8 μύθοι για τον αυτισμό

Σήμερα  τυχαία βρήκα ένα αξιόλογο μπλογκ , στο οποίο επαγγελματίες εργοθεραπευτές ενημερώνουν τον κόσμο για σημαντικά θέματα όπως ο αυτισμός, το σύνδρομο asperger, η  ανάπτυξη του παιδιού κἀ . Εδώ σας αναδημοσιεύω άρθρο της κ. Ελιζιάννας Χριστοδούλου, Παιδιατρικής Εργοθεραπεύτριας SIT,   σχετικά με μύθους και αλήθειες όσον αφορά τον αυτισμό, που τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει μεγάλη  αύξηση.

"Είμαι βέβαιη ότι όλοι έχετε ακούσει πολλά για τον αυτισμό και πως κατά πάσα πιθανότητα να έχετε ήδη διαμορφώσει κάποια άποψη για το θέμα. Δυστυχώς άποψη εκφράζουν όλοι, ειδικοί και άσχετοι. Γι’ αυτό και πολλές φορές είναι πιθανό να οδηγηθούμε σε λάθος συμπεράσματα. 

Προκειμένου να ελαχιστοποιήσουμε αυτή την πιθανότητα, συνέταξα μία λίστα με τη βοήθεια του μη κερδοσκοπικού οργανισμού autismspeaks.org με ορισμένους μύθους σχετικά με τον αυτισμό. Ο αυτισμός δεν είναι κάτι που αφορά τους “άλλους”. 

Το ποσοστό των αυτιστικών ατόμων έχει αυξηθεί κατά 600% τα τελευταία 20 χρόνια. Το 1975, 1/1.500 άτομα ανήκαν στο φάσμα του αυτισμού. Το 2009, το ποσοστό αυτό αυξήθηκε στο 1/110.

1.Μύθος: Τα άτομα με αυτισμό δεν επιθυμούν να έχουν φίλους.

Αλήθεια: Εάν κάποιο παιδί στην τάξη είναι αυτιστικό, είναι πολύ πιθανό να δυσκολεύεται με τις κοινωνικές σχέσεις, γεγονός που δεν του επιτρέπει να συναναστραφεί με τα υπόλοιπα παιδιά. Μπορεί να δείχνει ντροπαλό ή μη φιλικό, ωστόσο αυτό δεν ισχύει. Απλά δεν μπορεί να επικοινωνήσει τη θέλησή του για συναναστροφή με τον ίδιο τρόπο που την επικοινωνούν τα άλλα παιδιά.

2.Μύθος: Τα άτομα με αυτισμό δεν είναι σε θέση να νιώσουν ή να εκφράσουν κανένα συναίσθημα – χαρά ή λύπη.

Αλήθεια: Ο αυτισμός  δεν καθιστά κανένα άτομο ανίκανο να νιώσει τα ίδια συναισθήματα με τους υπόλοιπους. Απλά διαφέρει ο τρόπος με τον οποίο επικοινωνεί τα συναισθήματά του και αντιλαμβάνεται τα συναισθήματα των άλλων.

3.Μύθος: Τα άτομα με αυτισμό δεν κατανοούν τα συναισθήματα των άλλων.

Αλήθεια: Ο αυτισμός επηρεάζει την ικανότητα του ατόμου να κατανοήσει τα συναισθήματα που εκφράζονται έμμεσα. Γι’ αυτό και ένα άτομο με αυτισμό δυσκολεύεται να κατανοήσει τη λύπη που εκφράζεται μέσω της γλώσσας του σώματος ή την ειρωνεία στον τόνο της φωνής ή οτιδήποτε άλλο δεν εκφράζεται σαφώς με λέξεις. Όταν όμως εκφράσουμε άμεσα και με σαφήνεια τα συναισθήματά μας, αυτά θα γίνουν κατανοητά από τα άτομα με αυτισμό.

4.Μύθος: Τα άτομα με αυτισμό είναι νοητικά καθυστερημένα.

