Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα παιδί και ποίηση. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα παιδί και ποίηση. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Βιβλιοπαρουσίαση : " 115 παιδικά τιτιβίσματα "




Συγγραφέας  του  βιβλίου  με  τα  παιδικά  ποιήματα   " 115  παιδικά  τιτιβίσματα "  είναι  η   Ρούλα Σμαραγδάκη που  στα  Κρητικά  Ραδιόφωνα  φέρει  το  ψευδώνυμο  " Μακεδόνισσα"

Όπως γράφει και στο Βιογραφικό της σημείωμα..

Η Ρούλα Σμαραγδάκη δεν είναι νηπιαγωγός ούτε διανοούμενη με μεγάλους τίτλους σπουδών.
Είναι μια ασπούδαχτη στοργική μητέρα  με πηγαίο αστείρευτο στιχουργικό ταλέντο και με απέραντη  αγάπη στα μικρά παιδιά.
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1944 και διαμένει μόνιμα μαζί με την οικογένειά της στη Νέα Αλικαρνασσό του Ηρακλείου Κρήτης.
Αξιοποιήθηκαν από νηπιαγωγεία και δημοτικά σχολεία πολλά ποιήματα από την μεγάλη και πλούσια στιχουργική και ποιητική της συλλογή.

Το  Ιστολόγιο  της  ποιήτριας    είναι  το   Σμαραγδένια  Ρούλα   .

Ένα  από  τα  115  ποιήματα  των  παιδικών   τιτιβισμάτων  (που  αλίευσα  από  το  Ιστολόγιο    του Δάσκαλου  Αντώνη  Κρασάκη  ΠΑΙΔΙΚΑ  ΧΑΜΟΓΕΛΑ  )  είναι  το  παρακάτω :


 Το  παράπονο



Αυτή η φωνή που θ' ακουστεί
μόλις εδώ, μπροστά σας,

θα είναι ένα παράπονο

που έχουν τα παιδιά σας.



Φτιάξτε μας όμορφα σχολειά

με πράσινο στους κήπους,

να' χουν μεγάλες τις αυλές

και ζωγραφιές στους τοίχους.



Να 'χουν μεγάλες αίθουσες

με ζέστη το χειμώνα,

το καλοκαίρι τη δροσιά

όμως και κάτι ακόμα.



Να 'χουν για τον αθλητισμό

από 'να γυμναστήριο

και να μην γίνεται σχολειό

χωρίς κολυμβητήριο.



Για μουσική και ποίηση

μαθήματα να γίνουν,

μα όλα αυτά που θέλουμε

στα όνειρα θα μείνουν.

Παιδί και ποίηση


stars_11_by_roweig-d4ay8g8

Γιατί είναι σημαντική η ποίηση για τα παιδιά και πώς οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί μπορούν να μεταδώσουν στα παιδιά την αγάπη για την ποίηση; Ο ποιητής Kenn Nesbitt δίνει τις απαντήσεις του στα ερωτήματα αυτά με μοναδικό τρόπο. Το ανακαλύψαμε και το μοιραζόμαστε μαζί σας, με αφορμή την 21η Μαρτίου, Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης.


“Όταν επισκέπτομαι σχολεία δεν λέω ποτέ στα παιδιά ότι η ποίηση είναι σημαντική γιατί δεν θέλω να τα μπλοκάρω. Δεν θέλω να σκεφτούν ότι προσπαθώ να τα διδάξω κάτι. Έτσι απλά τους λέω αστεία ποίηματα και τους δείχνω στη βιβλιοθήκη πού να βρουν περισσότερα αστεία ποίηματα! Στη συνέχεια τα αφήνω να κάνουν μόνα τους τα υπόλοιπα. Και τί κάνουν; Γράφουν ποιήματα σαν τρελά! Διαβάζουν τόσα ποιήματα που ο βιβλιοθηκάριος δεν τα προλαβαίνει.

