλες εδώ μερικές σκέψεις μου με το τίτλο «εμείς TV και καναπέ, η νεολαία ανεργία και φραπέ!…»
Διαπιστώνω, όπως όλοι μας, ότι χάθηκε η συνοχή στον κοινωνικό μας ιστό, λιγόστεψαν οι παρέες και οι βεγγέρες, μηδενίζεται καθημερινά η όρεξή μας για σχέσεις κοινωνικές…
Ακόμη πιο πικρή η διαπίστωση ότι και μέσα στην σύγχρονη ελληνική οικογένεια οι ‘συμβολικές ψυχοκοινωνικές και συναισθηματικές’ αποστάσεις διευρύνονται καθημερινά καθώς ανεργία και ανέχεια μας ταλανίζουν!..
Και πριν αυτές οι πολύ σημαντικές ‘αποστάσεις’ ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας προκάνουν να γίνουν ‘άβυσσος’ φέρνω σήμερα στην προσοχή σας μια σπουδαία ερευνητική διαπίστωση.
Ποιός σύγχρονος γονιός, μέσα σε αυτόν τον κυκλώνα της οικονομικής, ηθικής, πολιτισμικής και πολιτικής μας ένδειας θα μπορούσε να πιστέψει ότι το ‘οικογενειακό τραπέζι’ αποτελεί βοήθημα στον αγώνα των σύγχρονων γονιών για ομαλή ένταξη των παιδιών μας στο ευρύτερο κοινωνικό σύστημα;
Και όμως!…
Έρευνες συναδέλφων στην Αμερική επιβεβαιώνουν το γεγονός ότι οι έφηβοι και τα νέα παιδιά που τρώνε τουλάχιστον 5 γεύματα την εβδομάδα στο ‘οικογενειακό τραπέζι’ έχουν χαμηλότερους δείκτες αντικοινωνικής συμπεριφοράς και ψηλότερους δείκτες ομαλής κοινωνικής προσαρμογής’ από εκείνα που στερούνται παρόμοιες εμπειρίες!…Συνεστιάσεις. όμως, σε ταβέρνες ‘μετράνε’ λιγότερο…
Ένας εύστοχα περιγραφικός όρος της εφηβείας, ήταν και θα συνεχίσει να είναι, όσο και αν αυτό ακούγεται σχεδόν οξύμωρο, η αλλαγή! Αναμφίβολα κάθε στάδιο της ανθρώπινης ζωής χαρακτηρίζεται από αλλαγές, αλλά και σε κάθε φάση της εξελικτικής μας πορείας υπάρχουν κάποια λιγότερο ρευστά πλαίσια αναφοράς, υπάρχει κάποια αίσθηση σταθερότητας. Για τους εφήβους, όμως, αγόρια και κορίτσια αυτή η αναπτυξιακή περίοδος της ζωής τους αποτελείται από μια διαδοχική εναλλαγή ψυχοσωματικών, ψυχοκοινωνικών και ψυχοσεξουαλικών μεταλλαγών, αναζητήσεων και προσπαθειών για την εδραίωση της ατομικής, της υπαρξιακής τους ταυτότητας.
Η ορθή αντιμετώπιση αυτής της δυναμικής έννοιας της ‘αλλαγής’ απαιτεί από τους γονείς του εφήβου μια γενναία δόση χιούμορ με ταυτόχρονη παρουσία προσοχής και ευαισθησίας. Τα ειρωνικά, ξεκάρφωτα σχόλια και μπορούν και συχνά πληγώνουν τα παιδιά μας που ήδη διακατέχονται από ανάμικτα και παράξενα υποκειμενικά συναισθήματα και ένας κακός δικός μας χειρισμός μπορεί να δημιουργήσει το υπόστρωμα για μελλοντικές εμφανίσεις συμπλεγμάτων κατωτερότητας, υπερευαισθησίας ακόμη και νευρώσεων ή διαστροφών χαρακτήρα που θα σημαδέψουν τη συμπεριφορά του αυριανού ενήλικα άνδρα ή της ώριμης γυναίκας.
Προφανώς στη διάρκεια του ‘οικογενειακού γεύματος’ τα παιδιά γνωρίζουν καλύτερα τους γονείς τους, ακούν ιστορίες για το παρελθόν της οικογένειας, εκφράζουν τους δικούς τους προβληματισμούς, με άλλα λόγια αναπτύσσεται γόνιμος και επιμορφωτικός διάλογος.
Τα αποτελέσματα είναι εμφανέστατα στα παιδιά που έχουν 5 γεύματα με την οικογένεια την εβδομάδα- λιγότερη κατάθλιψη, καλύτερες επιδόσεις στο σχολείο, κοινωνική προσαρμογή, καλές ανθρώπινες σχέσεις…
Είπαμε, είναι δύσκολες και οικονομικά και ηθικά και πολιτισμικά οι εποχές και είναι ήδη βεβαρυμμένες οι ψυχικές αντοχές των Ελλήνων γονέων αλλά όπως κάποτε το ‘κουτούκι’ ήταν για εμάς η καλύτερη γραμμή αντίστασης στην ραγδαία επερχόμενη μοναξιά και αλλοτρίωση πιστεύω ότι η επιστροφή στο οικογενειακό τραπέζι, και ας είναι και λιτό για εύλογους λόγους οικονομικών συνθηκών θα βοηθήσει την οικογένεια να αμυνθεί στη λαίλαπα που βιώνουν γονείς και παιδιά..
Η συμβουλή μου στους σύγχρονους Έλληνες γονείς;
"  Στρώστε όσο πιο συχνά μπορείτε το ‘πατροπαράδοτο οικογενειακό τραπέζι!…"

Από  το  Ιστολόγιο  Πατερικός


Κολάζ : Χρωματιστές ομπρελίτσες


Το  κολάζ  αυτό    έφτιαξαν τα  παιδάκια  χθες  , με  θέμα  την ομπρέλα .
Από  χρωματιστή  χαρτοσακούλα   έκοψα  ομπρελίτσες  που  τα  ίδια  τα παιδιά  , κόλλησαν  σε  χαρτονάκι  κανσόν.
Στη  συνέχεια  πρόσθεσαν  ένα  καλαμάκι  σπαστό  για   χερούλι  
και  τέλος   σαν   ασκησούλα  προγραφής   έκαναν  γραμμούλες   , για  βροχή..