Αλήθεια: Ο αυτισμός “συνοδεύεται” συχνά από ορισμένες ξεχωριστές δεξιότητες, αλλά και περιορισμούς. Πολλά άτομα με αυτισμό έχουν φυσιολογικό προς υψηλό δείκτη νοημοσύνης και διακρίνονται στα μαθηματικά, τη μουσική ή σε άλλους τομείς.

5.Μύθος: Τα άτομα με αυτισμό είναι σαν τον χαρακτήρα που ενσάρκωσε ο Dustin Hoffman στην ταινία Rain Man.

Αλήθεια: Ο αυτισμός περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα διαταραχών, γεγονός που σημαίνει ότι τα χαρακτηριστικά του ποικίλλουν σημαντικά από άτομο σε άτομο. Το να γνωρίζει κανείς ένα άτομο με αυτισμό σημαίνει απλώς αυτό: ότι γνωρίζει ένα μόνο άτομο με αυτισμό. Οι δυνατότητες και οι περιορισμοί του συγκεκριμένου ατόμου δεν αποτελούν ασφαλή ένδειξη για τις αντίστοιχες δεξιότητες ενός άλλου ατόμου.

6.Μύθος: Τα άτομα που παρουσιάζουν χαρακτηριστικά πλεονεκτήματα που συνδέονται με τον αυτισμό είναι απλά “ιδιαίτερα” και μεγαλώνοντας θα τα ξεπεράσουν.

Αλήθεια: Ο αυτισμός οφείλεται μεταξύ άλλων και σε βιολογικά αίτια που επηρεάζουν την εξέλιξη του εγκεφάλου, γι’ αυτό και είναι μια δια βίου κατάσταση. Ωστόσο, στην περίπτωση της έγκαιρης διάγνωσης, ένα παιδί το οποίο θα δεχτεί πρώιμη πρέμβαση θα βελτιώσει πολλές νησίδες δεξιοτήτων.

7.Μύθος: Ο αυτισμός είναι απλά μία διαταραχή του εγκεφάλου.

Αλήθεια: Τα αποτελέσματα αρκετών ερευνών δείχνουν ότι τα άτομα με αυτισμό συχνά πάσχουν από γαστρεντερικές διαταραχές, ευαισθησία στις τροφές και αρκετές αλλεργίες.

8.Μύθος: Ο αυτισμός οφείλεται στην κακή ανατροφή των παιδιών.

Αλήθεια: Στη δεκαετία του ’50, η λεγόμενη θεωρία της “υπόθεσης μητέρας ψυγείου” υποδήλωνε ότι ο αυτισμός οφείλεται στις μητέρες που στερούνταν συναισθηματικής ζεστασιάς. Αυτή η θεωρία έχει διαψευστεί προ πολλούΤο ποσοστό των αυτιστικών ατόμων έχει αυξηθεί κατά 600% τα τελευταία 20 χρόνια. Το 1975, 1/1.500 άτομα ανήκε στο φάσμα του αυτισμού. Το 2009, το ποσοστό αυτό αυξήθηκα στο 1/110."

της Ελιζιάννας Χριστοδούλου, Παιδιατρική Εργοθεραπεύτρια SIT

ΠΗΓΗ:  Παιδί και Εργοθεραπεία

10 υπέροχα πράγματα για να πείτε στο παιδί σας !

1. «Ήσουν πάντα ένα συν στη ζωή μου».

Εξηγήστε στο παιδί σας πόσο σημαντική είναι η παρουσία του για σας καθημερινά. Είναι ό.τι πια υπέροχο μπορεί ν’ ακούσει. Το να ξέρει ένα παιδί πως είναι ό,τι καλύτερο συνέβη στη ζωή σας, βάζει τα θεμέλια για να μεγαλώσει με όμορφα συναισθήματα για τον εαυτό του.