Η ΠΟΙΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ
Παρόλο που ποτέ δεν λέω στα παιδιά ότι η ποίηση είναι σημαντική, το πιστεύω αυτό πολύ, και θα σας πω γιατί:
Η καλή ποίηση πάντα σε κάνει να νιώσεις κάτι: ένα καλό ποίημα μπορεί να σε κάνει να νιώσεις πεταλούδες στο στομάχι σου ή να σε κάνει να κλάψεις ή να γελάσεις, ή ακόμη να νιώσεις καλύτερα αν είσαι λυπημένος. Μερικές φορές ένα καλό ποίημα μπορεί να έχει κάτι που να αναγνωρίζεις το εαυτό σου σ’αυτό και να σε κάνει να πεις “Έι! έτσι είναι και η ζωή μου!”

Η ποίηση έχει δύναμη: όλοι θυμόμαστε κάποιους στίχους ποιημάτων. Ο λόγος που τους θυμόμαστε είναι γιατί έχουν μέτρο, ρίμες και άλλα εργαλεία από την τσάντα με τα μαγικά που έχουν τα ποιήματα. Οι ρήτορες στην αρχαία Ελλάδα δεν ήθελαν να σου πουν κάτι, ήθελαν να θυμάσαι αυτό που θα σου πουν. Δεν ήθελαν απλά να σε πείσουν αλλά τα λόγια τους να εντυπωθούν στο μυαλό σου. Κατέληξαν λοιπόν ότι η ποίηση είναι πιο πειστική από την πρόζα. Οι άνθρωποι θυμόνταν τους στίχους των ποιητικών έργων που έβλεπαν, καλύτερα από λέξεις ειπωμένες με διαφορετικό τρόπο. Γι΄ αυτό και έγραφαν τους λόγους τους χρησιμοποιώντας τα εργαλεία της ποίησης. Σκεφτείτε λοιπόν αν τα παιδιά σας γίνονταν σφουγγάρια ποίησης. Τί θα έμενε στο μυαλό τους; Νέο λεξιλόγιο. Νέες ιδέες. Και ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα; Μεγαλύτερη φαντασία. Περισσότερη διασκέδαση με το διάβασμα. Πιθανόν δια βιου εξάρτηση από τα βιβλία. Πιθανόν και επιθυμία για συγγραφή!

Η ποίηση είναι προσωπική υπόθεση: ένα ποίημα μπορεί να πει πράγματα που δεν θα μπορούσαν να ειπωθούν με κανέναν άλλο τρόπο. Το να γράφει κανείς ποίηση μπορεί να λειτουργήσει ως κάθαρση. Μπορεί να βγάλει προς τα έξω σφραγισμένα συναισθήματα. Με την ποίηση μπορείς να εκφράσεις την αγάπη σου, την απέχθειά σου, την άγρια φαντασία σου κ άλλα συναισθήματα που υπάρχουν μέσα σου.

Η ποίηση είναι κάτι που μπορείς να το μοιραστείς: η ποίηση υπάρχει για να την μοιράζεσαι. Άλλο είναι να διαβάζεις μόνος σου ένα ποίημα, κι άλλο είναι να ακούς τον πατέρα σου να σου το διαβάζει. Αν και το να μοιράζεσαι την ποίηση δεν σημαίνει ούτε να τη διαβάζεις φωναχτά μαζί με κάποιον. Να μοιράζεσαι την ποίηση θα πει να δίνεις ένα ποίημα στην κόρη σου στην αποφοίτησή της. Ή να γράψεις ένα ανόητο ερωτικό ποίημα στη σύζυγό σου, να το κολλήσεις στο ψυγείο, και να την κάνεις να σε ερωτευτεί από την αρχή. Ένα ποίημα που έγραψες είναι το καλύτερο δώρο για έναν φίλο, πάνω από ό,τιδήποτε μπορεί να αγοραστεί με χρήματα.

Η ποίηση μπορεί να ωθήσει τα παιδιά στο διάβασμα ακόμη και στη συγγραφή: Τα παιδιά δεν διαβάζουν ποίηση μόνο μια φορά. Θα διαβάσουν το βιβλίο τους ξανά και ξανά, αμέτρητες φορές. Έτσι βλέπουν λιγότερη τηλεόραση και παίζουν λιγότερα βιντεοπαιχνίδια. Βάλτε την ποίηση στα χέρια των παιδιών σας και θα δημιουργήσετε τους καλύτερους εφ’ όρου ζωής αναγνώστες.

stars_2_by_roweig-d4ay40a

ΠΩΣ ΝΑ ΦΕΡΕΙΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ
Δεν φέρνεις τα παιδιά κοντά στην ποίηση βομβαρδίζοντάς τα με κανόνες μέτρησης συλλαβών ή αναλύσεις δομών, περιεχομένου και τεχνικών. Αυτά είναι σημαντικά αλλά πρέπει να προκύψουν λίγο αργότερα. Η δική μου άποψη είναι:
- Κάντε την ποίηση διασκέδαση: Μοιραστείτε με τους μαθητές σας αστεία ποίηματα που θα βρείτε. -  - Μεταμφιεστείτε. Δραματοποιήστε.Χρησιμοποιήστε δυνατή φωνή ή ψίθυρο, ή φωνή ηλικιωμένου ή γαλλική προφορά ανάλογα με το ποίημα που μοιράζεστε.
- Απομνημονεύστε και απαγγείλτε: Αφήστε τα παιδιά να απομνημονεύσουν τα αγαπημένα τους ποιήματα και να τα απαγγείλουν με δυνατή φωνή στην τάξη. Το γέλιο και το χειροκρότημα θα τα ωθήσει να θέλουν να το κάνουν αυτό ξανά και ξανά!
- Γιορτάστε με ποιήματα! Απόκριες, Πρωταπριλιά, Γενέθλια κλπ. είναι υπέροχες μέρες -αφορμές για να μοιραστείτε αστεία ποίηματα.
- Βρείτε  τον αγαπημένο σας ποιήτη και μην σταματάτε να διαβάζετε ποίηματά του!

Πολλά πράγματα είναι σημαντικά για τα παιδιά στο σχολείο. Η καλή υγεία. Η καλή διατροφή. Η άφθονη άσκηση. Η γραφή και η ανάγνωση. Τα μαθηματικά, η γεωγραφία κλπ. Άλλα αν θέλετε τα παιδιά σας να μην μάθουν απλά να διαβάζουν και να γράφουν, αλλά να μάθουν να ΑΓΑΠΟΥΝ να διαβάζουν και να γράφουν, βάλτε την ποίηση στη ζωή τους. Διαβάστε τους τα αγαπημένα σας ποιήματα. Αγοράστε τους ένα βιβλίο. Πηγαίνετε μαζί τους στη βιβλιοθήκη το Σάββατο. Κάντε την ποίηση…προτεραιότητα!”

(πηγή http://www.educationworld.com)


innovation_by_roweig


Ένα ακόμη “παράθυρο στην  ποίηση” ανοίγει και ο ποιητἠς Στρατής Πασχάλης στο site  του Μικρού Αναγνώστη.


Ας κλείσουμε λοιπόν με δύο υπέροχα ποίηματα με παιδιά…

Στο Σείριο υπάρχουνε παιδιά
ποτέ δε βάλαν έγνοια στην καρδιά
δεν είδανε πολέμους και θανάτους
και πάνω απ’ τη γαλάζια τους ποδιά
φοράν τις Κυριακές τα γιορτινά τους
Τις νύχτες που κοιτάν τον ουρανό
ένα άστρο σαν φτερό θαλασσινό
παράξενα παιδεύει το μυαλό τους
τους φαίνεται καράβι μακρινό
και πάνε και ρωτάν το δάσκαλό τους
Αυτή τους λέει παιδιά μου είναι η Γη
του σύμπαντος αρρώστια και πληγή
εκεί τραγούδια λένε γράφουν στίχους
κι ακούραστοι του ονείρου κυνηγοί
κεντάνε με συνθήματα τους τοίχους
Στο Σείριο δακρύσαν τα παιδιά
και βάλαν από κείνη τη βραδιά
μιαν έγνοια στη μικρούλα τους καρδιά