2. «Είναι καλό να μιλάς»

Όταν ένα παιδί παραπονιέται για κάτι, συνήθως δεν λέει …παραμύθια, αλλά ζητά να μάθει με ποιον τρόπο να χειριστεί μια δυσάρεστη κατάσταση. Αντί, λοιπόν, να του Πείτε «σταμάτα να λες παραμύθια», δοκιμάστε το «έλα να δούμε μαζί τι θα κάνουμε». Αυτό θα δείξει στο παιδί τις στρατηγικές με τις οποίες θα μπορεί στο μέλλον να αντιμετωπίσει αντίστοιχα προβλήματα, αλλά και Θα του δώσει να καταλάβει ότι ενδιαφερόσαστε για το τι του συμβαίνει.

3. «Είμαι πολύ περήφανος/η για εσένα. Τα κατάφερες πολύ καλά»

Το να γνωρίζει ένα παιδί πόσο υπερήφανοι είναι οι γονείς του για κάτι που έκανε - απλό η περισσότερο σύνθετο - του δίνει κίνητρα για να δοκιμάσει περισσότερο τις δυνάμεις του. Έτσι, δεν χρειάζεται να φοβόσαστε να επαινείτε συχνά το παιδί σας, ακόμη και για τις πιο μικρές κατακτήσεις του.

4. «Είπα, όχι»

Τα παιδιά έχουν ανάγκη τα όρια και την καθοδήγηση. Είναι σημαντικό να συμπεριφέρεστε με σεβασμό στα παιδιά, όμως χρειάζονται και την ωριμότητά σας για να γνωρίσουν τα μονοπάτια τη υπεύθυνης συμπεριφοράς. Τα παιδιά που δεν γνωρίζουν περιορισμούς, αισθάνονται ανασφαλή.

5. «Δεν πειράζει να κλαις ή να νιώθεις στενοχωρημένος»

Η πιο κοινή απάντηση σ’ ένα παιδί που κλαίει, είναι: «Έλα, έλα τώρα μην κλαις». Αυτό όμως περνά στο παιδί το μήνυμα πως είναι αδυναμία το να κλαίει κανείς και πως είναι καλύτερο να κλειδώσει μέσα του τα συναισθήματά του. Αν το παιδί πονάει ή είναι στενοχωρημένο, δοκιμάστε να του πείτε: «Αν σε πονάει, κλάψε μέχρι να σου περάσει». Δίνοντάς του την άδεια να κλάψει, του δίνετε τη δυνατότητα να αναμετρηθεί το ίδιο με τα συναισθήματά του και όχι με το πώς νομίζετε εσείς πως Θα πρέπει να νιώθει.

6. «Δεν είσαι υποχρεωμένος να κάνεις οτιδήποτε»

Τα παιδιά σήμερα έχουν πολύ φορτωιιένο πρόγραμμα. Όλο και με κάτι ασχολούνται: μπαλέτο, μαθήματα μουσικής, αθλητισμό. Αρκεί να το πουν οι γονείς και τα παιδιά είναι έτοιμα να κάνουν τα πάντα. Ξεχνάμε, όμως, πως ακριβώς όπως και οι μεγάλοι, έτσι και τα παιδιά έχουν ανάγκη από χρόνο χωρίς να κάνουν τίποτε, να ξεκουραστούν και να ονειροπολήσουν. Ο υπερβολικός προγραμματισμός καταστρέφει τη δημιουργικότητα του παιδιού, αλλά και το Παιχνίδι που χρειάζεται.

7. «Δεν πειράζει να κάνεις λάθη»

Ίσως είναι πάνω από τις δυνάμεις σας το να μείνετε ήρεμοι, όταν το παιδί σας αδειάσει τις κόκκινες νερομπογιές του πάνω στο αγαπημένο σας λευκό τραπεζομάντιλο. Δεν είναι, όμως. τόσο δύσκολο το να το βοηθήσετε να μάθει Πως όλοι κάνουν λάθη. Όλα τα παιδιά έχουν ατυχήματα, καθώς μεγαλώνουν. Το να τα κρατάτε σε απόσταση ή το να φοβούνται μήπως κάνουν κάτι λάθος, σε καμιά περίπτωση δεν τα βοηθά να νιώσουν αυτοπεποίθηση, να μεγαλώσουν νιώθοντας ικανά να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους.