Νἰκος Γκάτσος 


Χτες βράδυ δεν κοιμήθηκαν καθόλου τα παιδιά. Είχανε κλείσει ένα
σωρό τζιτζίκια στο κουτί των μολυβιών, και τα τζιτζίκια τραγουδούσαν
κάτου απ’ το προσκεφάλι τους ένα τραγούδι που το ξέραν τα παιδιά από
πάντα και το ξεχνούσαν με τον ήλιο.
Χρυσά βατράχια κάθονταν στις άκρες των ποδιών χωρίς να βλέπουν
στα νερά τη σκιά τους, κι ήτανε σα αγάλματα μικρά της ερημιάς και της
γαλήνης.
Τότε το φεγγάρι σκόνταψε στις ιτιές κι έπεσε στο πυκνό χορτάρι.
Μεγάλο σούσουρο έγινε στα φύλλα.
Τρέξανε τα παιδιά, πήραν στα παχουλά τους χέρια το φεγγάρι κι όλη
τη νύχτα παίζανε στον κάμπο.
Τώρα τα χέρια τους είναι χρυσά, τα πόδια τους χρυσά, κι όπου
πατούν αφήνουνε κάτι μικρά φεγγάρια στο νοτισμένο χώμα.
Μα, ευτυχώς, οι μεγάλοι δεν ξέρουν πολλά, δεν καλοβλέπουν.
Μονάχα οι μάνες κάτι υποψιάστηκαν.
Γι’ αυτό τα παιδιά κρύβουνε τα χρυσωμένα χέρια τους στις άδειες
τσέπες, μην τα μαλώσει η μάνα τους που όλη τη νύχτα παίζανε κρυφά
με το φεγγάρι.


Γιάννης Ρίτσος



Love_by_roweig


Από  το  Ιστολόγιο   MELENIRO

Απο που είσαι ποταμάκι;

-Από που είσαι ποταμάκι;
-Απο ΄κείνο το βουνό!
-Πως τον λέγαν τον παππού σου;
-Σύννεφο στον ουρανό!
-Ποια είναι η μάνα σου;
-Η μπόρα!
-Πως κατέβηκες στη Χώρα;
-Τα χωράφια να ποτίσω και τους μύλους να γυρίσω..
-Στάσου να σε ιδούμε λίγο ποταμάκι μου καλό..
-Βιάζομαι πολύ να φύγω, να ανταμώσω το γυαλό!


Στίχοι: Ζαχαρίας Παπαντωνίου



Ρόδι

Σήμερα στην παρεούλα, συζητήσαμε για άλλη μια φορά για το Φθινόπωρο. Στην συνέχεια τους έκανα αναφορά για το ρόδι , που το τρώμε αυτή την εποχή.. Τους απείγγειλα και το παραδοσιακό ποιήμα "Ανέβα μήλο , κατέβα ρόδι" , που το συνδυάσαμε με κινήσεις των χεριών και παλαμάκια.. Το ποιήμα αυτό έχει ως εξής: Ανέβα μήλο, κατέβα ρόδι να σε ρωτήσω , τι κάνει η κόρη. Πλέκει γαϊτάνι, για ποιον το κάνει; -Του Μπαρμπαγιάννη!



Στη συνέχεια , όλα τα παιδάκια έκατσαν στις καρεκλίτσες τους , και τους έδωσα να παίξουν με πλαστελίνη .. Ένα ένα παιδάκι ερχόταν για να φτιάξει την χειροτεχνία της ημέρας "το ρόδι". Από την προηγούμενη μέρα είχα κόψει για κάθε παιδί, ένα ρόδι σε πορτοκαλί χρώμα κανσόν, ένα λαχανί χαρτονάκι , και έγραψα και έκοψα μια λεζάντα με το παραδοσιακό αυτό ποιήμα που σας είπα πριν. Και ερχόμαστε στην πράξη: Τα παιδάκια κόλλησαν κόκκινα μπαλάκια από γκοφρέ χαρτί πάνω στο έτοιμο κομμένο ρόδι..Στην συνέχεια το ρόδι κολλήθηκε πάνω στο λαχανί κανσόν , και στην συνέχεια κόλλησαν μερικές χαντρούλες κόκκινες (για τους καρπούς του ροδιού) .. (Σε αυτό το σημείο , θα ήθελα να ευχαριστήσω την συνάδελφο μου Αγγελική Γ. για την προσφορά των άφθονων χαντρών , που έφερε από το σπίτι της..) Στην άκρη του χαρτονιού , κολλήθηκε η λεζάντα με το παραδοσιακό ποίημα.