8. «Είσαι πολύ έξυπνος, που τα κατάφερες»

Δίνοντας στο παιδί την ευκαιρία να φτιάχνει μόνο του κάτι ή να λύνει δύσκολα παιχνίδια, το κάνει να νιώθει αυτοπεποίθηση.Αν πάλι αποτύχει, μπορείτε νιτ πείτε: «Μπράβο σου, που προσπάθησες». Αν πάλι το κάνει με επιτυχία, έχετε μια πολύ καλή ευκαιρία να το επαινέσετε.

9. «Μου αρέσεις, γιατί είσαι εσύ»

Την άνευ όρων αγάπη την έχουμε ανάγκη όλοι. Ένα παιδί χρειάζεται πολύ περισσότερο να ξέρει και να αισθάνεται πως είναι πολύ καλά όπως είναι εκείνη τη στιγμή. Λέγοντάς του κάτι τέτοιο, του λέτε ταυτόχρονα πως δεν χρειάζεται να σας αποδείξει τίποτα: αρκεί που βρίσκεται εκεί για σας.

10. «Σ’ αγαπώ»

Είναι σι πιο όμορφες λέξεις που Θα μπορούσε ν’ ακούσει ένα παιδί. Ως γονείς, οφείλουμε να τις χρησιμοποιούιιε τουλάχιστον μία φορά την ημέρα.

http://www.kesyp-thessaly.gr

O φανταστικός φίλος

Ίσως να έχετε παραξενευτεί βλέποντας το παιδί σας να μιλάει και να παίζει μόνο του. Κάνει διάλογο σαν να έχει απέναντί του κάποιο φίλο του. Μην ανησυχείτε…Τα περισσότερα παιδιά σε μικρή ηλικία αποκτούν φανταστικούς φίλους με τους οποίους δένονται και συναισθηματικά.

Περίπου το 65% των παιδιών, ηλικίας 3-5 ετών, έχουν ένα φανταστικό «κολλητό. Η συνήθεια αυτή είναι συχνή και στα παιδιά ηλικίας 6-7 ετών. Σύμφωνα με νεότερες έρευνες, πάντως, υπάρχουν μικρές διαφορές ανάλογα με την ηλικία των παιδιών. Έτσι, σε μικρότερες ηλικίες, οι φανταστικοί φίλοι των παιδιών είναι κυρίως αγαπημένα αντικείμενα όπως ένα παιχνίδι ή ένα αρκουδάκι.

Δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας, λοιπόν, αν το παιδί σας κάνει έναν ενδιαφέροντα διάλογο με την κούκλα του ή βάζει άλλο ένα πιάτο στο τραπέζι για να φάει η…φανταστική του φίλη. Θα πρέπει να είστε ψύχραιμοι και να μην το αμφισβητήσετε.
Ωστόσο προσπαθήστε να μην ξεφύγουν και τα πράγματα από τα όρια. Για αυτό καλό θα ήταν να μην αφήσετε το παιδί σας να κάνει παρέα μόνο με το φανταστικό του φίλου. Προτρέψτε το να κάνει παρέα και με άλλα παιδάκια για να μπορέσει να κοινωνικοποιηθεί.

Ανησυχήστε μόνο αν το παιδάκι σας δεν κάνει παρέα με άλλα παιδάκια και δεν κάνει άλλες δραστηριότητες, εκτός από το να ασχολείται με τον φανταστικό του φίλο. Συμβουλευτείτε έναν παιδίατρο ή έναν παιδοψυχολόγο. Πολύ πιθανό πάντως είναι, μια μέρα ο φανταστικός του φίλος να φύγει για πάντα.


ΠΗΓΗ: Zougla